cz. III Kocia Przystań Sosnowiec

Chętnie sie nauczę pucowania kotom nosków i uszek.
Basiu, znasz moją Milkę. To nie jest łatwy egzemplarz, przy niej nic sie nie da zrobić, nawet czesanie bywa problemem. Czuję do niej respekt, to ja należę do niej a nie ona do mnie.Nie wyobrażam sobie przy niej żadnych zabiegów. Podrapie, a w najlepszym razie ucieknie. Moje tymczaski to są typki do przeszkolenia, ale dość niechętne wszelkim przymusom i zabiegom. Tak to jest.

herzpl pisze:moj tygrys ma siatke i nie wychodzi na uwiezi

U nas raczej siatki nie będzie, bo TŻ się nie zgadza, a to jego balkon i on musiałby siatkę zorganizować i zapłacić

No więc chodzi z kotem na balkon i pilnuje

Zresztą kot się kładzie i wygląda dołem, poleży tak z pół godziny i wraca

Axa76 pisze:
herzpl pisze:moj tygrys ma siatke i nie wychodzi na uwiezi

U nas raczej siatki nie będzie, bo TŻ się nie zgadza, a to jego balkon i on musiałby siatkę zorganizować i zapłacić No więc chodzi z kotem na balkon i pilnuje Zresztą kot się kładzie i wygląda dołem, poleży tak z pół godziny i wraca

TŻ

moj rudy to po calych dniach lezy a ze balkon jest u dziecka to musze go na noc wnosic do domu :roll:

Aaa, nie wiem, o co pytasz

TŻ na miau = towarzysz życia

A leży na balkonie kot, nie TŻ

Axa76 pisze:Aaa, nie wiem, o co pytasz
TŻ na miau = towarzysz życia
A leży na balkonie kot, nie TŻ

no widzisz nie znam sie moze dlatego ze nie mam TŻ i za krotko tu jestem :oops:

Kurczę, a ja już myślałam że TŻ-ta na smyczy kot wyprowadza :ryk:

MIKUŚ pisze:Kurczę, a ja już myślałam że TŻ-ta na smyczy kot wyprowadza

poproszę o fotorelację z tym patyczkowym wkrecaniem. bo sobie nie umiem wyobrazić w tej szczelince tego PATYCZKA:)

a co do kąpieli kociej to sie zastanawiam czy by amika na czarno nie farbnąć . mam dużo mebli na nóżkach , włazi tam , czochra sie , kazda najgłębsza szczelina do spenetrowania. i łapy ma takie brudaśne . szarutkie stópki. jak sie wyłozył dzis i sobie je koło szyi białej położył to wyszło , żeśmy brudasy, że nie sprzątamy. no Hultaj no!
:mrgreen:

MIKUŚ pisze:Kurczę, a ja już myślałam że TŻ-ta na smyczy kot wyprowadza

No wiesz, w pewnym sensie można to tak nazwać :ryk:

TŻ na smyczy to juz jakby mała perwersja:)

Ale smycz ma przywiązaną do ręki, nie do szyi

ja ma taka fotke jak moje dziecko trzyma kota na smyczy wszyscy sie smieja ze to kot wyprowadza mlodego bo biedny szedl za kotem a nie na odwrot :lol:

Pani Kasiu, farbowanie na czarno nic nie da. Bestyjki, które mam, są czarne, ale jak wyłażą z kątów to są lekko :?:

przykurzone. Wypadałoby mieć szare koty, najbezpieczniejszy kolor. Naradzaliśmy się kiedyś, do czego by je można przywiązać, żeby przeciągnąć nimi po kątach i wysprzątać niedostępne człowiekowi miejsca :wink:

Pamietacie mojego małego "króliczka"?

Opowiem Wam jej historię.
Romcia to ok 4 miesięczna kocina. Kotkę wypatrzyłam w krzakach i nie wachałam sie udzielić pomocy tej małej istotce. Istota ta nie chodziła, tylko pełzała, była kompletnie bezwładna i ostatkami sił próbowała się bronić przed "człowiekiem". Nie chciała już żyć...... po prostu umierała......
Miała zostać dziką kotką, którą kiedyś wysterylizujemy i puścimy wolną, szczęśliwą. Ufała ludziom, podchodziła do jedzenia, nigdy nie dała się wziąść mimo wszystko na ręce.
Wszystko się zmieniło pamiętnego dnia, całe jej życie "wolnej" stało się koszmarem. Nikt nie wie co się stało? Może została brutalnie pobita - skatowana, a może tylko kopnięta od niechcenia przez jakiegoś "nieletniego" chłopaka - teorii jest wiele - fakt jeden.
Prześwietlenie wykazało pęknięcie miednicy, opuchlizny.....żadnych otarć wskazujących na wypadek samochodówy. Wypaść z balkonu nie mogła, była przecież "wolna". Krew lejąca się z uszu przez potworną ilość świerzbowca, silny KK......stan był bardzo ciężki.
Dzięki ciężkiej pracy wolontariuszy Kociej Przystani kotka żyje!!! Dochodzi do siebie bardzo pomału.....wciąż panicznie boi się człowieka, jednak to nie strach dzikiego kota, to lęk skrzywdzonego zwierzęcia przez "bydlaka" zwanym człowiekiem.....brak mi słów na to co się wtedy wydarzyło....
Z dnia na dzień staje się piękniejsza i odważniejsza, próbujemy odtworzyć zaufanie, odbudować relacje. Czy się uda?? Mam nadzieję że wkrótce się przełamie. Obecność w domu wśród ludzi kochających koty pomoże jej przełamać tą barierę.
Szukamy dla Romci odpowiedzialnych ludzi, którzy już nigdy nie pozwolą cierpieć tej malutkiej kocince i pomogę zapomnieć o tych strasznych chwilach.

Tak wygląda obecnie. Przed Nami jeszcze długa i ciężka praca....

MIKUŚ pisze:Pamietacie mojego małego "króliczka"?

Opowiem Wam jej historię.
Romcia to ok 4 miesięczna kocina. Kotkę wypatrzyłam w krzakach i nie wachałam sie udzielić pomocy tej małej istotce. Istota ta nie chodziła, tylko pełzała, była kompletnie bezwładna i ostatkami sił próbowała się bronić przed "człowiekiem". Nie chciała już żyć...... po prostu umierała......
Miała zostać dziką kotką, którą kiedyś wysterylizujemy i puścimy wolną, szczęśliwą. Ufała ludziom, podchodziła do jedzenia, nigdy nie dała się wziąść mimo wszystko na ręce.
Wszystko się zmieniło pamiętnego dnia, całe jej życie "wolnej" stało się koszmarem. Nikt nie wie co się stało? Może została brutalnie pobita - skatowana, a może tylko kopnięta od niechcenia przez jakiegoś "nieletniego" chłopaka - teorii jest wiele - fakt jeden.
Prześwietlenie wykazało pęknięcie miednicy, opuchlizny.....żadnych otarć wskazujących na wypadek samochodówy. Wypaść z balkonu nie mogła, była przecież "wolna". Krew lejąca się z uszu przez potworną ilość świerzbowca, silny KK......stan był bardzo ciężki.
Dzięki ciężkiej pracy wolontariuszy Kociej Przystani kotka żyje!!! Dochodzi do siebie bardzo pomału.....wciąż panicznie boi się człowieka, jednak to nie strach dzikiego kota, to lęk skrzywdzonego zwierzęcia przez "bydlaka" zwanym człowiekiem.....brak mi słów na to co się wtedy wydarzyło....
Z dnia na dzień staje się piękniejsza i odważniejsza, próbujemy odtworzyć zaufanie, odbudować relacje. Czy się uda?? Mam nadzieję że wkrótce się przełamie. Obecność w domu wśród ludzi kochających koty pomoże jej przełamać tą barierę.
Szukamy dla Romci odpowiedzialnych ludzi, którzy już nigdy nie pozwolą cierpieć tej malutkiej kocince i pomogę zapomnieć o tych strasznych chwilach.

Tak wygląda obecnie. Przed Nami jeszcze długa i ciężka praca....

slicznie wyglada ostatnio jak ja widzialam bylo gozej,ale wzielam ja na rece i nie bala sie tylko mruczala bo to ona byla na kociarni i ma zgrubienie po zastrzykach :?:

cz. III Kocia Przystań Sosnowiec

Kto przegląda forum