Dakar- biało-rudy kocurek.Wraca z adopcji.

Jak się ucieszył, kiedy mnie zobaczył, ale byłam z Bohunem, nie mogłam siedzieć długo.Zaraz pewno pójdzie tam Kasia, a wieczorem będziemy obie.Kupiłam mięsko, koty się ucieszą.

Jutro Dakar będzie odrobaczany po raz drugi, za kilka dni szczepienie i będzie mógł pojechać do DT do Warszawy.Muszę tylko znaleźć transport.W piątek jedzie kolega, ale to za wcześnie :cry:

.Już nie mogę się doczekać, kiedy to słodkie kocisko będzie w normalnym domu.Zamieszka z dwoma kotami i małym, wrzeszczącym dzieckiem :wink:

.Dakar lubi dzieci na szczęście, dziecko przyzwyczajone do kotów, były z nim zawsze, mam więc nadzieję, że będzie dobrze.

Dakar średnio lubi kiedy podnosi się go na ręce...za to sam chętnie wskakuje na kolana;) To jest chyba osobnik, który chciałby sam o sobie decydować;) Ma przy tym tyle niewinnego uroku

Siedzi spokojnie i patrzy tymi pięknymi oczkami, a kiedy się do niego podchodzi...mruży je i nadstawia główkę do głaskania.

Czasami wskakuje pani ze sklepu na kolana i wtula się w nią:) To był domowy kotek, który uciekł albo został wyrzucony (obstawiam to pierwsze bo jest wykastrowany i wyjątkowo grzeczny) i bardzo potrzebuje miłości

Naprawdę nie służy mu pobyt w lecznicy. Oby szybko mógł ją opuścić.

Dakar został już zaszczepiony i może ruszać w drogę do DT do Warszawy. Niestety wszystko kiepsko zgrało się w czasie i akurat nie ma go kto zawieźć.
Kotek denerwuje się zamykaniem w małej klatce. Robię co mogę, żeby miał choć trochę komfortu psychicznego. Jest wypuszczany, ale to mu niestety nie wystarcza.
Wczoraj było mu chyba gorąco bo wykładał się na podłodze w sklepie jak długi

On jest naprawdę wspaniałym kotem. Jest taki spokojny i uwielbia ludzi. Może nie uwielbia kiedy podnosi się go na ręce, ale za to sam chętnie przychodzi kiedy poczuje potrzebę przytulania

Chyba chce się bawić z Miką...taka trochę trudna przyjaźń jest między nimi. Zaczepiają się i nigdy nie wiem czy już się bawią czy jeszcze szturchają.

Dakar

Super zdjęcia:) Jak się go głaszcze koło pyszczka to robi dziubek:) Widać na jednym ze zdjęć.

Dakar dzisiaj dokładnie wylizał mi nos :lol:

On jest taki kochany :1luvu:

Za wszelką cenę chce się wydostać

Dakar już u mnie, w niedzielę pojedzie do Warszawy na DT do Gosiar. Biedny, boi się moich kotów, chociaż one nic mu złego nie robią, ale jest ich dużo :cry:

, za dużo. Dakar to bardzo miły, grzeczny kotek, mam nadzieję , że dogada się z Dyźkiem i Irenką, a w ogóle że szybko znajdzie domek.Jest taki ładny :1luvu:

Biedny Dakar, boi się nadal moich kotów :cry:

, posykuje i potrafi któregoś pogonić.To nie agresja, to tylko strach.Je ładnie, chodzi do kuwetki, ale nie jest jeszcze szczęśliwy.

Uwielbiam Dakara :1luvu:

Najchętniej wzięłabym go do siebie...jest taki łagodny i ma takie spokojne, dobre spojrzenie. Nie potrafię opisać co takiego w nim jest, że tak mi przypadł do gustu. Jest po prostu dobrym kotem. Tak mi go szkoda. Najpierw tyle czasu spędził w małej klatce, teraz zmiana i znowu strach, no i jutrzejsza podróż i jeszcze nowe miejsce, z nowymi kotami i ludźmi.
On mi troszkę przypomina Bombaja, myślę że mają podobne charaktery.
Ostatnie zdjęcie z lecznicy. Kubuś siedział sobie na półce, a Dakar postanowił do niego dołączyć. I tak sobie koledzy razem wyglądali

Shot at 2012-06-23

Dakar jest bardzo proludzki, tak, trochę w tym przypomina Bombaja.Cały czas szuka mojego towarzystwa i sporo czasu spędziliśmy ja siedząc na kanapie, a on na moich kolanach.Jest naprawdę kochany :1luvu:

Nieśmiały na pewno w stosunku do innych kotów, jest duży, a nawet Bohuna się boi, ale przyzwyczai się.

Dakar jest przeciwieństwem Bohuna.Potrzebuje człowieka, koty nie są mu potrzebne do szczęścia.On łazi za mną jak cień, przerywa nawet drzemkę i przenosi się tam, gdzie ja jestem.Rano siedział na pralce, kiedy brałam prysznic.Zauważyłam też, że trochę myśli..żołądkiem, jest żarłokiem, nigdy nie ma dosyć :mrgreen:

Dieta, ach dieta ...Na zdjęciach widać, że mógły trochę mieć mniejszy brzuszek.Ale i tak go kocham :1luvu:

Bohun chciał się bawić z Dakarem, ale Dakar jeszcze się nie przekonał do moich kotów

Uwielbiam widok śpiących kotów

Cudne zdjęcia:) Na pewno czuje się już dużo lepiej niż w lecznicy.
To prawda, że przypomina Bombaja. Jest jednak troszkę mniej charakterny. Zaczepia koty tylko wtedy kiedy się ich boi...
W lecznicy nie było mu dobrze...najchętniej szukał miejsca gdzie mógłby się schować.
Ale rzeczywiście przy każdej okazji ładował się na kolana i przytulał główkę:)

A to jego lizanie po nosie :1luvu:

Cudowny kotek :1luvu:

Na zdjęciu Dakara przy zabawce nie zauważyłam w pierwszym momencie Bohuna

Obaj są piękni

A jak z transportem?

Dakar- biało-rudy kocurek.Wraca z adopcji.

Kto przegląda forum