KotyP.Franciszkiw Cudownych Domach-Pożegnania i Przemiany

CoolCaty wie, co pisze

Oby jakiś cud się zdarzył dla tych kotów, bo strach myśleć co będzie

Czy nikt z rodziny p. Franciszki nie pomógłby w tymczasowaniu kociaków? Byłby dodatkowy czas na szukanie DS.

issey32 pisze:Czy nikt z rodziny p. Franciszki nie pomógłby w tymczasowaniu kociaków? Byłby dodatkowy czas na szukanie DS.

Kochana co tu mówić o kotach, skoro własna rodzina pozwala Pani Franciszce iść do DPS...to mówi samo za siebie jak dla mnie.

Smutne i przykre to wszystko

no i właśnie człowiek sobie myśli, że w życiu ma tylko zwierzęta... no i musi się rozstać z nimi... koszmar

Bardzo przykre

Za kazdym razem zagladam na watek z nadzieja ze moze dobre wiesci przeczytam. Sama mam 6 kotow i nie wyobrazam sobie ze moglyby z jakichkolwiek powodow trafic do schroniska . Sa to tez wiekowe koty (od 11 do 6 lat) i tak samo jak koty p Franciszki boja sie szumu , ludzi a nawet dzieci (moje dzieci sa dorosle).Czesto odwiedza nas rodzina i znajomi ale koty niestety nie przyzwyczaily sie do dzieci. Chowaja sie w najdalsze zakamarki. I dla takich kotow schronisko to po prostu wyrok. Bardzo bym chciala pomoc ktoremus z kici bo przy liczbie 6 jeden wiecej nie ma znaczenia . NIestety TŻ nie chce slyszec o dokoceniu

Bede nad nim pracowala moze cos drgnie.

W Anglii jest forma ubezpieczeń w przypadku, kiedy właściciel z powodu choroby lub odejścia nie może zająć się własnym zwierzątkiem. Nie jest to pewnie wyjście idealne, ale jakieś jest. Przynajmniej nie jest to schronisko.

Żal też p. Franciszki... Ehhh...

Strasznie smutne to wszystko Współczuję i kotom i ich Pani. Może kiedyś doczekamy takich domów seniora, w których będzie można trzymać nawet i kilka kotów. Domów, w których pensjonariuszy nie będzie traktowało się jako starych i niepotrzebnych, którzy mają jak najszybciej odejść. Domów, które będą rozumiały, że emeryt ma prawo do przeżycia swoich lat w miłości i radości, jeśli nie w towarzystwie rodziny, to chociaż w towarzystwie zwierząt, które - jak wiadomo - dobrze działają na ciało i duszę.

W pierwszym poście jest napisane, że jednego p. Franciszka może ze sobą zabrać, ale to chyba ósmy kot? Tak zrozumiałam.
Ja mam 4 i tez juz nawet nie śmiałabym pytać w domu. Namawiałam mamę - rodzicę sa wiekowi mieszkają blisko mówiłam, że będę karmić itp. ale mama nie chce o tym słyszeć. Lubi moje koty ale tylko na chwilę na stałe absolutnie nie chce - nie lubi jak jej chodzą po meblach itp.

Pytałam w pracy, ale też nikt nie chce. Jak ktos lubi koty to juz ma

ano... wiadomo było, że będzie ciężko znaleźć tym kotom dom. tym bardziej, że większość już wiekowa...
ale "źle czy dobrze ci się dzieje, póki żyjesz miej nadzieję", że powtórzę...
trzeba wierzyć, że się uda. ja wierzę, że ktoś się zlituje, komuś serce drgnie...
mnie samej serce drży, ale TŻ się nie chce zgodzić ze względu na Amberkę... i ja z jednej strony mam to drżące do kotów p. Franciszki serce, ale z drugiej myślę o Amberce, która biedniutka i chorutka, i wszystko ją bardzo stresuje...
ehhhh :cry:

ech... straszne to wszystko... ale może jak jednemu się udało - to pozostałym też uda się znaleźć nowe domki... za to nieustające :ok:

też urabiam TŻeta... ale jest nieugięty...

Leonek jest już u mnie. Myślę, że taką ładną datę jego przybycia (11.11.2011) możemy uznać za dobrą wróżbę. :ok:

Ponieważ niedługo przeprowadzamy się do naszego pierwszego mieszkania na ul. Leonarda da Vinci, zmieniliśmy imię naszemu pierwszemu wspólnemu kotu na Leonard w skrócie Leo.

Leo na razie zabunkrował się pod łóżkiem i wychodzi tylko na szybciutkie obchody na ugiętych łapkach. Widać, że się boi i na pewno tęskni. Mam nadzieję, że powolutku uda nam się wynagrodzić mu stratę kochającego domu.

Chciałam ogromnie podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w pomoc kotom p. Franciszki i dziewczynom, dzięki, którym Leo do nas dojechał.
:1luvu:

Joanna KA pisze:ano... wiadomo było, że będzie ciężko znaleźć tym kotom dom. tym bardziej, że większość już wiekowa...
ale "źle czy dobrze ci się dzieje, póki żyjesz miej nadzieję", że powtórzę...
trzeba wierzyć, że się uda. ja wierzę, że ktoś się zlituje, komuś serce drgnie...
mnie samej serce drży, ale TŻ się nie chce zgodzić ze względu na Amberkę... i ja z jednej strony mam to drżące do kotów p. Franciszki serce, ale z drugiej myślę o Amberce, która biedniutka i chorutka, i wszystko ją bardzo stresuje...
ehhhh

Na Amberkę musisz uważać i to bardzo. Kotu nie wytłumaczysz, że stres nie jest potrzebny i zaszkodzi

karishma pisze:Leonek jest już u mnie. Myślę, że taką ładną datę jego przybycia (11.11.2011) możemy uznać za dobrą wróżbę.

Ponieważ niedługo przeprowadzamy się do naszego pierwszego mieszkania na ul. Leonarda da Vinci, zmieniliśmy imię naszemu pierwszemu wspólnemu kotu na Leonard w skrócie Leo.

Leo na razie zabunkrował się pod łóżkiem i wychodzi tylko na szybciutkie obchody na ugiętych łapkach. Widać, że się boi i na pewno tęskni. Mam nadzieję, że powolutku uda nam się wynagrodzić mu stratę kochającego domu.

Chciałam ogromnie podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w pomoc kotom p. Franciszki i dziewczynom, dzięki, którym Leo do nas dojechał.

KotyP.Franciszkiw Cudownych Domach-Pożegnania i Przemiany

Kto przegląda forum