wspólne życie - wątek optymistyczny nieustająco :-)))

To prawda, miałam dużo szczęścia z Pumciowym domkiem :dance:

Gratulacje dla Pumci, bardzo się cieszę :ok:

kolejna spaniowa figura, czyli spanie w kółko :mrgreen:

kamari pisze:kolejna spaniowa figura, czyli spanie w kółko

Cudne kociaczki słodko sobie śpią :1luvu:

dopiero dzisiaj po zdjęciu z Myszolkiem rozszyfrowałam Cię na FB :oops:

jestem tam raczej rzadko bo tam jeszcze więcej kocich nieszczęść niż tu.... :cry:

Jakoś tak się zapodziałam, że dopiero teraz dotarłam na nowy wątek. Otwieram ci ja i co widzę

Na nowym wątku

Na pierwszym miejscu

AMELKA

moja ukochana, prześliczna i nie ukrywam, że najbardziej ulubiona z całego stadka :kotek:

Wszystkie są śliczne i kochane, ale AMELKA ..... no cóż :roll:

tak jakoś mam.

kamari pisze:kolejna spaniowa figura, czyli spanie w kółko

Moje nigdy się do siebie nie przytulają. No cóż, za to walą się na mnie.

no to ja od dzisiaj trzymam ogromne :ok:

za operację Omisi - bo dopiero dzisiaj doczytałam!

Jasdor droga - doskonale Cię rozumiem - ja też amelkowo wymiękająca jestem... :1luvu:

joluka pisze:Jasdor droga - doskonale Cię rozumiem - ja też amelkowo wymiękająca jestem...

To już mamy Fan Club Amelki :love:

to ja otwieram Fan Club ... Myszolka :1luvu:

Wiecie, jak to jest. Kochamy wszystkie koty, które z nami mieszkają. Ale...niektóre z nich są wyjątkowe. Taki był Ślepciu, taka jest Niusia, pajacyk Amelka, casanova Myszolek, łobuzek Coco, indywidualistka Ominia, wysokogórski łepek Jasiu, śliczna Karolinka (nie znacie, ale poznacie :mrgreen:

) czy nasz pierworodny najmądrzejszy Kitolek.
W tak dużej rodzinie jak nasza, nie ma możliwości żeby nie było ulubieńców. W domu, to oczywiście Kitłaniu, w pracy - moje słoneczko Niusia. Wokół nich kręci się zresztą życie kotów.
Kiedyś w domu rządził niepodzielnie Ślepciu. Mimo, że nie najstarszy, nie najsilnieszy, ale wszyscy go kochali i do niego lgnęli. Rolę opiekunki przejął w domu Rudy. Ale to tylko wobec maluchów. No i pcha się w nocy strasznie :roll:

Nie wiem, po co ja to piszę, tak mi się zebrało na filozofowanie.
Parę dni temu odeszła panna MM ['] i znowu zaczęłam myśleć o Ślepciu. Bardzo mi szkoda Doroty, wiem, co teraz przeżywa. Niektóre koty są po prostu bardziej wyjątkowe niż inne.

Wczoraj myślałam o Ślepciu. Pojechałam z wolontariuszkami, Alareipan i Jamkasicą, do schroniska na Paluchu zawieźć efekty moich generalnych porządków. Obiecywałam sobie, że tam nie wejdę. W rezultacie spędziłam tam cały dzień. I tam był kocur - kopia Ślepcia. Przepiękny, niestety bardzo nieufny i nie pozwalający na mizianie. Wszyscy szukający kota do adopcji zachwycali się nim, ale nikt go nie wziął...

A można być członkiem kilku fanklubów?