Przyjaźń między kotami i psami

» Czw sie 25, 2011 12:06 Przyjaźń między kotami i psami

Czy pies i kot muszą być wychowywane razem od szczeniaka i małego kotka czy jest możliwe aby zaprzyjaźniły się ze sobą jako już dorosłe zwierzęta?
Moja (wtedy) 5 letnia Kora nie potrafiła żyć w kotem Burkiem i przepędziła go z naszego domu i musiał się wyprowadzić do kogoś innego...

Zależy od psa i od kota - jeśli żadne z nich nie miało traumatycznych przeżyć, to jest to możliwe. Wyadoptowałam kotkę do domu, gdzie był pies (olbrzymi) i kotka (młodziutka, trafiła tam jako kociątko gdy pies miał jakiś rok-półtora). Po niecałym miesiącu dostałam zdjęcie, gdy śpią razem na wielkim małżeńskim łożu - nie przytulone, ale blisko siebie. Tak że da się.

Nie, mam w domu dwa amstaffy - pierwsza sunia trafila do mnie jak miala 5 miesiecy... Po niej pojawil sie jeszcze jeden kot ( kociak byl malutki) a dzis spi do niej przytulony.
Szczyl ma 8 miesiecy i z kotami probuje sie bawic - tylko najmlodszy podejmuje wyzwanie - ale ten kot mysli, ze jest psem :roll:

mój adoptowany w wieku 3lat malamut całe życie spędził zamknięty w kojcu za stodołą. trafił do mnie kompletnie dziki i wściekle goniący koty. kot sąsiadów niestety tego nie przeżył (nieuważnie wszedł na nasz ogród), moją Kocicę trzeba było szyć ;/

ale pracowałam nad psem i teraz koty są na swojej właściwej pozycji - władczej

jak stwierdzą że ma w misce coś co one chcą tonie dość ze odgonią od miski to jeszcze przepędzą przez całe mieszkanie

Psica w kocie zakochana i szczerze mówiąc mam wrażenie że moja rezydentka woli jego towarzystwo niż moje ;/ tzn zabawa polega na drażnieniu psa, ocieraniu się o niego i skłonieniu do gonienia, jak kot ma dość to po prostu się zatrzymuje i prycha, kończąc zabawę. a pies wpatrzony jak w obrazek obserwuje i prosi o więcej uwagi :roll:

Dodatkowo, często mam malamuty na DT. psy są po przejściach, zwykle totalnie rozbite psychicznie. oczywiście duża z nich część patrzy na kota jak na żywność. ale moim kotom to niestraszne. Za to jak Diesel z nimi kiedyś postąpił nienawidzą wszystkich psowatych i nie pozwalają sobą pomiatać. ja też nabrałam doświadczenia i nauczyłam się wprowadzania psa w stado dlatego wszystko przebiega dość sprawnie.

a najlepsza akcja..... mój wychodzący kot polujący na mysz.... Bawi się nią aż bidula jest na granicy życia i śmierci, po czym przynosi zabawkę psu. i w ten sposób mój 40kg malamut nauczył się polować na myszy

U mnie przyjaźń między psem i kotem jest wykluczona,strasznie się nie lubią. Ale faktem jest to,że nie były wychowywane razem od małego szczeniaczka i to ma bardzo duże znaczenie.

Do mnie niemal wszystkie zwierzaki na DT trafiają dorosłe, nieraz po ciężkich przejsciach, nieraz stare. Nie powiem, że zawsze między psami i kotami jest płomienna miłość, ale tolerancja, a nieraz i przyjaźń jak najbardziej.
W tej chwili moje łóżko okupują trzy koty i cztery psy :oops:

a pod łóżkiem śpi Kraksa (pies) razem z Wiwi (kot).
Psa naprawdę potencjalnie niebezpiecznego dla kotów miałam raz (foks z bardzo silnymi popędami łowieckimi), na czas mojej nieobecności był zamykany.

Psa przyjęłam ze schroniska - dorosłego. W domu jest 5 kotów. Też dorosłych, kilkuletnich.
Dobrze się ze sobą pogodziły - może nie jest to wielka przyjaźń, bo nie sypiają przytulone ale lubia się - witają sie po spacerach (psich :wink:

) a po dłuższej nieobecności jest naprawdę wielka radość ze spotkania

Ale to zależy od zwierzaków - ich charakterów. Różnie może być.

Wiele lat temu do domu z psem przyjęłam dwa dorosłe koty, Tekilę i Burania. Pies je pokochał z wzajemnością. Kiedy umarł, w domu pojawił się pięcioletni Lucjusz ze schroniska. Nie przepada za kotami. Nie lubi się z nimi spoufalać. Ale szanuje to, że ja je lubię i oto efekty:
Obrazek

A to Gutek ['] Obrazek

Wszystkie maluchy no moje tymczasy. Oprócz jednego już w DS.

Różnie bywa. Czajka (suczka) na dzień dobry dostała łapą z pazurami od Afryki (kotki). Nauczyła się, że kotom się schodzi z drogi. Później już agresji między nimi nie było, ale przyjaźni też nie. Omijały się szerokim łukiem. Dopiero kiedy Afryka była już bardzo stara i niedołężna, przychodziła do psa, żeby się przytulić do czegoś ciepłego. Czajka robiła wtedy minę męczennicy ("dlaczego ja"), ale cierpliwie znosiła obecność kota w swoim łóżku.

Kiedy adoptowałam Fionę (ON), moje koty były dojrzałe i w podeszłym wieku (5, 7 i 11 lat) i raczej nie miały kontaktu wcześniej z psami, a już na pewno nie z dużymi. Przez pierwsze dwa tygodnie był dramat. Wszystkie kociszcza zadekowały się na górze i w ogóle nie schodziły na dół, gdzie była Fiona. Były przerażone. Fionka natomiast bardzo do nich lgnęła, widać było, że jest bardzo przyjazna. Najstarsza kotka Femka nawet zaczęła sikać poza kuwetą i byłam przerażona. Ale wymyśliłam właśnie strategię z bezpiecznym azylem na górze, gdzie psica nie wchodziła. Koty w pewnym momencie zaczęły odważać się schodzić. Początkowo tylko do połowy schodów i obserwowały.
Teraz już nie pamiętam o tamtych problemach, a upłynęło 8 miesięcy. Tylko raz najmłodsza kotka spała na kanapie obok psicy poza tym żadnych skłonności do aż takiej przyjaźni nie widzę. Ale nie ma cienia strachu czy wrogości. Na początku lipca nasza rodzina powiększyła się o kota Burka (też staruszek), któy całkowicie bez stresu zapoznał się z psicą. Ta natomiast szczególnie upatrzyła sobie kocich chłopczyków, których wylizuje, a za Koralem w ogrodzie chodzi krok w krok.

p.s.
Femka od 3 miesięcy już nie sika poza kuwetą. Wszystko wróciło do normy.