Wielki Biały Wieloryb i henryk u ruru- ruru [']

Tatianko Droga, przytulam...............................................................................
Trzymajcie się, choć to takie trudne

Potwornie, strasznie smutna wiadomość :cry:

Ruruniu['] przybiegłam do bajkowego świata, który współtworzyłeś by nacieszyć się Waszymi historiami, Wami, żeby życzyć Wam wszystkiego co nalepsze... Niestety los i tu dał znać o swoich okrutnych kaprysach :cry:

Żegnam Cię i zawsze będę o Tobie pamiętać wyjątkowy Kocie!

Miałam to szczęście zobaczyć Ruru na żywo, parę miesięcy temu... - siedział w pokoju przy balkonie i czekał na moment, aż ci dziwni obcy pójdą sobie wreszcie z jego domu - jak zajrzałam do pokoiku to spojrzał na mnie z takim zdziwieniem... - do dziś pamiętam jego oczy, właśnie dokładnie takie...

[/url]

Tatianko - tak strasznie mi przykro, że nie mogłam przez wiele dni nic napisać :cry:

.

Ruru - dzielny, cudowny kocie ['] ['] [']

Tatiano,Ziomalko ,strasznie mi przykro

Przytulam jak najmocniej się da wirtualnie

Piękny Kot
Ehhhhh....

[*][*][*]

Tatiano tak bardzo mi przykro i smutno. Przytulam mocno. Długo cierpimy i płaczemy po stracie naszych ukochanych futerek. Jedynym pocieszeniem jest świadomość ze juz nie cierpią -choć zawsze wypiera ja mysl- dlaczego juz ?to jeszcze za wcześnie. Na szczęście mamy jeszcze te pozostałe pieszczochy, które starają sie nas rozweselic i mówić " masz jeszcze nas też Cię kochamy" i jakby czuły ten nasz ogromny żal - wtulają sie mocno w nas.

Tatiano, wrócisz?...

Nie widziałam Cię już od miesiąca
I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca,
trochę bardziej milcząca.
Lecz widać można żyć bez powietrza.

jesteśmy, żyjemy
z wielką pustą dziurą
którą staramy się wypełnić czymkolwiek
którą omijamy
żeby nie bolała...

Chłopaki dobrze, wieloryb bardzo dobrze
henio w nocy chodzi i nawołuje, ma strupek i wyłysiałe miejsce nad oczkiem
tak samo było po śmierci juraska...

trzymajcie się
ból nie mija
tylko po prostu łatwiej się o tym mówi kiedy czas upływa
my codziennie chodzimy na grób Kuli
i wierzymy, że zesłała Bubę
ale zdjęcia wciąż ogląda się z kluchą w gardle
i wspomina z kluchą

Pawlikowska - Jasnorzewska bardzo trafnie ujęła ból po stracie.
Szkoda, że nie można zatrzymać wszystkich naszych kotów do końca naszych dni.

Ostatnio wspominałam z kimś ten wiersz, przy jakiejś okazji...
jestem przy Tobie, Tatiano, jeśli będziesz mnie potrzebować.
Pogłaskaj koty ode mnie, szczególnie Henia.

ja lubię jeszcze ten

Tak w każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.

Tatianko, ja też o Was często myślę...

W ciszy i spokoju
Wytyczonych ścieżek
Dotykam nieskończonej pustki

..Światło jest nienaganne
Delikatne kroki przemogą każdy opór

..i choćbyś umarł
zawsze będziesz