Ja na początku walki z cukrzycą miałam również pod górkę z wetem. W mieścinie w której mieszkam jestem ,jak na razie, jedynym właścicielem który zdecydował się leczyć konsekwentnie cukrzycę u kota (
). Wet dobry, ale doświadczenia z cukrzycą - brak. On upierał się przy caninsulinie i podwyższaniu dawki, a ja z drugiej strony właściciel patrzący na kota, który po prostu znikał w oczach.... Zaryzykowałam, zmieniłam insulinę na Levemir. Dziś Filipczak jest pod opieką dwóch wetów. Bo bez nich ani rusz. Są niezbędni w awaryjnych sytuacjach. W sprawach cukrzycy wymieniamy się poglądami. W tej kwestii zostawiają mi sporo swobody. Sami mi mówią, że Filip nie wygląda na kota z cukrzycą, a większość parametrów w wynikach ma na poziomie zdrowego kota. Ale przekonały ich dopiero wyniki badań..Tu chciałabym jeszcze raz podziękować Tinie, która po zmianie insuliny prowadziła mnie krok po kroku, cierpliwie odpowiadała na moje, często naiwne pytania. 
Pozdrawiam
Dlatego też zastanawiamsię nad wycofaniem insuliny, tylko jak na tych strzykawkach ustawiać dawki 0,5 lub 0,25 przecież to jes strasznie trudne 
Twoje kocie dąży do remisji. Stopniowo tzn. o 0,25U zmniejszaj dawkę co 5-7 dni. Jeśli cukier nadal będzie w okolicach 50 mg utrzymaj dawkę krócej i zmniejsz o kolejne 0,25U. 
, ja się nie wzbraniam przed badaniem w domu. gdyby współpracowała to pewnie mialabym szanse... ale ucha nie można nawet dotknać... A zastrzyki pozwla zrobic tylko dlatego, że własnie dostaje jadło a po 7 mu godzinach przerwy jest bardzo głodna, je i warczy na mnie jak robie sobie fałdkę na karku ale szybko udaje mi się podac tę odrobinę... na żadane"operacje"na ciałku więcej nie pozwala... ja się naprawde staram, ale jak widać granica jest własnie tu... Do tego w domu ciężka atmosfera bo stary 17 letni Dosio bardzo niedomaga, a nerkowy Zulu znów na zupkach... odpukać...niech se chłopaki jeszcze pożyją... Jutro krzywa. zamelduję we czwartek ja i co. Mam nadzieje, żeLevemir jest dostepny w aptece poprostu, strzykawki setki mam.