Chester & Roman - pożegnanie Czesia

mówisz i masz :mrgreen:

i to by było na tyle
(na razie :wink:

)

jenny170 pisze:trwało to myślenie o drapaku - oj trwało!! aż się wreszcie kociszcza doczekały
szczęśliwego użytkowania
i więcej fot! więcej fot! więcej fot!

Myślenie trwało lat dwa

W tym czasie się naoglądałam drapaków na żywo (kocich reakcji na nie), w necie, zaczęły się lęgnąć moje własne zachcianko-upodobania. I jak się już ulęgły - po prostu wiedziałam, że "taki ci mój on" :mrgreen:

Dobrze zrobiłam - Pan od drapaków mi opowiadał, że ktoś kupił coś u niego na zasadzie 'wszedł i chce ten", a po paru dniach zgłosił się z nieśmiałą propozycją modyfikacji (w tym przypadku, niestety, niemożliwej).

Zachwyt nad drapakiem trwa (mój i koci) :mrgreen:

Czesio zwisający w różnych konfiguracjach - to jest TO :1luvu:

a całość - po prostu miodzio :ok:

Ojej jakie cudowne poduchowe drapaczysko

Koty nadal zafascynowane nabytkiem?

Aniutella pisze:Ojej jakie cudowne poduchowe drapaczysko
Koty nadal zafascynowane nabytkiem?

Aniutka

I to jak!

Wciąż trwa zwiedzanie:

No taki nieśmiałek jestem:

Tam też może być fajnie...

Krok po kroczku, krok po kroczku :wink:

TADAAAM

O własnych, romuszych, nieprzymuszonych siłach

Ale aktualnie (u Romusia) rządzi hamaczek.
Najniższy.
Bo jest najbliżej.
Przepysznie rozgrzanego kaloryferka :mrgreen:

Czesiula zaś ćwiczy akrobacje.
Wspina się po najwyższej kolumnie z parteru, z dzikim "riii" i "grriiiuuu" na wąsach - po czym robi ćwierć obrotu i triumfalnie sadza doopsko na parapecie. No, nie masz większej frajdy :mrgreen:

A to spojrzenie "miszcza i zdobywca" :1luvu:

Maraszek, nie znudził Wam się ten drapaczek ? :twisted:

Ani na pół ciuta.
:twisted:

Ale nawet na tak przepysznym drapaczku mogą się zdarzyć koszmary…
Pewnego razu z Czesia chrapiącego na hamaczku wydobyło się smętne „iiiiiii” oraz „jjjuuuuuu”.
Zawołałam futrość po imieniu.
Obudził się od razu i nieprzytomny przyleciał do mnie.
No i dowiedziałam się, że:
iiiii
jjjjjuuuuuuu
grrriiiiiii
grrrriiiiuuuuuu
uuuuu
mmmrrrriiiooooo
Kot był wstrząśnięty. Ja też.
Po czym wtulił mi pycha między pierwsi.
I musiałam utulić kocięcie.
Tak ze 2 godzinki :wink:

Maraszek pisze:Po czym wtulił mi pycha między pierwsi.
I musiałam utulić kocięcie.

Bo pierwsi zawsze pierwsi! Przed drapakiem :ok:

Joj, właśnie się zorientowałam, że parę dni temu stuknęła mi dziesięciornica na MIAU

Dzieje się u nas (jak to w kocio-ludzkim świecie) – ale leniwie i w miarę spokojnie.

Czesio udoskonala sztukę bycia najbardziej przeszkadzającym źwierzem pod słońcem – zawsze, gdy lecę po mieszkaniu w pośpiechu, Czecho znajdzie się na środku mojej drogi, bez możliwości bezkolizyjnego ominięcia. Że o gadulstwie nie wspomnę :mrgreen:

Rominek wspiął się na wyżyny przytulania-się-do-człowieka-za-wszelką-cenę-nawet-przy-30-stopniowym-upale-i-nie-tylko-i-nawet-jak-jest-poł-metra-ode-mnie-to-też-się-przytula :lol:

Uff. Strasznie to trudne do wyartykułowania, ale tak właśnie jest.

A jedną z moich ulubionych historii jest kolejny atak kity.
A było tak:
Czesio pląsał w ósemkach wokół moich nóg. Pląsała też kita.
Aż za którymś razem – nie zdążyła.
Wyósemkowany Czesio obrócił się do mnie
I zamarł w połowie „mghrii”
Albowiem kita pacnęła go w czółko.
Wytrzeszcz, pretensja i paniczna ucieczka – to było potem.
I nie objawił się kot do końca dnia :mrgreen:

Oj, niech się oni nie zmieniają, a dalej tak fajnie uzupełniają :1luvu:

Pozdrawiam wszystkich

Kita

Gratulacje z okazji dziesięciolecia.
Majorkowi pozdrawiają również

Chester & Roman - pożegnanie Czesia

Kto przegląda forum