Niebieski Silver i niebieski Snikers

kotx2 pisze: zaoszczedzisz na zwirku

Masz rację! Trzeba też zobaczyć tę dobrą stronę kociego zachowania.

Widocznie wprowadził plan oszczędnościowy.W końcu kryzys mamy- tak?

» Pon mar 19, 2012 22:03 Re: Kot o niebieskich oczkach

Mój Silver w całej okazałości przedstawia się na str.2

I ja się melduję na wątku Silvera ,piękny jest. :1luvu:

Witam. Zapraszam.
Ja ostatnio nie czasowa jestem, ale się poprawię :wink:

dana2509 pisze:Witam. Zapraszam.
Ja ostatnio nie czasowa jestem, ale się poprawię

Oj prosze się poprawić . :lol:

Dziś Silverka czeka wizyta u weterynarza!
Jestem strasznie poddenerwowana, bo wiem, że to będzie dla niego ogromny stres :evil:

Niestety nie mogę go przed tym uchronić. :oops:

Silver po wizycie :ok:

Kiedy tylko wyszliśmy z domu, zaczął swój koncert. Miauczał tak, że zaraz po wejściu do samochodu mąż sprawdził w jakich jestem butach i powiedział, że chyba dobre, żeby prowadzić ( nie prowadzę w butach na obcasach a takie miałam).Cwaniak chciał uniknąć wysłuchania koncertu don Silverado :mrgreen:

Niestety, umowa była taka, że on prowadzi, więc ze śpiewającym Silverem wyruszyliśmy w drogę.
Wrzeszczał cały czas, póki nie weszlismy do gabinetu, gdzie wylękniony dzielnie znosił zabiegi lekarza.Pięknie połknął tabletkę i nawet nie miauknął przy zastrzyku.
Waży 5,3 kg. i jest w dobrej kondycji.Lekarz stwierdził, że kawał z niego kota :kotek:

Dziwi mnie tylko jedno.Jak z kota wychodzącego, prawdę mówiąc przybłędy, którą przygarnęła Monika ,tak szybko stał się kotem niewychodzącym ?

Już pierwsza próba wyprowadzenia go zakończyła się jego ogromną paniką.Bał się nawet wyjść na balkon ,na który teraz, czasem wychodzi.( oczywiście w szeleczkach i na smyczy)

Super że z Silverkiem wszystko w porządku :kotek:

Myślę że on po prostu był na dworze bardzo nieszczęśliwy i wcale mu się dobrze samowola podwórkowa dobrze nie kojarzy. Nie został złapany w sposób nieoczekiwany, to on powoli przekonywał się, że w mieszkaniu jest OK. Stosowałam metodę "małych kroczków". Jak kiedyś wszedł - zamknęłam balkon, złapałam i zaczęłam głaskać i przytulać. Ale tylko na chwilę żeby się nie bał wejść raz jeszcze. I tak powoli, powoli a sytuacja się odwróciła i trudno było zmotywować go do wyjścia. Analizowałam wiele scenariuszy - w tym pozostawienie go - ale zdrowy rozsądek wygrał. I trafił do super domku. :ok:

Choć jak wracałyśmy z koleżanką do domu to obie ryczałyśmy prawie przez całą drogę powrotną.

Tak, to bardzo ważne i bardzo się cieszę, że Silver jest zdrowy. :ok:

Kiedy wróciliśmy do domu, było widać jak bardzo jest z tego zadowolony.Natychmiast zajął się jedzeniem, a potem ułożył się w swoim, od niedawna ulubionym, kartoniku po butach. Uwielbia wszelkiego rodzaju kartony.Niedawno postawiłam na podłodze karton z nowymi butami.On wprost nie mógł się doczekać kiedy go otworzę. Był tak zniecierpliwiony, że zaczął wyciągać te buty z pudełka, aby jak najszybciej zająć ich miejsce.Cóż było zrobić? Trzeba było zostawić mu to pudełeczko o wymiarach....uwaga...29/29 cm :ryk:

Nie mam pojęcia jak on to robi, że układa się w nim tak, że nic nie wystaje

Mam zdjęcia, ale jeszcze nie zgrane na komputer.Wstawię jak zgram.

Pewnie jest tak, jak mówisz.On nie jest kotem podwórkowym i daje na to najlepszy dowód wrzeszcząc , kiedy się go na nie wynosi.Jest mu dobrze w domu i w domu chce zostać. Niestety czasem trzeba wyjść, choćby jak wczoraj do lekarza.

Jakie to wielkie szczęście, że zwyciężył Twój zdrowy rozsądek :1luvu:

Dzięki niemu mam/y kochanego, cudownego kota.
Mówisz, że obie ryczałyście, ale i my obie ryczałyśmy.Różnica w tym,że my ryczałyśmy ze szczęścia!
Często wspominamy ten dzień i wtedy też pocą się nam oczy.
Ten dzień, zresztą jest uznany za datę urodzin Silverka - 5listopad, oczywiście 2010 roku

Mimo, że nikt tu nie zagląda to i tak będę pisała, a co

Byłam bardzo zaniepokojona zachowaniem Silverka, gdyż zaczął drapać uszka i potrząsał łebkiem.
Ja oczywiście znów roztrzęsiona, bo moje kochanie będzie się stresowało, ale zdrowie ważniejsze, więc jak mus, to mus, jedziemy do weta, by sprawdzić co się dzieje.
Koncert w czasie jazdy był nieco słabszy (na nasze szczęście), ale był. Co ciekawe, Silverek koncertuje mniej przy otwartym transporterze. W drodze powrotnej, w szeleczkach, księciunio jechał na moich kolanach, na przednim siedzeniu :mrgreen:

W gabinecie nie zachowywał się tak spokojnie jak poprzednio, ale i nie był zbytnio niegrzeczny a jedynie wystraszony.
Lekarz powiedział, że zaraz zbada wydzielinę i oby tylko to nie był świerzb.

Te dosłownie kilka minut czekania na wynik wydawało się wiecznością. Napięcie oświetliło by chyba całe miasteczko, a co najmniej gabinet i całą aparaturę

.Wreszcie słowa na które czekałam: "wszystko w porządku, uszy są zdrowe". Uff! Jaka ulga.

Najlepiej lubi jeździć jak w trakcie swojego "debiutu" samochodowego. My musiałyśmy go wyjąć z kosza bo mało go nie rozłożył na czynniki pierwsze

Tak więc koleżanka trzymała go na kolanach a jak postanowiła dać mu trochę luzu to błyskawicznie znalazł się na moich (czytaj KIEROWCY) plecach. Na szczęście to był jakiś zabudowany teren więc i prędkość mniejsza. Potem zachowywał się już nienagannie. Pozdrowienia dla Silvera od karmicielki :1luvu:

Jednym słowem miałyście szczęście.
Właśnie pokazał, że najlepszym miejscem są kolana a nie koszyk :mrgreen:

W ramach pozdrowień Silver wymiziany. On to uwielbia.

Obiecane zdjęcie Silverka w kartonie po butach

Wygląda na GIGANTA

Bo to jest gigant :ryk:

Dużo kota do kochania i miziania :1luvu:

Niebieski Silver i niebieski Snikers

Kto przegląda forum