NIE ODDAJE KOTKA :) KONIEC TEMATU

[Amanli]

Puma, 3 letnie dziecko to już nie osesek, można mu wytłumaczyć jak się powinno obchodzić z kotem, to już dzieckiak w wieku przedszkolnym przecież. Trzeba go nauczyć, że kotek o żywe stworzenie, takie jak on które czuje, kocha, chce jeść i spać tak samo jak Twój syn. jeżeli tłumaczyłaś to parokrotnie i nic z tego nie wyszło to mogę przypuszczac iż masz mały "posłuch" u syna i nie w kocie problem, ale Waszych relacjach...

Jeżeli zdecydujesz oddać kota, nic tym syna nie nauczysz, zwierze to odpowiedzialność, ucząc tego dziecka od małego dużo zyskasz. Zaangażuj dziecko w karmienie kotka, skup się na pozytywnych bodźcach, zachęcaj do zabawy, dawania nagrody, przycinaj regularnie kotkowi pazurki, żeby tak nie drapał, a jak kotem bedzie spał, pozwól 2 razy głasknąć na "dobranoc" oczywiście mega delikatnie i finito. Nie ma - kotek odpoczywa i koniec, a skoro dziecko nie rozumie (czytaj nie chce zrozumieć bo rozumie na pewno), no to przeprzaszam, ale również można zastosować coś co rozwinie perswazje, i nie mówie tu o biciu, ale np. nie odpowiedzenie na pytanie, smutna mina, brak słodycza, zakaz zabawy na 30 min cokolwiek co uświdomi, że czegos nie wolno robić. Niestey to niesie za sobą konsekwencję w działaniu, czemu nie każda matka umie sprostać

pozdrawiam i powodzenia

[Karolek(ona)]

ZDAJE SIE ŻE TEMAT NIE AKTUALNY - PUMA ZOSTAJE, CZEKAM TYLKO NA POTWIERDZENIE NA FORUM

[PUMA1]

Tak zostaje Trzeba dać jej czas, by sie przyzwyczaiła do nowego otoczenia.

[Amanli]

jak takie informacje cieszą

[Mulesia]

Mam dziesięcioletnie dziecko z zespołem hiperkinetycznym.
Syn uwielbia koty . Kocha je miłością olbrzymią i okazuje to na każdym kroku.
Co prawda, krzywdy im nie robi, jednak - jak wiecie - koty cenią sobie niezależność.

W celu ochrony moich zwierzaków przyjęłam następujące zasady:
Kot jest sam:
- gdy je;
- gdy siedzi u mnie lub u męża na kolanach;
- gdy siedzi w budce;

W przypadku ich złamania syn :
- wieczorem nie może spać z kotem;
- nie może przez określony czas wychodzić z kotem na spacer ( na smyczy - oczywiście kot, a nie syn )

Muszę powiedzieć, że to działa.
Tylko trzeba bardzo konsekwentnie reagować.

Jak koty mają dość czułości syna, to biegną do mnie lub do męża albo chowają się do budy.

Na gorąco, w celu rozdzielenia ( gdy syn koniecznie chce wziąć kotka, a ten nie ma na to ochoty ), odsyłam syna na 10 minut do jego pokoju.

Oczywiście konsekwencje złamania zasad trzeba dopasować do wieku dziecka.

Nie piszę tego po to, by się wymądrzać lub Cię pouczać.
Po prostu chcę pomóc.

Trzymam kciuki

[Karolek(ona)]

Widzę, że ktoś tu zmądrzał