Daj SENIOROM ciepły DOM na zimę i całe życie

dagmara-olga pisze:Maciek senior - ma DS u rodziców pluskwa6
Leonek 11 lat jest już w DS

badzcie szczesliwe, kotki :1luvu:

Pikusiu [*]

dagmara-olga pisze:seniorzy - Warszawa - "bo to taka zwykła historia, ukochany człowiek odchodzi, świat staje sie pusty..."
kontakt 660-776-677 lub 508-706-956 lub 696-438-060 - kontakt Fusica
Drakula 11 lat
Karol 9 lat
Gumiś 11 lat
Gacek 6 lat
viewtopic.php?f=13&t=135455

Drakula i Karol już w swoich nowych domach. Oba w domach niewychodzących i w obu będą zwierzęcymi jedynakami.

Gratulacje dla Drakuli i Karola :piwa:

gratulacje, kotki :1luvu:

W czwartek wiozę do domu Wampirka :1luvu:

nie mogę uwierzyć.....jestem taka szczęśliwa

Super Wampirku! Aż się łaza w oku zakręciła :kotek:

Korespondentka pisze:W czwartek wiozę do domu Wampirka nie mogę uwierzyć.....jestem taka szczęśliwa

daj znać, jak już on i Bolek będą w DOMU!!

Korespondentka pisze:W czwartek wiozę do domu Wampirka nie mogę uwierzyć.....jestem taka szczęśliwa

badz szczesliwy w nowym domku, Wampirku :mrgreen:

Kochane "staruszkowe" Cioteczki proszę o przeniesienie mnie do SZCZĘŚLIWYCH

... no przecież brudny do domu nie pojadę :wink:

jedno z ostatnich zdjęć w schronisku

Wampirek w schronisku spędził ok. 6 lat.
Teraz ma na imię Władek.
Okazało się, że jest niesamowitym "ugniataczem". Najpierw ugniatał koce, a potem Panią Anię, nigdy go nie widziałam w takiej akcji.

Muszę sprawdzić, czy kocyki są wystarczająco miękkie :ryk:

Miękkie, miękkie, więc idę zbadać kolana

Bądź szczęśliwy w nowym domku, koteczku :1luvu:

Bądź szczęśliwy, koteczku - długo czekałeś...

Biedak , tyle lat w schronisku

Ale teraz bądź szczęśliwy :1luvu:

Korespondentka pisze:Kochane "staruszkowe" Cioteczki proszę o przeniesienie mnie do SZCZĘŚLIWYCH

... no przecież brudny do domu nie pojadę

jedno z ostatnich zdjęć w schronisku

Wampirek w schronisku spędził ok. 6 lat.
Teraz ma na imię Władek.
Okazało się, że jest niesamowitym "ugniataczem". Najpierw ugniatał koce, a potem Panią Anię, nigdy go nie widziałam w takiej akcji.

Muszę sprawdzić, czy kocyki są wystarczająco miękkie

Miękkie, miękkie, więc idę zbadać kolana

100 lat szczescia w nowym domku, Władziu :1luvu:

To moja córka Ania adoptowała tego kotka ! Jest śliczny, malutki (myślałam, że ma kilka miesięcy, a nie ok. 10 lat !). Bardzo grzeczny, przymilny. pcha się na kolana i depcze, słodki ogromnie!
My też mamy zwierzątka i wszystkie przygarnięte, więc Ani było smutno, gdy wyprowadziła się "na swoje". Mamy dwa koty od siostry, którą po przeprowadzce musiała im znaleźć nowy dom. mamy też psa - suczkę on-kę przygarniętą przez forum Dogomania. Wzięliśmy ją po śmierci pierwszej on-ki Saby (też wziętej od znajomych, którym nie potrafiła pilnować hurtowni, bo była zbyt przyjazna

) Wpisaliśmy na google tak impulsywnie "Saba owczarek" i "wyskoczyła" nowa Sabcia - ośmioletnia, z klapniętym uszkiem, bez przednich zębów, strachliwa - i nikt jej nie chciał, przebywała w DT, bo w schronisku inne suki chciały ją zagyżć na cieczkowni

I jest u nas od trzech lat. Dalej mocno dziwna, strachliwa, ma swoje fobie - ale niekłopotliwa, taki niewidzialny pies, co dla nas jest nietypowe, gdyż wszystkie nasze zwierzęta są na maksa rozpuszczone, ale jej się nie da... Co prawda reklamowano ją: jako "pies idealny - spokojny, leży i czeka na właściciela".

Ale kochamy ją bardzo.
Uważam, że trzeba ratować takie opuszczone zwierzątka, my mamy dobre doświadczenia - nasze zwierzątka są kochane, niekłopotliwe, choć koty są bardzo rozpuszczone

Dostarczają nam dużo radości.
Pozdrowienia i życzenia dużo DS dla zwierzątek. Ja teraz "pracuję" nad przyjaciółmi, aby wzięli kotka ze schroniska. Niedawno odeszła jej kotka Gapcia, też nierasowa, przygarnięta nie ze schroniska, a przez znajomych, ale niestety obciążona genetycznie chorobą wątroby i męczyli się 4 lata. Sporo to kosztowało trudu i pieniędzy. Namawiam ich teraz na zwierzątko ze schroniska, ale boją się chorowitego kota, bo nie mają samochodu, aby wozić kotka do weta, no i finanse spore przy chorobach zwierzątka - wiadomo. Mieszkają w niedużym mieszkaniu na 4 piętrze, więc kotek byłby niewychodzący, na pewno chcieliby też, aby kotek żył dłużej niż 2-3 lata, gdyż bardzo przeżyli śmierć swojej Gapci.
Mam pytanie - czy niewidomy kotek jest bardzo kłopotliwy, czy daje sobie radę w mieszkaniu ? Czy jakoś to poznać, że nie widzi ? Ja myślę, że trafia do kuwetki, miseczki, poznaje ludzi, podchodzi, pieści się, jak inne koty, gdyż kieruje się węchem i słuchem - czy mam rację ? Czy można zaproponować takiemu starszemu spokojnemu małżeństwu niewidzącego kotka ?
Ci Państwo mogliby wziąć kotka gdzieś na wiosnę, gdyż Pani jedzie w lutym do sanatorium, nie chcą zostawić kotka pod doraźną opieką na początku adaptacji, planują też remont mieszkania -więc potrzebują czasu. Im zależy, aby kotek nie był chorowity i adaptował się mieszkaniu, potrafił pozostać sam kilka godzin oraz nie był zbyt "dziki" do ludzi, "kolankowec" mile widziany. "Uroda" i wiek kotka chyba mniej ważne, choć z rozmowy wnioskuję, że boją się "starego", aby nie odszedł zbyt szybko.
Pozdrowienia.

Niewidome kotki świetnie sobie radzą - trzeba im tylko "pokazać" kuwetę, do miseczki już większość sama trafi po zapachu :ryk:

I jak coś, to zawsze istnieją domy tymczasowe, które np. współpracują ze schroniskami - wtedy kot jest ze schroniska, ale wyleczony, wychuchany i szuka domku

Daj SENIOROM ciepły DOM na zimę i całe życie

Kto przegląda forum