Zabrała moje serce i poszła sobie. Kasia [']

Fiodorek [*]19.11.2014

Haniu... daj znak zycia :cry:

jestesmy z Tobą!!!! :love:

Hanelko, przytulam mocno.

Aniu, cały czas jesteśmy z Tobą :1luvu:

Hanelko bardzo mi przykro. :cry:

bardzo mi przykro :cry:

Haniu bardzo mi przykro

Kasiu [*]

dopiero przeczytałam, tak mi przykro Aniu, trzymaj się kochana, wiem, to trudne, bo boli, bo żal, bo złość, wiem, przerabiałam to nie raz, to takie trudne pogodzić się...
ja i wielu innych możemy tylko duchowo Cię wesprzeć ale z bólem musisz niestety sama się zmierzyć, pamiętaj jednak, że myślami jesteśmy z Tobą

W sobotę minęło osiem tygodni. Nieobecność Kaśki boli jak świeża rana. Wciąż jest wszędzie. Wszędzie jej nie ma...
Była taka maleńka, a zajęła tyle miejsca.

Ciągle widzę, jak idzie sobie przez pokój, z minką niezależną, dumnie zadartym złamanym ogonkiem, z godnością zarzucając przetrąconym tyłeczkiem.
Maleńki, Wielki Ktoś.

Lubiła leżeć na stole. Położyłam jej tam ulubioną podusię. Któregoś z ostatnich dni Maniek zajął jej miejsce. Wskoczyła na stół i zaczęła układać się obok poduchy. Maniek spojrzał na nią i zsunął się na stół, tylko głowę oparł na posłanku i Kasia mogła ułożyć się tak, jak lubi. Przez wiele dni potem kładł się w ten sposób - opierał tylko głowę na brzegu poduszki. W końcu wyniosłam ją na balkon, żeby nie zwariować.
Zezolek zaczęła pić wodę w taki sam sposób, jak Kasia. Z psiego poidła. Jest bura. Serce przestaje mi bić za każdym razem, gdy to widzę.

Ostatnie zdjęcia Kaśki. Sekundę wcześniej pili jednocześnie z psem. Nie zdążyłam złapać na czas aparatu...

Uzupełniłam pierwszy post. Dopisałam ostatnie wydatki i Wasze dary. Jeśli kogoś pominęłam, proszę dać znać i z góry bardzo przepraszam. Z rozliczeń zostało 40 zł. Proszę darczyńców o dyspozycje.

Bardzo dziękuję, że byliście przy nas. Nie dałabym rady sama. Nie tylko finansowo. :1luvu:

Aniu wiem, że ciągle boli :cry:

ale ona już nie cierpi i jest szczęśliwa i czeka, aż za ileś lat się z nią spotkasz.
Przytulam i cieszę się, że wróciłaś.

Wiem, jak to boli ... moja Gołąbeczka też jest w drobiazgach, ulubionych przedmiotach, moich nawykach ... one tam są szczęśliwsze, zdrowe, silne ... tylko my tu płaczemy :cry:

**Adopcje: 12 >>**

mogę tylko przytulić :1luvu:

Nic nie ukoi bólu.Czas jedynie i nadzieja na spotkanie.

Hanelko-dopiero doczytałam..
Bardzo Ci współczuję..Mojemu Carlisiowi też dr. Neska podarowała pół roku życia..odżyły wspomnienia...to był taki cudowny kot,zupełnie niesamowity...niestety ja nawet nigdy nie mogłam nikomu sie wyżalić -musiałam sama dać sobie radę z odwiecznymi dylematami....
...tak bardzo wciąż go kocham..tak bardzo Cię rozumiem..

Dziś mija rok.
Wczoraj maleńka bura Pelasia pobiegła za TM.
Zaopiekuj się nią Kruszynko
Tęsknię...

hanelka pisze:Dziś mija rok.
Wczoraj maleńka bura Pelasia pobiegła za TM.
Zaopiekuj się nią Kruszynko
Tęsknię...

**Adopcje: 12 >>**

Może jedna drugiej potrzebna była?
Brykajcie dziewczyny za TM [*][*]

Zabrała moje serce i poszła sobie. Kasia [']

Kto przegląda forum