Boluś ze śmietnika (2) i PRZYJACIELE :)

[felin]

y na z i u nas było, wysyłanie raportu z faksu też, ale jak zrobiły kocięta, że co 3 linijka na zielono sie wyswietlała, to już się nigdy nie dowiedzieliśmy.
Ani jak popchnąć doniczkę z kwiatkiem z parapetu, aby wypadajaca ziemia osypała kolejnego kociaka a ten zgrabnie przekierował ziemię do wnetrza komputera stojacego pod biurkirm ok. 50 cm dalej.
Ale wiemy jak zamordować pasek od uchylonej pracującej drukarki

Rewelacja.
Ale zdecydowanie lepiej by było, gdybyście - zamiast mnie straszyć - podały, jakie kołysaneczki kociątko mogłoby polubić, albo przy jakiej bajeczce zasypia najszybciej

teletubisie

filmy przyrodnicze, zwłaszcza o tygrysach ( naprawdę)
za 1 kg

Nieprawda - te o migracji antylop są zdecydowanie ciekawsze

Co do komputera, to rudzielec zniknąl wszystkie paski, a na dodatek kursor za cholerę nie chcial stanąć w miejscu i spastycznie migal

[Ewik]

Patrząc na bezgraniczne przywiązanie Bolusia do Misia doszliśmy z mężem do wniosku, że wyadoptowanie go do niezakoconego domu byłoby barbarzyństwem.

Matko Bosko, zanim doczytałam prawie zeszłam! Aniada, nie strachaj ludzi!

[KotkaWodna]

Pasek zadań to już mi znikł był parę razy To mały pikuś jest.

U mnie parę razy telefon stacjonarny wyrwany z gniazdka miał przebieżkę po mieszkaniu przyczepiony kablem do kociego ogona. I przetrwał

O mamo...

dobra, imaginujcie sobie to:
Druga w nocy. Gorący lipiec, okna otwarte jak szeroko. Dom pogrąża się w ciepłej ciszy i przyćmionych światłach, właściwie nie śpimy tylko my z Mamą, bośmy zawsze późno spać chodziły. Mama coś ogląda u siebie w pokoju na tiwi (na słuchawkach), ja siedzę w pokoju i czytam.
WTEM!!
Inżynier Mamoń postanowił pogonić nomen omen Kota Piksuni
\m/ yeah \m/!!
jedna runda....
(kuchnia, korytarz, mój pokój, nawrotka pod kaloryferem, korytarz, kuchnia)
druga runda....
(kuchnia, korytarz, duży pokój [lekki okrzyk zdumienia Mamy], korytarz, mój pokój...)
iiiiii.....
runda trzecia!!!
Korytarz!..
Kuchnia!....
Mój pokój!!....
Proszę Państwa, Piksunia na czele stawki, co za skok, co za skok!! nad stolikiem, centralnie, nawet nie musnęła łapkami stojącego na nim telefonu, kubka z herbatą i wieeeelkiego szklanego świecznika z wieeeeelką, grubą świecą w kompozycji z mchów, orzechów i szyszek....
I prrrroszę Państwa, tuż za nią, o włos na ogonie, o grubość lakieru - Mamoń!!
11 kilo żywej pasiastej wagi!! co za skok!.. co za precy....
o, karwia.....
...proszę Państwa, w związku z zanikiem wizji podajemy, że skok został wykonany centralnie w stolik wraz ze stojącym na nim telefonem, kubkiem z herbatą i wieeeelkim szklanym świecznikiem z wieeeeelką, grubą świecą w kompozycji z mchów, orzechów i szyszek....
Wszystko obecnie znajduje się w lokalizacji poziomej.
Włącznie z bardzo zdziwionym Kotem.....

[Aniada]

Kotko Gdyby mój Czesławek splamił się kiedykolwiek czymś tak absurdalnym jak aktywność fizyczna, to wyglądałoby to właśnie tak, jak opisujesz. Wpadłby w sam środek czegoś, w co absolutnie wpadać nie powinien
Na marginesie - kupiliśmy wreszcie laserek. Jak zareagował Czesio? Dokładnie tak jak przwidywałam - dwa razy pacnął mrygające światełko łapką, nie uniósłszy dupki nawet na ową "grubość lakieru" i skonstatował: "ooo, kobieta z laserkiem".

Patrząc na bezgraniczne przywiązanie Bolusia do Misia doszliśmy z mężem do wniosku, że wyadoptowanie go do niezakoconego domu byłoby barbarzyństwem.

Matko Bosko, zanim doczytałam prawie zeszłam! Aniada, nie strachaj ludzi!

Coś pani strasznie nerwowa Spoko. Bolek zostaje, przeca mówiłam.

Jeszcze parę miesięcy i Boluś przekieruje swoją uwagę na płeć odmienną i obawiam się, że wtedy damskie packi nie wystarczą, by odpędzić napalonego młodziana.

Do POLI miałby startować?!?! A w życiu! Moja droga, Pola to złoto kocina, ale zalecać się do niej to tak, jak smalić cholewki do Kazimiery Szczuki. Pola ma sto lat i pieruńsko feministyczno-bojowo-niezależny charakter.

[mziel52]

Kotko Gdyby mój Czesławek splamił się kiedykolwiek czymś tak absurdalnym jak aktywność fizyczna, to wyglądałoby to właśnie tak, jak opisujesz. Wpadłby w sam środek czegoś, w co absolutnie wpadać nie powinien
Na marginesie - kupiliśmy wreszcie laserek. Jak zareagował Czesio? Dokładnie tak jak przwidywałam - dwa razy pacnął mrygające światełko łapką, nie uniósłszy dupki nawet na ową "grubość lakieru" i skonstatował: "ooo, kobieta z laserkiem".

Patrząc na bezgraniczne przywiązanie Bolusia do Misia doszliśmy z mężem do wniosku, że wyadoptowanie go do niezakoconego domu byłoby barbarzyństwem.

Matko Bosko, zanim doczytałam prawie zeszłam! Aniada, nie strachaj ludzi!

Coś pani strasznie nerwowa Spoko. Bolek zostaje, przeca mówiłam.

Jeszcze parę miesięcy i Boluś przekieruje swoją uwagę na płeć odmienną i obawiam się, że wtedy damskie packi nie wystarczą, by odpędzić napalonego młodziana.

Do POLI miałby startować?!?! A w życiu! Moja droga, Pola to złoto kocina, ale zalecać się do niej to tak, jak smalić cholewki do Kazimiery Szczuki. Pola ma sto lat i pieruńsko feministyczno-bojowo-niezależny charakter.

Ech, obym była złym prorokiem

[ewar]

taaa
a telefon do przyjaciółki o 4 rano?
ostatnio taki numer wymyśliły moje gremliny, a mają już 2 i pół roku
od tej pory blokuję klawiaturę

To prawda, było to w niedzielę, telefon odebrałam, ale żaden kot nie chciał ze mną rozmawiać

[MB&Ofelia]

Brawo za kilo Bolusia!
Swego czasu moje własne futrzaste doszło do takiej wagi, mając ładne parę miesięcy... Jak nie pół roku... Maluśkie to to było, co prawda, od początku (6 tygodni - 450 g - a nie chude). Tym bardziej mnie szokuje Bolusiowy pierwszy kilokot.

Ehhhh... Ofelia nie uczy się na własnych błędach. Nie, druga biblioteczka stoi cała, ze wszystkimi szybami. Za to około północy dorodny cissus wykonał nagły skok z kwietnika na podłogę. Ogoniasta już od jakiegoś czasu czaiła się na ten kwietnik i wreszcie postanowiła spróbować (zapomniałam, że jej tam jeszcze nie było, myślałam że nie zwiedziła tylko żyrandola). Kwietnik wytrzymał (o dziwo), ale cztery kilokoty i kwiatek w jednym miejscu do było za dużo. Później kocię, leżąc na progu pokoju z niewinną minką przyglądało się, jak latam ze zmiotką i próbuję usunąć ziemię z paneli, dywanu, łóżka i parapetu. Taaa, dywany w zakoconym domu to duży błąd. Nawet, jeżeli nie leżą pod parapetem, tylko pół metra dalej.
Już się boję, jaki będzie następny krok Ofelii. Jak zwali zabytkowy przedwojenny żyrandol (pamiątka rodzinna!!!) to chyba ją ze skóry obedrę.

[MB&Ofelia]

Acha, kołysanka. Swego czasu malutkie moje kocię (wtedy naprawdę malutkie) bardzo ale to bardzo często kaleczyło sobie łapcięta (nie wiem, jak kiedy i o co). Ropiało troszku, więc trzeba było smarować mazidłem z antybiotykiem, i to tak, żeby kot przez kwadrans nie zlizał . Jedyna metoda - na śpiąco. No więc chowałam tubke z maścią pod poduszkę, kotka na podusię i usypiamy.
"Ach śpij, koteczko,
niechaj ci się przyśni pyszne mleczko,
a jak znowu przyjdzie świt,
świeże mleko będziesz pić,
ale teraz kotku śpij."
Serio, śpiewałam kotu . Niestety, nie bardzo to przyspieszało zaśnięcie kociny. Tym bardziej, że Ofelia ma chorobę sierocą i przed zaśnięciem przytula się i ssie sobie paluszka (teraz już rzadziej, ale jak była młodsza, to bez tego nie zasnęła). A ssać potrafiła baaaardzo długo.

[Erin]

Olaboga!
Ja też czasami nuciłam maluchom i faktycznie, szybciej zasypiały.

[Aniada]

Moja mama śpiewała Polci, gdy ją czesałam. Brat i mąż trzymali, mama głaskała i śpiewała, a ja czesałam. Bo Polcia specyficzna jest...
Kołysanka cuuudna, ale na Bola chyba nic nie działa. Bardzo wciągającą książkę dorwałam wczoraj i poszłam spać tuż przed 6.00. Calutką noc Bolek ganiał. Ca-lu-tką. Nie zasnął ani na chwilę. Książkę próbował mi wyciągnąć z ręki i zjeść. 3333 - oo, zgadnijcie, kto pisał??
Wyszłam z sypialni o 10.00. (Tak, tak, razem z Czesiem i Polą zamykamy się przed trzema pozostałymi bambaryłkami). Myślę sobie, może śpi po tych nocnych szaleństwach... Skradam się cichutko, na palcach i nagle czuję te rozkoszne łapcięta oplecione wokół kostki. - Czeeeeść!!! Bawię się!! Cieszysz się bezgranicznie, że mnie widzisz???
I gania, gania, gania do tej pory...

Miziel52, jak Twoje proroctwo znowu się sprawdzi, to... kiedyś krążyła taka fajna ikonka z czarownicą i stosem. A może z rusztem i przypalaniem to było? Nie pamiętam, ale fajna była... Hańka pewnie by znalazła.

[MB&Ofelia]

Polcia z Ofelią mogą sobie podać łapki. Z tą różnicą, że Ofelii nie trzeba czesać, ale za to trzy osoby w gabinecie trzymały ją do pobrania krwi i nie dały rady. Obciąć pazury raz nam się udało z wetem na żywca - wet trzymał w rękawicach, ja obcinałam. W zoologu, gdzie mają też strzyżenie, kąpanie itp., poddali się po dwóch pazurkach (kobieta stwierdziła stanowczo: "Ja tego kota już nie dotknę"). A twierdzili, że bez problemu obcinają kotom pazurki...
A w nocy czasami mam to samo. Niedawno była u mnie mama. Spytała, czy nie ma czegoś na sen dla kotów - podać i śpi całą noc. Marzenie!

[AniHili]

Brawo za kilo Bolusia!
Swego czasu moje własne futrzaste doszło do takiej wagi, mając ładne parę miesięcy... Jak nie pół roku... Maluśkie to to było, co prawda, od początku (6 tygodni - 450 g - a nie chude). Tym bardziej mnie szokuje Bolusiowy pierwszy kilokot.

Ehhhh... Ofelia nie uczy się na własnych błędach. Nie, druga biblioteczka stoi cała, ze wszystkimi szybami. Za to około północy dorodny cissus wykonał nagły skok z kwietnika na podłogę. Ogoniasta już od jakiegoś czasu czaiła się na ten kwietnik i wreszcie postanowiła spróbować (zapomniałam, że jej tam jeszcze nie było, myślałam że nie zwiedziła tylko żyrandola). Kwietnik wytrzymał (o dziwo), ale cztery kilokoty i kwiatek w jednym miejscu do było za dużo. Później kocię, leżąc na progu pokoju z niewinną minką przyglądało się, jak latam ze zmiotką i próbuję usunąć ziemię z paneli, dywanu, łóżka i parapetu. Taaa, dywany w zakoconym domu to duży błąd. Nawet, jeżeli nie leżą pod parapetem, tylko pół metra dalej.
Już się boję, jaki będzie następny krok Ofelii. Jak zwali zabytkowy przedwojenny żyrandol (pamiątka rodzinna!!!) to chyba ją ze skóry obedrę.

Ja bezustannie boję się kolejnych pomysłów Kostki Rolety wyrwała ze ściany już jakiś czas temu, bo bujała się na nich małpim obyczajem. Po regale wspina się na samą górę, a później skacze na niczego nie spodziewającą się ofiarę...
I nie mam już ani jednego kwiatka. Także...właścicielki młodych kotów powinny przygotować się na najgorsze

[Aniada]

W zoologu, gdzie mają też strzyżenie, kąpanie itp., poddali się po dwóch pazurkach (kobieta stwierdziła stanowczo: "Ja tego kota już nie dotknę"). A twierdzili, że bez problemu obcinają kotom pazurki...

Jak mi ktoś mówi chełpliwym tonem, że jest w stanie zrobić coś przy Polci bez problemu, to sobie myślę "tak, tak, a ziemia jest płaska i spoczywa na dwóch żółwiach..., niepokorny człowieku".

Także...właścicielki młodych kotów powinny przygotować się na najgorsze

Jesteśmy zwarte i gotowe. Boluś tymczasem odniósł pierwszy pedagogiczny sukces w wychowywaniu Dużej. Jest taki maluśki, a już sprawił, że wiszę jednym półdupkiem na brzegu krzesła, bo on musi zajmować całe.
Ale śpi nareszcie...

[Erin]

AniHili, ja żywych kwiatków nie mam już od dawna. Swego czasu miałam regularnie zrywane firanki i zasłony, a Pixel regularnie skacze z regału na łóżko (czyli na przeciwległą ścianę), nie patrząc, że często ja tam leżę. Kilka razy czorty przeleciały mi po głowie, orząc pazurami Na szczęście po tylnej części, bo bym chyba utłukła O pooranych rękach nawet nie wspominam ...

[MariaD]

Pod śpiącego kotka podkłada się dłonie i nie przerywajac mu snu przekłada w inne miejsce.

Jakbym postępowała tak jak Ty to jedyne miejsce do siedzenia miałabym na podłodze.