Szczytno. Tymczasy u horacy 7. Szukamy kotom domów.

hehe, to dopiero bedzie wybrzydzanie co do domku nie :wink:

w koncu zostana starymi pannami na wydaniu :wink:

Mam nadzieję, że obydwa zdrowe... bo ja wciąż mam wyrzuty sumienia, że jak byłam ostatnio i wzięłam na ręce (tylko którego? :roll:

) to on wyskoczył prosto na drzwi i ja cały czas w panice sprawdzałam czy kotek w całości...
Bo one skaczą jak kociokangury a ja taki cilimbas jestem :oops:

Skoczniejszy jest chyba głuchy Tuptuś,to on wskoczył mi na plecy .Jest to kot który nikogo i niczego się nie boi ani kotów ,ani psów nawet jak syczą,warczą ,ostrzegają on i tak nie słyszy i wyluzowany brnie dalej.Zagląda do sedesu,je z talerza,leży mi na głowie itp.Jak tego nie kochać ,jak się coś takiego samemu cyckiem wychowało. :mrgreen:

Teraz też leży na ramieniu i pisze ze mną.

alma_uk pisze:no wez kaska noo... rozumiem ze mam sie ponapawac widokiem zdjec chociaz tak
Ja bym Lorda najchetniej porwala do siebie, atu mi kaza zdjecia ogladac:evil:

No toż ja chciałam przyjemność sprawić i chociaż dać popatrzeć, a tu taka niewdzięczność

Maluszki to wręcz śmierci wydarte :1luvu:

Niestety ciężko być DT. Im więcej zainwestujesz ( w pełnym tego słowa znaczeniu, emocji, miłości. strachu... także pieniążków) tym bardziej serce boli jak trzeba oddać... a trzeba... ale strach pozostaje...

meksykanka pisze:Maluszki to wręcz śmierci wydarte
Niestety ciężko być DT. Im więcej zainwestujesz ( w pełnym tego słowa znaczeniu, emocji, miłości. strachu... także pieniążków) tym bardziej serce boli jak trzeba oddać... a trzeba... ale strach pozostaje...

Ja już płacze przerabiałam.Beksa jestem i tyle ,nic tego nie zmieni chyba ,choć bardzo bym chciała. :cry:

Ale ci co nie płaczą, pewnie taką działalnością by się nie zajmowali...
"Bo i po co?
To tylko kot"

Zatem coś za coś.
Emocje są często złym doradcą i decyzje mogą być błędne... ale weź i rób to bez emocji... :oops:

Bez szans.

Ale piękny kocurek

i dwa białe płatki śniegu

horacy 7 pisze:Bardzo dziwi mnie nadal ,ze dużo osób nie chce brać kotów ze schroniska,boi sie chorób,nie chce ponosić kosztów a z tych kotów po kilku tygodniach wyrastają przepiękne dzikie łabędzie.Wiem ,ze trzeba trochę czasu,pieniędzy lecz naprawdę warto.Tam są takie cudne koty.

a z tym się zgodzę w pełni! :mrgreen:

Ja przygarnęłam dwa kocurki ze schroniska i mogę zareklamować - nie ma się co bać schronów!!

Oto moje dwa skarby:

Alex przerażony dzikusek w schronie:

i u mnie największy miziak

Karmelek przestraszony w schronie - niby dzikawy:

i u mnie

tylko od tygodnia - miziak nad miziakami:

Każdemu z czystym sercem polecam adopcje ze schroniska - tam te kotki są tak przerażone i narażone na stres i choroby

eh

Ja wiem, że Wy o tym wiecie ale może przeczyta to ktoś zastanawiający się nad adopcją...

Piękna ta Twoja dwójka :1luvu:

Jak niesamowitą różnicę widać na zdjęciach. Wiem o czym mówisz. Sama mam dwójeczkę ze schroniska.

Ale Karmel na drugim zdjęciu po prostu słodziak. Qrcze, autentycznie jakby się uśmiechał

Alex taki dostojny

Dziękuję

Karmel ogólnie to niesamowity słodziak. Jest przepiękny, patrząc na te fotki wcześniej, zanim go adoptowałam - nie przypuszczałam nawet, że będzie tak śliczny

Jeszcze futerko ma zniszczone trochę, ale to kwestia kilku tygodni i będzie cudny

Alex wygląda dostojnie, ale to taki wariat kochany :ryk:

A Homerka nie przedstawiłam - bo on kupiony, rasowy więc się nie zalicza - ale żeby mu przykro nie było, to go też wkleję

Jestem dumna z mojej trójeczki

(no musiałam się pozachwycać :mrgreen:

)

Głaski dla Homera :kotek:

Też cudny

Ehh, masz trójkę. Też mi się tak marzy, ale na razie to tylko marzenie :wink:

I chwal się, chwal. W końcu po to tu m.in. jesteśmy by pokazać jakie piękne łabędzie nam wyrosły

Ja się zakochałam w Karmelu :1luvu:

, ale Alex i Homer też cuda. Głaski odemnie.

Zosiu ja się czuje Mila.

Mila już chyba jak zwykle, czyli niestety ani jej wygłaskać, ani przytulić... ale jest, trwa i to jest ważne
Trzeba przyjąć świat jakim jest.
Po prostu wcześniej marzyłam i myślałam, że w ciepełku i domku wróci do zdrowia i będzi ekontaktowym kotkiem.
Niestety, żyje poza.... tylko jedzenie wzbudza w niej zainteresowanie.
Pokora... tego się chyba nauczyłam :oops:

meksykanka pisze:Mila już chyba jak zwykle, czyli niestety ani jej wygłaskać, ani przytulić... ale jest, trwa i to jest ważne
Trzeba przyjąć świat jakim jest.
Po prostu wcześniej marzyłam i myślałam, że w ciepełku i domku wróci do zdrowia i będzi ekontaktowym kotkiem.
Niestety, żyje poza.... tylko jedzenie wzbudza w niej zainteresowanie.
Pokora... tego się chyba nauczyłam

Rozumiem ze wygłaskać jej odemnie nie możesz, powiedz jej że bardzo się onią martwię, zreszta nie tylko o nią :cry:

Szczytno. Tymczasy u horacy 7. Szukamy kotom domów.

Kto przegląda forum