Już tylko Stefano i Puszka oraz Lolka pies

Mietek wyrósł na cudnego kota. Bądź szczęśliwy w nowym domku :1luvu:

Wienio zapakowała wczoraj plecaczek i pojechała do swojego domu. Nie mam jeszcze porannych wieści, ale wczoraj siedziała przerażona w łazience... Biedna, ona jest taka podatna na stres, a tu nagle po roku została zabrana z domu i wywieziona w nieznane. Oby szybko doszła do siebie, kocina kochana.

Z innej beczki: kto rozpozna gryzonia?

http://www.youtube.com/watch?v=gUdETB0tkrk

Wie-nio! Wie-nio!

Wielkie, WIELKIE gratulacje

to jak już będzie wiadomo czy jest wszystko OK zastanówcie się czy teraz wolicie maluszki czy np. rudą kotkę albo coś z tego wątku: viewtopic.php?f=1&t=140660 :twisted:

wiem, podła jestem :twisted:

W normalnych warunkach już bym miała coś wybranego

ale obecnie z przyczyn, nad którymi nie będę się tu nadmiernie rozwodzić, wstrzymujemy się z tymczasowaniem. Przykro mi, ale nie możemy. Do odwołania

dobra, to czekam na odwołanie

WIENIO W DS???

:dance:

super super, tyle się dziewczyna naczekała... napiszecie coś o domu - kto sobie takiego strachulca upatrzył?

Przesympatyczna parka młodych ludzi. Bardzo otwarci i naprawdę trudno ich było zniechęcić.. "Wiecie, łapanie Wienia do kontenerka trwa jakieś pół godziny, Wienio chce w międzyczasie wyskoczyc prze okno itd..." "A,jakoś się ułożymy" albo "Ona przed obcymi się chowa u nas do komina i tam siedzi 2 godziny" "a, u nas nie ma tyle zakamarków"

Zabezpieczą okna i od razu wskazali bardzo fajną karmę co my też dajemy.

Także trzymamy za nich kciuki. No i za Wienia oczywiście. :mrgreen:

Fajni niezniechęceni :lol:

ps: sklonujcie ich, plissss

Wienio w nowym domu:
- skorzystała z kuwety, choć miała też do dyspozycji inne miejsca
- piła wodę
- po 24h od przeprowadzki dała się skusić na mokre jedzenie
- dała się głaskać

Jest dużo dzielniejsza, niż się spodziewałam. No ale nowi opiekunowie są wspaniali, ogromna w tym wszystkim zasługa ich cierpliwości..

Joshua_ada - nauka jeszcze nie pozwala sklonować, pozostaje mieć nadzieję, że się choć rozmnożą :lol:

seidhee pisze:Wienio w nowym domu:
- skorzystała z kuwety, choć miała też do dyspozycji inne miejsca
- piła wodę
- po 24h od przeprowadzki dała się skusić na mokre jedzenie
- dała się głaskać

Jest dużo dzielniejsza, niż się spodziewałam. No ale nowi opiekunowie są wspaniali, ogromna w tym wszystkim zasługa ich cierpliwości..

Joshua_ada - nauka jeszcze nie pozwala sklonować, pozostaje mieć nadzieję, że się choć rozmnożą

Super wiadomości. Ja już wielokrotnie pisałam, że niezbadane są ścieżki kociego umysłu :twisted:

(ech, zanim się rozmnożą, a dziedzic/dziedziczka uzyska pełnoletność...)

Życzę Wam:
Obrazek

WESOŁYCH ŚWIĄT!

No i tak to jest z tymi "idealnymi" DS.
Wienio wróciła z adopcji :roll:

Ja wiele rzeczy mogę zrozumieć, ale tej historii jakoś pojąć nie mogę. Ostatnie wieści miałam od nich chyba z piątku i były optymistyczne. Potem była cisza, aż się zaniepokoiłam, i wysłałam w poniedziałek smsa. Na którego nie dostałam żadnej odpowiedzi, więc we wtorek napisałam również mejla (nie muszę chyba dodawać, że miałam już wizję Wienia przerobionej na mufkę, kisiel i ciastka :lol:

). I cisza. Dopiero idąc spać zauważyłam smsa w swoim telefonie, wysłanego wieczorem. Treść była obszerna, ale wynikało z niej w skrócie, że są kłopoty (sika, syczy, drapie) i że chcą Wienia oddać. Natychmiast. Napisałam, że od rana jestem w domu i czekam. Poszliśmy spać. A o godzinie 23:30 obudził nas dźwięki domofonu :roll:

Wienio zachowywała się jak przywrócona na ojczyzny łono. Nie dała się zamknąć w łazience, co profilaktycznie zaplanowałam, tylko wymknęła się między nogami i pobiegła stęskniona do Lao i Menażki. Głośno przy tym wyrzekała, opowiedziała nam całą swoją straszną historię, otarła się chyba o wszystkie sprzęty i o nasze nogi i wypięła kuperek do głaskania. Potem jeszcze przez pół nocy głośno wspominała, jak jej było ciężko i źle, ale na szczęście mamy zatyczki do uszu. A dziś rano na mój widok wywaliła brzuch do głaskania i mruczała.

Nie podjęliśmy jeszcze ostatecznej decyzji, ale nie wiemy, czy będziemy ją dalej ogłaszać. No bo gdzie temu kotu będzie tak dobrze, jak u nas

Ona biedna za nami i kotami tęskniła przez tydzień... no cóz, nie powiem żeby nie było fajnie z dwoma kotami ale jak Wienio dzis rano do mnie przybiegła z miałkiem, zaczęła się ocierać i mruczeć oraz trzeba ją było głaskać... to juz chyba nie ma sensu jej więcej stresować. ma wyraźne zaburzenia adaptacyjne i inne stany nerwicowe... a my mamy słabość do jednostek "innych"

Taak, Wienio tylko dla orłów :wink:

o rany, współczuję przeżyć, biedna Wienio

. Swoja droga, spieszyło im się ..

Trzymajcie się :ok:

Podobno mój sms nie doszedł w całości. Przeczytali tylko, że jakby co, to bierzemy z powrotem.

Jestem o tyle zdziwiona, że poświęciłam naprawdę sporo czasu na tłumaczenie, że to trudny kot, podatny na stres, że aklimatyzacja będzie długa - ale najwyraźniej każdy słyszy to, co chce usłyszeć.

Ja rozumiem, że wyzwanie mogło ich przerosnąć, ale myślałam, że wiedzą, co robią. Chyba jednak nie wiedzieli. Tydzień to bywa mało nawet dla spokojnego, stabilnego kota, a co dopiero dla takiej świruski jak Wienio.

Edit: Mieliśmy za jakiś czas kupić MCO. Chyba taki już nas los, że za szylkretkę robi u nas biało-czarny Lao, a za MCO będzie robić niewyrośnięta dachówka :roll:

Już tylko Stefano i Puszka oraz Lolka pies

Kto przegląda forum