PiRafolandia czyli morski wąteczek PIRACIKA I RAFY(R od 53s)

przepiękna a jaka kochaniutka i grzeczna,biega i bryka ale ogólnie to taka delikatna kochana panienka.zjadła dziś i danio z moim synem,potem mięsko i kulki z puriny (bardzo jej smakują)i na deserek śmietanę.potem wlazła na Nicolasa,bo siedział na sofie i zasnęła terkocząc jak mały traktorek.jak ja w kuchni ona też jak ja w pokoju ona też.i ten piskliwy głosiczek :ryk:

,no nie mogę taka kochaniutka.DZIĘKUJĘ KASIU ZA WSTAWIENIE FOTEK.teraz tylko muszę zmienić tytuł wąteczku(ale zapomniałam jak)hahahahahahahaha :oops:

Kasiu masz PW jak malo jasne to drynadaj w dóch slowach powiem :mrgreen:

To historia jak mały,piękny,kochający i bardzo pragnący posiadać swój domek kotek- Piracik,spełnił marzenia i oczekiwania pewnej dziewczyny.zawsze chciałam mieć kota,ale dom rodzinny to psiarze.więc teraz jak jestem dorosła i samodzielna postanowiłam spełnić swoje marzenie.ja oczywiście też psiara,nie wiele wiedziałam o kotach,ale wiedziałam na pewno,że będzie to kot z jakiejś fundacji,lub domu tymczasowego.w między czasie koleżanka poprosiła o opiekę nad swoim kotem,to był dla nas test.jak kot wrócił już do właścicieli po 3 miesiącach mój syn płakał,a ja jeszcze bardziej byłam pewna że chcę mieć kota.kopałam w necie kilka dni,obejrzałam wszystkie strony o adopcjach kotów,schroniska i fundacje na śląsku.i tak znalazłam zdjęcia i opis pięknego srebrnego kotka.jego uroda i wdzięk mnie urzekły.rano znowu otworzyłam tą stronę i odszukałam opis,robiłam to jeszcze kilka razy,wreszcie zebrałam się na odwagę i zadzwoniłam to był 14 maja-za 3 dni mój syn miał uroczystość I komunii świętej(tu czekałam aż ktoś podniesie słuchawkę a z drugiej strony,myślałam czy to aby dobry czas na ten krok,komunia,moje szkolenie,a za 1,5 miesiąca nasze wakacje),nie byłam pewna czy dobrze robię,ale coś mi mówiło że to kot dla mnie.bałam się że jak nie zadzwonię i nie spytam to nigdy sobie nie daruję jak pójdzie do innego domu.po rozmowie z Kamilą byłam taka podekscytowana że on przyjedzie do naszego domu.jak go na drugi dzień zobaczyłam to już go kochałam.był trochę wystraszony,nowym domem,otoczeniem ,brakiem kotów które znał i "smrodem" psa,bo mamy bokserkę Larę.Kamila go wyjęła,schował się od razu do budki w drapaku,posyczał na psa-pies zawarczał i zaszczekał.Kamila rozejrzała się po domu,wymieniłyśmy uwagi ,pytania,do niej zadzwonił telefon,spakowała transporter i wyszła,zostawiając mi najpiękniejszego kotka na świecie w moim domku.od tamtej chwili z każdym dniem nasza więź jest mocniejsza,a jego śmiałość większa.nasza suka została mamą zastępczą czy chciała,czy nie-Piracik jak czegoś nie dostaje to tak długo krzyczy aż postawi na swoim.tak więc zwierzaki kochają się bardzo jak długo sie nie widzą to biegają po domu i szuka jeden drugiego.drzemki dzienne są na piętrowym łóżku naszego syna,popołudniowe na łóżku w sypialni,a noc na kocyku w salonie,albo na nogach mojego męża.to taki kochany słodziak,ostatnio oparł się mi na ramionach jak klęczałam na podłodze i wylizał mi twarz-kocham go bardzo.zaczyna też barankować Nicolasowi(to syn) i Sebastianowi(to mąż). :!:

[/img][/b]

TO W RAMACH PRZYPOMNIENIA JAK TO BYŁO Z PIRACIŃSKIM.OBIECUJĘ OD JUTRA ZACZĄĆ PROWADZIĆ RÓWNIEŻ TEMAT MALUTKIEJ,BO DZIŚ MI SZKODA NA TO CZASU,MAM Z NIĄ TYLE RADOCHY ZE NIE CHCE MI SIĘ JEJ ZOSTAWIAĆ DLA PISANIA-WYBACZCIE DRODZY. :1luvu:

By lara1974 at 2011-10-29

Obrazek

By lara1974 at 2011-10-29

Ach jakie to słodkości :1luvu:

a nam tu pusto bez niej

I sprawdza się to co powiedziałam Rafka uwielbia doslownie wszystko a zwłaszcza to co uda się sprobować od dużych

super foty.
Lara ale masz przystojniaka w domu

pokażę córce, hehehehhe

ahhahahaahhaha,pokaż pokaż :ok:

No więc ok,zaczynamy.
Tak więc po dłuższej przerwie wróciłam na MIAU.miałam poprzedni rik bardzo trudny,mało czasu na sen a co dopiero na forum i pisanie,ale do rzeczy................

pisząc znowu kilka słów o Piracińskim i przeglądając profile,czytając różne historie,zrodziła się we mnie "upiorna "myśl posiadania drugiego futra i ledwo tylko to błysnęło w mojej głowie,to nie spostrzegłam się kiedy już szukałam tego futrzaka

.już tak mam że często czyny wyprzedzają myślenie bardziej racjonalne,no cóż taki charakter-jak robić to robić.no ale wszyscy wiemy ile tu tej biedy i futerek do kochania,to dziwne takie oglądanie i co?jak wybrać,każdy jednak wie że to ten koteczek go szukał.tak więc natrafiłam na temat Żyrafki prowadzony przez dilah,nie mogłam od koteczki oderwać oczu,a potem przestać o niej myśleć :lol:

.napisałam do Kasi,wymieniłyśmy kilka maili,potem telefon.no i obgadałyśmy sprawę,potem kwestia rozmowy przed adopcyjnej i znowu schody bo z Łodzi kawałek żeby jechać na kawę i obejrzeć przyszły dom :cry:

.i tu wielkie dzięki dla Ani z Bytomia która działa na forum,a u nas w mieście tez działa na rzecz kotów,że znalazła chwilkę na tą wizytę.bardzo jej dziękuję za wizytę i za dobrą opinię,bo od tego też wiele zależało.mamy już w domu kota pirata i sukę bokserkę Larę,100 metrowe mieszkanie stwarza warunki na komfort nas i naszych podopiecznych futerkowych :ryk:

tak wiec jak już można było szykować pannę do podróży na Śląsk do nas,okazało się że kupal nie taki więc idzie do badania i BACH mała ma bakterię i trzeba leczenia i uodparniania,co może koło 3-4 tyg potrwać.więc mała zostaje u Kasi do czasu wyleczenia.i jak już kupa po leczeniu sprawdzona :oops:

i okazzuje się że jest ok,to pada pytanie jak posłać malutka po leczeniu w taki chłód pociągiem w taką podróż,Kasia się martwi,a my nie możemy się z synem doczekać jej przyjazdu.no i nagle znowu jak z nieba wiadomość że znajomy kogoś jedzie przez Katowice z Łodzi i chętnie zabierze kontenerek z maleństwem.więc po telefonie od dilah załatwiam w pracy ze przyjdę wcześniej przygotuję knajpę w której pracuje na wieczorny koncert i wyjdę szybciej(na szczęście moje szefostwo to przyjaciele od 25 lat i kociarze,więc nie pozwolili mi wrócić i zostawić malutkiej samej w domu moim)ZA CO IM WIELKIE DZIĘKI :1luvu:

więc pędzę do Katowic z Tarnowskich Gór,jak na złość korki wiec nerwówka,Kasia dzwoni ze tak to długo trwa,że małą bez kuwetki,jedzenia,może chce pic i zaczynamy się nakręcać bo panikary z nas straszne.do tego nie można się do pana dodzwonić więc w ogóle masakra!!!!!!! :mrgreen:

pan na szczęście oddzwania,stoi w korkach koło Częstochowy i traci zasięg w telefonie,więc już spokojniejsza choć chyba sobie wmawiam siedzę w pizzerii i jem tak bez chęci tą pizzę bo tylko myślę o malutkiej.w końcu spotykam się z panem jadę do domu.malutka się uspokaja boi strasznie płakała już panu w samochodzie.pan jak stał w korku i auto czasem tylko się żółwim tempem posuwało wypuścił malutką bo taka biedna tyle czasu bez ruchu a młodziutka i taka grzeczna,przecież nikt by tak nie chciał,ahhahahahahahahahaha :ryk:

,no cóż odważny ale od razu widać że kocha zwierzaki.bardzo wielkie dzięki dla Pana Adama(chyba,przepraszam jak coś pokręciłam)jak widać warto mieć nadz8ieje ze są dobrzy,bezinteresowni ludzie na świecie........ :ok:

oj Kasia Kasia, gadałyśmy tyle i powiem ci, że dokladnie sobie Cibie wyobrażałam jak zobaczyłam twoje zdjęcie z rozmów nie krótkich: zwariowana, pogodna, zakręcona :1luvu:

i tyle gadasz co i ja czyli mega dużo

hehehheeh a że dwie panikary to już wiemy czemu buhahahah a pan Adam :1luvu:

cierpliwy złoty człowiek

no to teraz macie 2 kocie skarby w domu

wiecej obowiazkow, ale i wiecej przyjemnosci, radosci, trosk, zmartwien ale jednoczesnie jeszcze wiecej szczescia

za wasze dluuuuuuuuuuuuugie, mega szczesliwe lata

hahahaahhaaah,no jestem zakręcona to fakt,ale za moje zwierzaki poszłabym na koniec świata :ok:

no tak,więc po przyjściu do domu wypuściłam Rafkę w łazience przy przymkniętych drzwiach,bo malutka już na wejście w pudełku nafukała na Larisę która wsadziła kiniola przez kratki żeby sprawdzić co tam jest.mała chodziła po łazience z ogonem jak patyk do góry,hahahahaha
już wtedy wiedziałam że za tą postawą delikatnej kobietki kryje się niezła strzyga(jak ja,hahahaahahhahaah),naciągała nóżki i grzbiecik,obwąchała wszystko i nagle usłyszałam jak Piraciński przemawia przez szparę w drzwiach.malutka podbiegła do tej szpary Pirat ostrożnie wszedł i zrobili sobie noski noski i powiem wam że mój kochany kot mnie zaskoczył pozytywnie.taki był grzeczny i nie nasyczał ani nie był agresywny.malutkiej nie pasuje jak na razie nasz pies,bo duży i dziwnie się na małą cieszy,ahhahahahaahahahha :ryk: