Maszeńka-dostała kolejną szansę, prosimy o kciuki!!!

[dorotka75]

Nie bedę udzielać rad, bo nie mam doświadczenia, ale wierzę, że bedzie dobrze

[marta-po]

Jak minęła druga doba u Snorriego i Maszeńki?

[trawiasta]

Maszeńka dziś w nocy płakała tylko chwilkę i szybko dała się utulić. Tym samym Snorr nie niepokoił się tak bardzo jak wczoraj - choć chodzi często z opuszczonym ogonkiem, co świadczy, że nie czuje się zbyt pewnie. Niemniej polizał dziś rękę z zapachem Maszeńki i ocierał się o nią pyszczuniem, co - jak sądzę - świadczy o akceptacji zapachu. Przyszedł dziś pod drzwi pokoju, w którym jest Maszka i długo je wąchał, a potem położył się przed nimi i leżał tam przez chwilę.

Mam nadzieję, że ciekawość przezwycięży u niego lęk i gdy dojdzie do przedstawienia ich sobie nawzajem, nie będzie się bał. Planujemy pokazać ich sobie nawzajem za tydzień - przez siatkę, tak, żeby się widzieli i mogli powąchać, ale nic więcej.

Teraz Snorruń właśnie zasnął, więc zaraz go zamknę w pokoju, a wypuszczę Maszeńkę, żeby pochodziła sobie po domu. Ta metoda - tzn. jeden kot śpi zamknięty, drugi chodzi po całym domu, potem zmiana - wydaje się dobrze sprawdzać A w każdym razie żaden z kotków się jak dotąd nie skarżył

[marta-po]

To są naprawdę świetne wiadomości . Kamień z serca. Przyznam, że z dużym niepokojem na nie czekałam. Wielka pochwała dla Snorriego i dla Maszeńki, że jest taka grzeczna. Sadzę, że ciekawość zwycięży i będą to dobrani kumple do wspólnych wygłupów.

[marta-po]

Dostałam wiadomość, iż Maszeńka czuje się dobrze, jest radosna i zadowolona. Snorri buczy. Nie chciał wejść do pomieszczenia, w którym przebywała Maszka. Zrobił to po kilku godzinach, obwąchał z ciekawością i pobuczał. Tak sobie myślę, że może juź czas na ,,zasiatkową'' wizualizację zapachów? Może już powinni się zobaczyć. Może buczenie kryje się w lęku przed tajemniczym zapachem jakiegoś niewidzialnego stwora, który czai się gdzieś w domu. Moim skromnym zdaniem - czas na zapoznanie nadszedł

[trawiasta]

Zapoznanie - przez siatkę - nastąpiło dziś o 13.00. Z raportu jaki otrzymałam (jako że niestety koteczki muszą być przez kilka tygodni nie pod naszą opieką, zaniem będziemy w stanie je przywieźć do nas; ale są pod opieką moich Rodziców, których Snorri zna i kocha), wynika, że Snorr zareagował najpierw buczeniem i syczeniem, zaś Maszka nastroszyła ogonek. Czekała potem przy siatce, aż Snorruń zacznie wykazywać jakieś oznaki kumpelstwa, aż się znudziła i poszła jeść. Sorruń, usłyszawszy, że Maszka je, pogalopował do swojej miski, gdzie łapczywie zjadł - i krótko po tym zwymiotował Później była zabawa ulubioną zabawką Snorra przed siatką, która oddzielała pokój Maszeńki od reszty domu; Snorr bawił się, przytulany mruczał, później obydwa kocie zasnęły (każdy w swoim pokoju). Potem Snorr obserwował Maszeńkę, nic nie mówiąc, zaś po 18.00 podszedł do siatki i zapytał "Mru?", a później nastąpiło obwąchanie! Tak więc sądzę, że będzie tylko pozytywniej - ale oczywiście zanim będą mogli się zetknąć bez siatki, znowu odczeka się ok. tygodnia.

[marta-po]

Super Brawa do Snorrunia!
O Maszkę byłam spokojna, ona dobrze znosi kocie towarzystwo.
Tak, trzeba jeszcze odczekać, zabawiać ich przy i przez siatkę, tak żeby już z niecierpliwością czekali na kontakt bez zabezpieczeń. Ta metoda sprawdziła się u mnie. Czekam na dalsze relacje, bo teraz będzie co raz ciekawiej

[marta-po]

No i fajni rodzice, bo muszą teraz duże umiejętności pedagogiczne wykazać i mają troszkę ,,rozrywki".

[trawiasta]

Kotki dopominały się bardzo o kontakt ze sobą, więc wczoraj siatka została zdjęta. Intergracja została tym samym ZAKOŃCZONA POMYŚLNIE! kotki bardzo się lubią i chętnie ze sobą bawią W wolnej chwili wrzucę może jakieś zdjęcia - są naprawdę przesłodkie

[marta-po]

W takich chwilach widzi się sens tego co się robi. Widocznie Maszeńka musiała mieć tyle perypetii w swoim życiu i zrobić setki kilometrów, żeby w końcu trafić do do tego jej wyczekiwanego domku. Bardzo tęsknię za tą subtelną dziewczynką , a teraz gęba mi się śmieje, że tak dobrze się ta historia zakończyła.

Będziecie mieli teraz od czasu do czasu tornado w mieszkaniu, gdy dostana wieczornej zajawki. Dla Snorriego to przecież nowość mieć do towarzystwa drugiego kota i to o takim samym poziomie energii co i on.

Super wiadomości

A zdjęcia koniecznie.

[ewar]

Prawdę mówiąc bardzo czekałam na to.Ja nie izoluję kotów, nie miałam nigdy problemów.Cieszę się bardzo, na pewno koty są szczęśliwe, bo mają swoje kocie towarzystwo. Życzę takich widoków, tutaj moje byłe tymczaski Susie i Brenda.

[marta-po]

Jak dalsza integracja Maszeńki i Snorrunia?

[trawiasta]

A integracja, o, tak:


Uploaded with ImageShack.us

i tak:


Uploaded with ImageShack.us

[marta-po]

O jacie. napatrzeć się nie mogę. A ja miałam tyle wątpliwości, pytań i wahań. Nie doceniłam tych kotów. Ale Snorri ma wielki brzuchal, słodki. Tak się cieszę. Dwa szczęśliwe koty. To czekam też na jakieś opisy ich wspólnych wygłupów, przygód i wybryków. Nadal są w Polsce, czy już poza?

[ewar]

Ale fajnie No i czyż nie warto się dokocić? Maszeńko, nareszcie masz swoją przystań i bardzo przystojnego kolegę.