Niestety, lekarze w naszym kraju robią wiela złej atmosfery wokól sprawy: kobieta - ciąża - kot i myślę, że to się przez wiele lat nie zmieni.
Sama mam przykład ze swojego rodzinnego podwórka.
Moja bratowa w tej chwili jest w ciąży. Zaszła w nią w przeciwieństwie do Hypnotize bez żadnych problemów i jest to jej drugie dziecko. Jak chodziła z pierwszym to mysmy kotów nie mieli jeszcze, ale była piesa i królik. Z dzieckiem przyjechali dopiero jak miało około 7-8 miesiecy, bo (słowa jej
) mamy zwierzaki i u nas jest brudno. Ja ją wtedy olałam, ale moja mama bardzo to przeżyła. Mały ma teraz prawie 9 lat i dzieckiem o bardzo obniżonej odporności. Łapie wszystko co mozliwe 
Póki nie zrobili testów to nawet nie bardzo przyjeżdżali, bo na pewno jest uczulony na koty. Po testach okazało się, że na większość czynników jest uczulony a na koty nie 
Jest też dzieckiem bardzo wrażliwym i jak miał 5 lat chyba przeszedł załamanie nerwowe i wtedy psycholog poradził im żeby psa wzięli. Więc mają psa. No ale jak teraz zaszła w ciążę to do pierwszej wizyty było ok, przyjeżdżali normalnie, jedli u nas, z kotami się bawili. Po pierwszej wizycie u lekarza, gdzieś około 5-6 tygodnia ich zachowanie się diametralnie zmieniło i od razu było: nie będziemy przyjeżdżać do was ani do mamy bo macie koty, a koty to wiadomo i zaczęła się wyliczanka. Bo lekarz powiedział ..........
Szczególnie mój brat w gadaniu na koty przodował. Wściekłam się na głupie gadanie, ale kazałam im poczytać i tłumaczyłam, tłumaczyłam i tłumaczyłam. Wreszcie coś dotarło do ich zakutych łbów jak zwróciłam im uwagę, że psa mają i jakoś nie boją się, że od niej coś złapie. W którymś momencie tylko bratowa stwierdziła, że to tak ochronnie to oni do końca pierwszego trymestru nie będą przyjeżdżać, a potem znowu będą. Tylko tyle udał omi się ich uświadomić, ale patrząc na całokształt to i tak jest to ich krok w przód w podjściu do zwierząt. A rodziny się nie wybiera.
