Ale dziś było 
Duża mówi, że to duża rzecz, żeby ten pan doktor - wzór optymizmu i entuzjazmu - stracił rezon.
A stracił. Na mój widok. Aż zrobił tak 
Bo mi się pogorszyło. A pan doktor liczył, że się polepszy.
FasolkaNo
pan doktor otworzył szeroko oczy. I szuka rozwiązania, pytał nawet (szacunek dla tej postawy) swoich współpracownic, co by tu zrobić. Fasol dostała zylexis, jutro będzie dla niej sprowadzone nowe lekarstwo do nakrapiania skóry. Powiedziałam, że się właśnie załamałam, widząc brak optymizmu u niezłomnego piewcy tegoż - mojego wzoru na życie, któremu zazdroszczę postawy.
Gdyby nie mateosia
zginęłybyśmy z Fasolką. Marnie.
I zaczęło się źle, cała ta wizyta źle się zaczęła. Wyciągałam Fasolkę z szafy, ześliznęła się jej łapka i spadła - na moje ramię, odbiła się i - na szczęście - spadła na materac.
duża
) nie zauważyła i siedziała wciśnięta w kącik (hahaha...ona w kącik
wciśnięta) bo drzwi były zamknięte ale teraz już się nie wypuszcza zbyt daleko, a Coco to taki jeden sąsiad co mieszka pod nami przyniósł (chociaż ma straszną alergię) bo u niego pod drzwiami darła japę
a ja to tylko tak troszkę po korytarzu śmigam bo u nas jest duży korytarz, a na dół to tylko przez szczebelki popatrzyłam
tylko one o tym nie wiedzą 
