Częstochowskie kociary i reszta świata :)

Witam.
Wszystkim koteczkom w dniu ich święta przesyłam ich ulubione kwiatuszki:

kocurzyca41 pisze:
taizu pisze:
kocurzyca41 pisze:
Życzymy wszystkim mruczkom wszystkiego najlepszego.....

Można przekopiować na inny watek?

Rychło w czas odpowiadam.... Pewnie,że można.

Jeszcze zdążyłam trochę :ryk:

Ludwik Jerzy Kern
W królestwie kotów

Gdzie dużo piwnic,
Strychów
I płotów
Tam się zaczyna Królestwo Kotów.
Świat tam na cztery łapy spadł,
Zaczarowany koci świat.

Przez cały tydzień,
Od poniedziałku,
Pełno tam mruczeń,
Psyczeń
I miauków,
Gonitw po gzymsach,
Skoków przez płot.
Różnych ząb za ząb,
I kot za kot.

W Królestwie Kotów wszystko jest kocie.
Koci wujkowie są,
Kocie ciocie,
Kocie przedszkola,
Kocie sklepiki,
W których sprzedają kocie łakocie.
W kinach zaś idą filmy kocie,
W kółko te same
Z Myszką Miki.
Bo w tym królestwie kocie jest wszystko,
Nawet muzyka w kocim disco,
A także doszły mnie takie słuchy,
Że w nocy straszą tam
Kocie Duchy.

Awantur różnych też bywa sporo,
Wszystkie się one z niczego biorą.
Najlepszy druh z najlepszym druhem
W konflikt popada o byle muchę,
Albo sierść im się jeży na grzbiecie
O miejsce na parapecie.

Największą jednak wzbudza tam trwogę,
Gdy kotu kot
Przebiega drogę.
Każdy się przed czymś takim wzdraga,
Taka zniewaga
Krwi wymaga.
Bo pecha wróży
I los marny,
Zwłaszcza, gdy kot był czarny.

No trudno,
Nigdzie nie brak kłopotów.
Nie brak ich także w Królestwie Kotów.
A mimo to, powiadam Wam,
Każdy z tych kotów, które znam,
Biec tam natychmiast gotów.

Aniu śliczne

kurcze... odwaliliśmy z mężem dzisiaj kawal dobrej roboty.....
pojechalismy poodśnieżac plac manewrowy.... i kawałek (no kawałek.... jakieś 500-600m) drogi dojazdowej.....
normalnie ręce chcą mi odpaść, nogi poodobnie..... i prawdopodobnie mnie jakies promyczki slońca łysnęły bo mnie twarz piecze....
a poza tym zmontowałam ze starszą córką..... balwana

zobaczcie jaki ładny

ze mną i z córą

Łopatami odśnieżaliście ten plac i tylko we dwoje?

A co Pan Bałwan ma na głowie?

Aniu no tak... łopatami, we dwoje.... mąż bardziej bo ja poszłam bałwana lepić.... ale bylismy tam dwa razy bo za jednym zamachm to byśmy padli..... i za drugim razem dołączył mój tata i wtedy na trzy łopaty szliśmy....
moje dziewczyny miały raj na ziemi bo tyle sniegu......

Ania ale to nie cały plac.... tylko dojazd do łuku i sam luk..... ale i tak dużo tego bylo bo sam dojazd to koło 500-600m i do tego łuk też ma ponad 100m.....
a śniegu nawalone koło 40cm na grubość i to dość ciężkiego bo go deszczyk lekko podmoczył....

a Pan Bałwan na głowie ma takiego zwykłego drogowego pachołka

tu jeszcze moje obie laski próbowały rodzeństwo dorobić balwanowi

już się ściemniało trochę.....
Obrazek

johaśka pisze:Aniu no tak... łopatami, we dwoje.... mąż bardziej bo ja poszłam bałwana lepić.... ale bylismy tam dwa razy bo za jednym zamachm to byśmy padli..... i za drugim razem dołączył mój tata i wtedy na trzy łopaty szliśmy....
moje dziewczyny miały raj na ziemi bo tyle sniegu......

a Pan Bałwan na głowie ma takiego zwykłego drogowego pachołka

Bałwan ze śniegu. Barbara Kossuth

Ulepiły dzieci
ze śniegu bałwana,
W kapeluszu, z fajką w zębach
wygląda na pana.
Pewno ci tu zimno,
śniegowy bałwanie,
chodźże do nas do przedszkola
na ciepłe śniadanie.
Zaiskrzył się bałwan,
jakby śmiał się z tego:
- Mróz - to mój przyjaciel,
- stopniałbym bez niego.

Asia, współczuję tego odśnieżania. Ja ściągałam śnieg z daszku po którym koty wchodzą na stryszek. I to ja wyglądałam jak bałwan.

Ania próbowalam się zastanowić jaka to ilośc tak mniej więcej....
wyszło mi że to mniej więcej tyle co ta uliczka boczna od przystanku do działek... to kawałek Słonecznej jest... i ten kawałek razy 3..... może nawet 3,5........
chyba mam dość......
i mam nadzieję, że snieg sobie już odpuści bo nie uśmiecha mi się latać z łopatą...... choć fajnie na odchudzanie robi

uciekam sie położyć bo padam na te...no.... no na biusty......
a jutro zaloże II częśc wątku bo dojechałysmy do 100

dobrej nocy wszystkim

Do kota Julia Delarue-Mardrus

Kocie, mądry monarcho, tajemniczy, skryty -
Czyż nasze smukłe palce, ciężkie od pierścieni
Godne są twojej czarnej i białej słodyczy
I pyszczka z aksamitu i drogich kamieni?

Zwijasz się z dziwnym wdziękiem niby gąsienica,
Stokroć bardziej gorący niż ptak skryty w dłoni.
Twój nos, nagość jedyna w aksamitnych licach,
Jest świeży i wilgotny niby kwiat na błoni.

Choć się mienisz od wstążek, miękki, kolorowy,
Dzikość pręży ci uszy i rozdyma chrapki,
Gdy ścigając grzechotkę zabawiasz się w łowy
I zaciskasz na krążku swe zdobywcze łapki.

W ujarzmionej małości, w tłumionym pomruku
Odzywa się królewskość imć tygrysa - pana.
W twych lędźwiach jak sprężona moc w napiętym łuku
Śpi nieznanych rozkoszy ziemia obiecana...

Dziś wieczór, obojętny na nasze pieszczoty
Przycupnąłeś, w marzeniu pogrążony błogim.
W twych oczach uśmiech Buddy połyskuje złoty
Gdy sobie przypomnisz, że sam jesteś bogiem.

Dobranoc :kotek:

Kot Maurycy Julia Hartwig

Wyzywają go od rabusiów gangsterów oszustów i wyłudzaczy
uliczników i zabijaków
Przeszkadza w posiłkach wskakuje na stół
i buszuje wśród szklanek i kieliszków
rozrywa paczki z jedzeniem przynosi w pyszczku złowionego szpaka
który postanowił zwiedzić pieszo trawnik przed domem
i zapłacił życiem za ten nieostrożny spacer
żąda bezapelacyjnie wejścia lub wyjścia z pokoju czy kuchni
wdaje się w zażarte bójki z sąsiedzkimi kotami
wydając przy tym przerażające wrzaski drapieżnika z dżungli
Nie schlebia nikomu i jest nieugięty w swoich chęciach
obojętny na nakazy i pieszczoty
tak pieszczoty bo nie zważając na jego naturę
pieszczą go i tulą
zachwycając się jego miękkim chodem i zręcznymi skokami
podają mu najlepsze kąski i pozwalają spać na swoich łóżkach
Więc nie za cnoty i charakter nagrodą jest miłość
i nie za posłuszeństwo ani lojalność
ale za wdzięk i niepokorność
za życie samo w sobie w całej jego oczywistości
Wielka jest bowiem w nas potrzeba kochania.

Asiu czyżbyś była instruktorem jazdy?

PAN BÓG ZMARKOTNIAŁ Franciszek Klimek

Pan Bóg zmarkotniał, gdy patrząc na Ziemię,
na to co stworzył (a stworzył niemało),
stwierdził ze smutkiem, ze to ludzkie plemię,
to Mu się jednak nie bardzo udało.
W tyglu tworzenia Anioł pomocniczy
być może mieszał nie tak jak należy,
być może dodał za dużo goryczy,
albo surowiec nie całkiem był świeży...
W sumie rezultat był raczej dość mierny,
Pan Bóg chciał wszystkich potopić i wylać,
ale i tutaj wynik był mizerny,
bo się pospólstwo nauczyło pływać.
Cóż było robić? Bóg zaczął na nowo
i postanowił coś lepszego stworzyć,
już wiedział: teraz nie wystarczy SŁOWO
bo do stwarzania trzeba się p r z y ł o ż y ć.
Więc - co najlepsze miał jeszcze w zapasie
zestawił zgrabnie, a gdy był już gotów,
tchnął iskrę życia i po jakimś czasie
stanęła przed Nim parka małych kotów.
I wnet weselej zrobiło się w Niebie,
a Bóg na Ziemie już prawie nie patrząc,
powiedział cicho i tylko do siebie:
- Może od tego należało zacząć?

Dobranoc :kotek: