Filip poznał juz wszystkie kąty w mieszkaniu, zajżał nawet... pod wannę. 
Z początku Emil siedział w zamkniętym transporterku, a Filip dawał nam popisy na dywanie. Po obiedzie siedziałam z nimi na kanapie - pomiedzy kotami oczywiście i reagowałam tylko, gdy Filipowi zaczynał rosnąć ogon przy bliskim kontakcie z Emilem, zatrzymując go delikatnie. Potem wzięłam Emila pod flanelową koszulę (wystawał mu tylko łepek), a Filip siedział mi na kolanach i tak sobie we trójkę przysnęliśmy. Wieczorem znów wypuściłam Filipa, Emil zwiał jednak do transporterka i tak do tej pory siedzielismy sobie. Filip bardzo się wyciszył dzisiaj, poczuł chyba, że jest w swoim domu. Emil natomiast był nieco zestresowany, nie wychodził z transporterka. Zamknęłam się więc z Filipem w sypialni, żeby Emil mógł się rozprostować, a ja w spokoju do Was napisać. Po tych atrakcjach Filip zasnął na budce drapaka. 
Dzwoniłam dziś też do dr Elwiry Buczek. Od razu wiedziała, kim jest Fant.
Bardzo chwaliła stan jego oczek w porównaniu z jego pierwotnym stanem - to wielka zasługa Toni. 
Mam zakraplać kropelki, aż się skończą, a potem jeszcze raz zadzwonić, to zdecyduje , co dalej, ale przypuszcza, że na tym się kuracja skończy.
Pozdrawiam
Fraszka z bandą dwojga
i 
Delikatny Emilek jeszcze jest nieufny i chodzi cały czas czujnie na wysokich nóżkach, a jak Filip zbyt energicznie okazuje swoje czułości zmyka do swojej budki. Filip zachowuje się pewnie, jak rezydent, a Emilek (taki mały niuniuś), jak niepewny i nieśmiały nowy. 
