wspólne życie - wątek optymistyczny :-) koniec cz. 3

Kamari, ja wiem, że Ignac został przy starej pracowni, ale może jak go spotkasz, zrobisz zdjęcie, co :?:

Stęskniłam się za tym kociskiem :mrgreen:

Widuję go codziennie, sprawdzam jego i Zuzę :roll:

Miałam nadzieję, że się zaaklimatyzują w domu, ale to dzikie stworzenia, do pracowni przychodzili odpocząć, nawet rzadziej coś zjeść (mają kilka stołówek na mieście). W mieszkaniu to były dwa wielkie nieszczęścia

smutne, bez życia zupełnie.
Zabiorę ich, jak zrobi się zimno, wtedy i tak głównie śpią. Czasem jak pada to Zuza na mnie czeka i idziemy do domu na noc. Ale Ignac to indywidualista. Przyjdzie pogadać, da sobie zajrzeć w zęby, uszy, obejrzeć futro, pomizia się trochę i pa.

Zacznę nosić przy sobie aparat i porobię im nowe fotki.

Willow_ pisze:Kamari, ja wiem, że Ignac został przy starej pracowni, ale może jak go spotkasz, zrobisz zdjęcie, co
Stęskniłam się za tym kociskiem

Oj to to! Mi też brakuje Ignaca...

Dziewczyny, bardzo proszę o kciuki za Maksa, jutro rano ma testy i wychodzi na wolność. Po dwóch latach :roll:

to ten facecik.
Po dwóch latach (ma trzy) troszkę zmarniał, ale mam nadzieję, że szybko go postawimy na nogi i znajdziemy super domek. Należy się chłopaczkowi :ok:

kamari pisze:Dziewczyny, bardzo proszę o kciuki za Maksa, jutro rano ma testy i wychodzi na wolność. Po dwóch latach

Wiem, że nie przepadasz za tymi słowami, ale muszę to powiedzieć (sorry :oops:

):

Jesteś ANIOŁEM :!:

Tak się cieszę, Mario :1luvu:

kamari pisze:

to ten facecik.
Po dwóch latach (ma trzy) troszkę zmarniał, ale mam nadzieję, że szybko go postawimy na nogi i znajdziemy super domek. Należy się chłopaczkowi

my też my też trzymamy :ok: