KROPECZKA ZOSTAJE - SAMA WYBRAŁA SWÓJ DOM

Ponieważ nie wszyscy śledzą wątek krośnieński, przekleję ostatnie informacje o Kropeczce

Jest kotem miziakiem pierwsza klasa :ok:

Oczywiście, że nie w stosunku do nas, ale nie zwiewa na widok obcych. Do pani A. przymila się, łasi, barankuje, rozmawia z nią swoim językiem. Nie, nie miauczy - rozmawia. Zachowuje sie, jakby coś bardzo ważnego jej opowiadała :1luvu:

Kota otworzyła się zupełnie, jest śliczna i kochana. I CO??? DAŁO SIĘ????

Cudna kocica :love:

jasdor pisze:Ponieważ nie wszyscy śledzą wątek krośnieński, przekleję ostatnie informacje o Kropeczce

Jest kotem miziakiem pierwsza klasa Oczywiście, że nie w stosunku do nas, ale nie zwiewa na widok obcych. Do pani A. przymila się, łasi, barankuje, rozmawia z nią swoim językiem. Nie, nie miauczy - rozmawia. Zachowuje sie, jakby coś bardzo ważnego jej opowiadała Kota otworzyła się zupełnie, jest śliczna i kochana. I CO??? DAŁO SIĘ????

Schudło się tylko kituni od czasu ucieczki, zażywania spacerów i życia pokojowego. Brzuszek takie lekko wiszący, ale bardzo zadowolona, zdrowa, kochana i rozmowna, jak człowiek. Na każde słowo odpowiada w kocim języku.
Zostanie. Nie będziemy jej szukać domu. Widać, że jest szczęśliwa w takich warunkach, jakie ma. PaniA. ją lubi, choć nie wszystkie jej koty dostepują tego zaszczytu. A jeśli ją lubi - to źle jej nie będzie :ok:

Witaj Basiu

Aż dziw bierze, że ta baba lubi kogokolwiek poza sobą samą :roll:

kolejny dowód że jak się chce to się może... :ok:

za kiciulkę i kobietę :ok:

Po przeanalizowaniu wszystkich za i wszystkich przeciw doszłam do wniosku, że Kropeczka zostanie na zawsze u Pani A. Jak się widzi jej zachowanie, stosunek do kobiety i to, że pani tez ją bardzo lubi, nawet ją głaszcze, choc nie wszystkie jej koty dostepują tego zaszczytu, śpi z nią w łóżku, mieszka na pokojach i nie musi już poniewierac się w piwnicy, wychodzi na dwór kiedy chce - można by ją skrzywdzic zabierając ją do innego domu teraz, gdy jest już oswojona, nie boi się i nawet po pysiu widać, że jest szczęśliwa.
Będziemy ją mieć na oku cały czas i gdyby potrzebowała pomocy - pomożemy, a w razie czego poprosimy o pomoc.
Na razie niech tam zostanie i korzysta z uroków kota salonowego.

Czy myślicie, że w takiej sytuacji można odpiąć banerek?