Na wstępie chcielibyśmy wszystkich przywitać i przeprosić, jeżeli temat znajduje się w nieodpowiednim dziale.
Dużo słyszeliśmy o tej stronie, dlatego mamy nadzieję, że uda nam się uzyskać odpowiedź na nurtujący nas problem.
Sprawa przedstawia się następująco:
Mamy w domu 2 koty:
- rudy pers - Kiciol (jest z nami od 03.11.2011)- 5-cio miesięczny kocurek, przytulanka, miziol, kompan, towarzysz - super kot; od pierwszego dnia z nami 100% zaufania, zero strachu przed nami i 4-rką naszych dzieci; można z nim zrobić dosłownie wszystko, niczego i nikogo się nie obawia
- biało czarny Neva Masquarade - Puszek (jest z nami od 22.01.2012) - 6-cio miesięczny kocurek, zupełne przeciwieństwo Kiciola, wszystkich i wszystkiego się boi, nie jest agresywny, tylko straszny tchórz, żeby go pogłaskać trzeba go podejść (jak już zaczniemy głaskanie to można tak przez kilka godzin, wygina się i kula na wszystkie strony), o zabraniu na kolana, czy ręce można pomarzyć; warto jednak zaznaczyć, że 0% agresji, nawet jak się gdzieś schowa, to można go wyjąć - nie syczy, nie warczy, nie drapie
Koty docierały się koło tygodnia. Na dzień dzisiejszy bawią się, śpią razem, jedzą razem.
Sporo czytaliśmy na temat przyzwyczajania się kotów do człowieka itd.
Mamy jednak pytanie czy nasz Puszek już taki będzie na zawsze, czy zgodnie z opisem rasy będzie z nami uczestniczył w życiu rodzinnym?
W naszym domu nikt mu nic złego nie zrobił, a boi się nawet szurnięcia kapcia w odległości 10 metrów od siebie.
Nie wiem, co mamy zrobić. Nie znamy się na kotach. Mamy tylko doświadczenie z Kiciolem, który tak jak pisałem od pierwszej chwili bawił się z nami, przychodził, dawał się głaskać, wchodził na kolana. Nawet przez 1 minutę nie chciał zostać sam.
Puszek najlepiej przez cały dzień nikogo by nie oglądał. Zaznaczę jeszcze, że Puszek był kupiony z zarejestrowanej hodowli. Tam raczej też nie zaznał agresji.
Załączamy zdjęcia naszych tygrysów i liczymy na jakąś odpowiedź
Pozdrawiamy gorąco:
Justyna i Marcin
Uploaded with ImageShack.us
Uploaded with ImageShack.us
-
. Tu więcej wskazówek 
u nas 3 tygodnie temu zagościł 1,5 roczny neva masquarade - Narcyz. Początki były trudne, kocurek był bardzo płochliwy, całe dni spędzał w różnych kryjówkach i generalnie nawet jeśli dał się pogłaskać to widać było po nim, że po prostu się boi. W tej chwili po 3 tygodniach jest już naprawdę dobrze. Narcyz przychodzi na zawołanie, wita przy drzwiach, dyskutuje i uwielbia głaskanie, a nawet ostatnio pozwolil mi sie troszkę ponosić na rękach. Zdarza mu się jeszcze zwiewać gdy ktoś wykona jakiś gwałtowny ruch, ale nie jest to już taka panika jak była na początku. No i potrafi większość dnia przespać w łazience, także dopóki się nie wyśpi, towarzystwo ludzi absolutnie nie jest pożądane. Dodam jeszcze, że u pierwszego właściciela Narcyz potrzebował 3 tygodnie na wstępną aklimatyzacje 
w sensie, że po tym czasie wylazł bez oporów z pod szafy. Myślę, że czas i cierpliwość to jedyny sposób na te piękności 
