Maurycy i Kacperek - noc na balkonie, zła pani zła..

» Śro gru 08, 2004 15:18

Witam wszystkich po niejakiej przerwie.
Teraz znajduję trochę czasu, ale to raczej z doskoku staram się przeczytać zaległości a nie piszę, jednak muszę dziś opisać troszkę co u moich chłopców słychać, bo:

Maurycy jest po kastracji. Na Mikołaja dokładnie mu taki prezent sprawiłam, czyli przedwczoraj. A od dziś nosi ... kołnierz

Wszystko było pięknie i ładnie. Maurycy i Kacperek myją sobie uszy, czubią się troszkę, wieczorami, na tyle żebym nie zapomniała, że mam dwóch chłopaków i wszystko było cacy. Ale czas leci i Kacper może już mniej więcej mieć około pięciu miesięcy. Odnosiłam wrażenie, że próbuje już czasami na poważnie "kto silniejszy". Napadał na Marcysia i tak charaktrystycznie gryzł go w kark próbując przydusić do podłoża. Oczywiście na razie Maurycy był górą, niemniej musiało mu się to bardzo już nie podobać i chciał chyba zademonstrować kto tu rządzi bo zaczął sioosiać a to na fotel, a to na kanapę. Zapach oczywiście nie do wytrzymania i nie do usunięcia tak na "od razu". Do pomocy kupiłam "Maskol" ale i to tak średnio pomogło. Spryskuję raz po raz i piorę, piorę... Jako tako już jest. Ale oczywiście zapadła dezyzja o natychmiastowej kastracji.
Byłam przy zabiegu. No średnia przyjemność

Maurycy na mnie się obraził. Ale to nic, to mu przejdzie. On w ogóle strasznie kiepsko zniósł i drogę i pobyt, był niemożliwie wystraszony. Obraził się dość mocno, bo uniki robi nawet gdy chcę go pogłaskać.
Natomiast jeśli chodzi o jego stan, to wczoraj wszystko było jako tako. Chodził co prawda taki obolały, spokojny i obrażony. Nie biegał, nie wskakiwał nigdzie, no widać, że mu tam coś dokucza.
Ale dziś rano!!! Cała łazienka we krwi!!! I wykładzina w pokoju pokapana dość mocno, no widok jak dla mnie przerażający.
Oczywiście zaraz telefon do weta. Wet uspokoił mnie, że tam naprawdę nic się nie dzieje, że po prostu rana go zaczęła swiędzić i trąc szorstkim językiem spowodował krwawienie. Kazał przyjechać po receptę na detromecynę i trzy razy dziennie mu smarować ranę. Maurycy dorobił się przy okazji kołnierza - w którym dostał szału

Teraz ogarnęła go apatia. Biedny Maurycy,
Nie wiem jak długo go w tym kołnierzu trzymać? Tydzień?
Czy do jedzenia zdejmowaliście kołnierz? Czy lepiej jakoś go karmić samemu a to ustojstwo niech lepiej będzie cały czas (żeby mu nie robić nadziei, że to koniec męki?). Teraz to dopiero się na mnie obrazi, za ten kołnierz.

http://dragcave.net/user/JagaP · » Śro gru 08, 2004 17:36

Biedny Maurycy

A wet nie powiedział jak długo w tym kołnierzu ma chodzić? Do jedzenia , to chyba trzeba mu zdjąć nie wiem?
Teraz jest obrażony, ale nie martw się, jak już dojdzie do siebie - to szybko zapomni o wszystkich nieprzyjemnościach

Kciuki za szybkie gojenie :ok:

» Śro gru 08, 2004 19:33

Nelly- ja Borysowi kołnierz (nosił przy innej okazji, miał wenflon w łapie i namiętnie usiłował go sobie wygryzc) zdejmowałam na czas karmienia i zeby mógł się umyc, bo kot sie bardzo zle czuje, jesli nie ma mozliwści wylizania futra. Oczywiscie, cały ten czas był pod czujną kontrolą. Zakładałam, gdy kot był najedzony, napił się, załatwił i umył, chyba, ze wczesniej zaczął majstrowac przy łapie.
Wydaje mi sie, ze tydzien- to za długo. Z trzy dni bym go tak potrzymała. To nie jest duża ranka, a kołnierz koty różnie tolerują :roll:

» Czw gru 09, 2004 1:14

ina, nie pytałam weta jak długo bo to TZ "podskoczył" odebrać kołnierz a zapomniałam mu powiedzieć żeby spytał. A nie chcę już dzwonić do niego, jako taka gapa.

Olat, dzięki. Tak sobie właśnie pokombinowałam już, że musi się trochę przecież umyć i najeść oraz napić jak człowiek ( :wink:

) a nie z podsuwanej w kołnierz miseczki. Ale bacznie muszę go pilnować jak jest bez kołnierza bo po minucie już kombinuje gdzie by tu się najlepiej schować i wylizać to czego nie wolno. No nic, jakoś musimy to przeżyć, tylko tak żal futerka.

» Pon gru 13, 2004 16:46

Już po problemie. Nosił kołnierz w sumie dwa dni tylko.
Mocno nam się wydaje, że nastapiła w jego charakterze zmiana na lepsze.
Jest bardziej przymilny i spokojniejszy. Ale czy zmiana tak szybko może nastąpić?
A może po prostu, gdy zobaczył do czego jesteśmy zdolni i postanowił spokornieć? :wink:

Kacperek. Nie mam programu Adobe, bo coś się stało z płytą i nawet nie mogę podpisu uaktualnić bo nie mam jak zmniejszyć zdjęć. Muszę nad tym popracować. Kacperek pozostał przymilnym koteczkiem o bardzo miłym charakterze. Z tym, że tuli się przede wszystkim do mnie - reszta rodziny nadal narzeka na niedosyt kocich czułości.
Kacper mimo dużego, a nawet bardzo dużego apetytu nie będzie wielkim kotem. Szkoda, uwielbiam duuuże koty, duże i pucołowate. Ma co prawda dopiero pięć miesięcy (mniej więcej wg. moich obliczeń) ale jest po prostu takiej budowy, że raczej na pyzatego i dużego kota nie mam co liczyć. Nic to, nie ważne przecież - tak tylko piszę

Pozostał taki nieniszczący i spokojny. Pazurki też ostrzy tylko na drapakach, dziwne swoją drogą. No chyba, że czeka na nowe tapety.
Kto silniejszy, czy on czy Maurycy próbuje wieczorami. To taka zabawa ale z elementami próby sił jednak. No, na razie Maurycy go sobie strzepuje z karku jeszcze.
Bardzo kocham tego "przypadkowego" kota - bo on daje się kochać, wspaniale, że do nas trafił.
Nadal niestety walczę ze świerzbem u niego. Strasznie długo. Niby to już takie nic, ale zawsze jednak coś z tych uszu wydobędę.

Kacperek ma znak szczególny. Jeden wibrys w wąsikach po prawej jest biały. Jeden! Reszta czarna. Śmiesznie to wygląda

» Wto wrz 27, 2005 16:27

Pozwolę sobie pokazać moje futerka na najnowszych zdjęciach w jesiennym słońcu na balkonie.
Oba mają się bardzo dobrze. Kacper nie zmienił się, jest strrrasznie przymilnym kotem (ale tylko w stosunku do mnie, przez co TZ niejako cierpi ). Muszę go nawet często wypraszać z kolan bo siedzi u mnie gdy tylko widzi taką możliwość, obojętnie co robię. Najpierw namiętnie mnie ugniata mrucząc a potem mrucząc mości się. Najbardziej rozmruczany i lelochowaty kot jakiego ja spotkałam.
Maurycy, no cóż. Maurycy jeśli chodzi o kontakty to uwielbia najbardziej gdy go całujemy po główce. Głaskania nie lubi zasadniczo ale i tak jest przekochany.

Maurycy

http://upload.miau.pl/1/29697.jpg

http://upload.miau.pl/1/29698.jpg

http://upload.miau.pl/1/29695.jpg

http://upload.miau.pl/1/29699.jpg

http://upload.miau.pl/1/29700.jpg

Razem
http://upload.miau.pl/1/29701.jpg

Kacper
http://upload.miau.pl/1/29702.jpg

http://upload.miau.pl/1/29703.jpg

» Wto wrz 27, 2005 23:38

O, Nelly

Witaj

Dawno Cię tu nie było.

Maurycy pociemniał, czy tylko tak mi się wydaje?

Piękne koty

» Śro wrz 28, 2005 0:05

Witaj Wojtku

No, Maurycy jasny nie jest. Pociemniał, pociemniał. Kiedyś miał białe futerko jak Twoje księżniczki, ale mu ściemniało. Nawet bardziej niż to widać na fotkach - tak mi się wydaje.