Stokrotka, Becky, Marion i jej astma

Marion ma postawioną diagnozę. Marion ma koleżankę, która się jej przypałętała. Koleżanka nazywa się Astma.
Koleżanka nie jest przeze mnie mile widziana, ale skoro już jest, to jakoś będziemy z nią walczyć.

Cieszę się, że udało się nareszcie coś ustalić. A mnie teraz czeka dokształcanie w tej dziedzinie, na wszelkie możliwe sposoby.

Mam kota z astmą - diagnoza została postawiona parę miesięcy temu. Jeśli będziesz miała pytania - chętnie podzielę się swoimi doświadczeniami.
I nie martw się, nad tym się da zapanować :ok:

Dzięki Bazyliszkowa za ciepłe słowa.
Podejrzewam, że nie omieszkam zapytać

Najpierw muszę to wszystko przetrawić i przeanalizować oraz się dokształcić, w tej jakże obcej mi dziedzinie.

Natalko - moja Zuzia przez wiele lat żyła z astmą. Nie martw się ,to jeszcze nie tragedia.
Znalazłam sposób aby opanowywać ataki duszności i jej nie zamęczać eksperymentami.

:ok:

.

Dzięki za wsparcie :kotek:

Wiem, że nie tragedia, spokojnie

, ale jednak wywraca trochę świat do góry kocimi łapami.
Ja to jej planuję jeszcze wiele długich lat w jej życiu.
Tylko tak jakoś, dziwnie.
Ja się nie poddaje, ona tym bardziej nie

W końcu mam nadzieję, będzie mogła regularnie i normalnie oddychać, bez kaszlu, trudności z oddychaniem, bez kataru.

Najlepsze jest to że ona nie wie że jest chora, nie zamęcza się zastanawianiem co by było gdyby, co będzie jeśli.
Ty wiesz na co ona jest chora, dzięki temu wiesz jak działać by jej stan był dobry a choroba była pod kontrolą.
Dzięki temu Marionka będzie sobie żyła w komforcie i dobrym samopoczuciu, a przecież o to właśnie chodzi

Pytanie: kiedy uzupełnisz sobie podpis?

Wiem, że muszę to poprawić

Ale ostatnio okropnie mi czasu brakuje. Obiecuję poprawę

A u kotków? Tymczaska szaleje.
Marion nie kaszle, ale nadal pokichuje. Alergia na coś w powietrzu? Bo miała robione niedawno badania krwi - w zeszłym wtorek i leukocytów nie miała podwyższonych, a kichanie nadal się jej trzyma.

Becky jest najbiedniejsza chwilowo, bo boi się April.
Stokrotka, też nie jest zachwycona, szczególnie, kiedy Biszkoptowy potwór chce się ganiać. Jak sobie spokojnie obok siedzi, to jest ok, ale wszelka inicjatywa do zabawy spotyka się z popłochem

April jedzie w sobotę do domu.

I tymczasów na razie nie będzie.

April jest w domku swoim.
A moje koty poczuły ogromną ulgę i swobodę. Także świadomie podejmuję decyzję, że na razie moja przygoda tymczasowania się kończy. Nie dlatego, że nie lubię, ale moje futerka ostatnio psychicznie nie czuły się swobodnie - za mała przestrzeń na takie hece. Chociaż jak coś mi wejdzie na drogę, to oczywiście się nie odwrócę

Mam nadzieję, że kiedyś znowu podejmę się tymczasowania, ale na chwilę obecną jest mi dobrze tak jak jest

3 zgrane, kochane koty to idealny układ

Może odrobinkę co tam u nich:
Stokrotka ostatnio znowu ma gadane

Szczególnie jak jest głodna. Pochłania jak odkurzacz. Wydaje się zadowolona

Biega, skacze, wskakuje do szafy, w otwarte szuflady też wchodzi i zsuwa się na niższe półki. Moja mała tygrysica

Becky niestety podłapała coś i ma zapalenie pęcherza. Złapanie moczu jest nie lada gratką.Za to muszę ją pochwalić, że wzorowo daje sobie podawać tabletki. Kiedyś podanie tabletki było możliwe tylko podajnikiem. Obecnie nie ma większych problemów. Z wyjątkiem tych na odrobaczenie, ale jak wiadomo, te są gorzkie i fe i ogólnie niedobre

Marion - rozbraja każdego napotkanego weterynarza

Obecna Pani wet, która prowadzi ją pod kątem astmy jest kolejną oczarowaną nią wetką. Ja nie wiem co w nią wstępuje, ale w gabinecie ma prawie ruję, barankuje, mizia się, jest potulna jak baranek. Chwilowo przeszłyśmy na iniekcje. Ataki kaszlu na tabletkach się zmniejszyły prawie do zera. Mariona też chętniej uczestniczy w kocim życiu społecznym, czyli więcej czatuje, więcej gania i śpi w łóżku. Co oznacza, że żyje jej się dobrze

Kilka słów o wychowaniu właściciela:

1) Jeśli właściciel nie chce rano wstać z łóżka i dać jeść, należy a) zacząć drapać szafę, następnie b) zacząć wyć, c) znaleźć folię/papier czy inny szeleszczący materiał i zacząć się bawić.
2) Jeśli właściciel zamyka drzwi od sypialni, należy powtórzyć ale: a) drapać w drzwi, b) wyć głośniej c) zacząć zwalać rzeczy.
3) Nie ma że właściciel na urlopie, brzuchy muszą być pełne.

A po śniadaniu, nadchodzi pora snu

najlepiej na łóżku, bo jak już Duża wstanie, to się zwalnia miejsce i można tam spokojnie udać się na spoczynek.

Ostatnio liczyłam ile przezwisk mają moje koty:
Stokrotka - Stokroć, Stokrota, Stokrot, Stokot, Stokrocia
Becky (Beccaria) - Bekita, Becia, Beczka, Bekosław, Bekisia i tutaj nie mam umiaru

Marion - Mariona, Marionka, Szylka.

Dobrą metodą jest też bieganie po opornym opiekunie, który nie chce wstać i nakarmić koteczków. :evil:

Ale może nie powtarzaj tego twoim futrom. :lol:

Nie będę powtarzała, bo tego na szczęście nie robią

Raz, kiedyś, w nocy była bitwa ( nie pamiętam o co, może o Szczura Ikeowego) i o jakiejś drugiej nad ranem był rajd Czerwonych diabłów na Bure Ogony. Uczucie nie do zapomnienia....

W nocy czasem zdarza się Szylkretowe przejęcie powierzchni płaskich ciała - np. brzucha lub pleców, ale to w celach rozbicia obozu na noc i spokojnej drzemki.

Muszę się przyznać do okropnej zbrodni przeciwko moim kotom.

Ostatnio włosy stanęły mi dęba jak zobaczyłam ile waży Stokrotka... To małe kocie, które kiedyś było ogromnym niejadkiem dobiło do .... 5 kg
I teraz powoli wprowadzam ograniczania, aby mi się z niej kula nie zrobiła

Za to przylepa nieziemska

Natalko - to mnie podniosłaś na duchu ,że nie tylko ja mam takie pulpety

.
Nie będę ich ważyła ,bo i po co :wink:

. Gołym okiem widać ,że Tosia jest szczupła inaczej. I na ręce też ciężko ją wziąć :mrgreen:

.

Bazyliszkowa pisze:Dobrą metodą jest też bieganie po opornym opiekunie, który nie chce wstać i nakarmić koteczków.
Ale może nie powtarzaj tego twoim futrom.

Prawda ,bardzo skuteczne jest dostojne spacerowanie po Duzych z wciskaniem kazdej łapki gleboko w cialo ofiary

Stokrotka, Becky, Marion i jej astma

Kto przegląda forum