Plamek i inni...czyli banda Vipa - część druga ! :)

Witam się z wszystkimi i trzymam :ok:

za odnalezienie Zosieńki.
A mi padł router i do jutra wieczorem jestem odcięta od netu :evil:

W pracy taki młyn, że nie mam czasu się w nos podrapać :roll:

Dwa dni temu była u nas nawalnica. Ominia schowała sie tak, że szukałam jej dobre 15 minut na 20 m2.
Koty to potrafią. I w strachu mogą się nie odzywać. Trzeba szukać powoli i metodycznie.
Zosia nie zna terenu, więc się nie oddali, nawet jeżeli wyszła na dwór. Niech się dziewczyny rozdzielą.
Najpierw mieszkanie - choćby za szafką pod zlewem, pod ubraniami w szafie...

Bardzo chciałabym pomóc... Trzymajcie się :ok:

JEST ZOSIA!

Zaraz Małgosia wszystko opisze!!!

To czekamy na Małgosię :piwa:

A ja już w butach gotowa, żeby tam jechać.... uff, że nie muszę, bo okazuje się, że nie da się wyleczyć bez antybiotyku zapalenia ucha, lub tego co mi jest, bo jest mi wszystko po kolei, od 2 tygodni i nie przechodzi. Byle do poniedziałku i do lekarza...

Jak bardzo, bardzo się cieszę, a już tak się bałam...

ufff... całe szczęście...

najszczesliwsza pisze:To czekamy na Małgosię

A ja już w butach gotowa, żeby tam jechać.... uff, że nie muszę, bo okazuje się, że nie da się wyleczyć bez antybiotyku zapalenia ucha, lub tego co mi jest, bo jest mi wszystko po kolei, od 2 tygodni i nie przechodzi. Byle do poniedziałku i do lekarza...

zapalenie ucha to paskudztwo,trzeba bedzie uwazac na przeciagi

No tak.
Słuchajcie,może ja i jestem ciemna...może jestem głupia...może zielona i niewykształcona...
ale do licha wzrok mam jeszcze dobry!!!! :evil:

Tak to było:
jak Agata zadzwoniła,to właśnie byłam z Emilką pod blokiem i tak obie darłyśmy się w różnych kierunkach " Zoooosiaaaa! ".
Nie kiciałam,bo nie było sensu,moje koty nie reagują na kicianie tylko na imię,a to dlatego,że kiedyś ktoś mi jednego kota " wykiciał " z podwórka.
Rezultat marny,więc wróciłam do domu i nie zdejmując kurtki ani butów zaczęłam pisać ogłoszenia.Napisałam sześć.
W tym czasie do domu wróciła moja Roksana,więc ja do niej z pyskiem,że drzwi nie domknęła,że niech się nawet nie rozbiera tylko zasuwa Zosi szukać.
Tak od picu jej się pytam,które szafki z ciuchami otwierała,ona mówi,że tą na dole.Więc tak sobie otworzyłam ta szafkę,wiedząc że Zosi tam nie ma,bo sprawdzałam wcześniej,i wołam:" Zooosia! "....i słyszę cichutkie " miau? ".
Myślicie,że była w tej szafce?Nieee,Zosia wyszła z KUCHNI!!!
Oczęta zaspane,łebek zmierzwiony,i tak patrzy tymi zaćpuskami,które pytają:"...a o co chodzi? ".
I stąd ten początek.Bo ja do tej szafki pod zlewem wsadziłam wcześniej cały łeb i wołałam Zosię.Specjalnie tam sprawdzałam,bo pierwszego dnia Plamek sie tam melinował.
Najwyraźniej i ja i moja córka jesteśmy ślepe.
A mała maupa jakby nigdy nic pomaszerowała do suchego,pojadła sobie,przeciągnęła sie parę razy i zaczęla dusić myszę,zupełnie nie zwracając uwagi na moją osłupiałą osobę.
Oj,był moment,że miałam ochotę ją wytrzepać. :evil:

Super, że się znalazła :ok:

vip0 pisze:No tak.
Słuchajcie,może ja i jestem ciemna...może jestem głupia...może zielona i niewykształcona...
ale do licha wzrok mam jeszcze dobry!!!!
Tak to było:
jak Agata zadzwoniła,to właśnie byłam z Emilką pod blokiem i tak obie darłyśmy się w różnych kierunkach " Zoooosiaaaa! ".
Nie kiciałam,bo nie było sensu,moje koty nie reagują na kicianie tylko na imię,a to dlatego,że kiedyś ktoś mi jednego kota " wykiciał " z podwórka.
Rezultat marny,więc wróciłam do domu i nie zdejmując kurtki ani butów zaczęłam pisać ogłoszenia.Napisałam sześć.
W tym czasie do domu wróciła moja Roksana,więc ja do niej z pyskiem,że drzwi nie domknęła,że niech się nawet nie rozbiera tylko zasuwa Zosi szukać.
Tak od picu jej się pytam,które szafki z ciuchami otwierała,ona mówi,że tą na dole.Więc tak sobie otworzyłam ta szafkę,wiedząc że Zosi tam nie ma,bo sprawdzałam wcześniej,i wołam:" Zooosia! "....i słyszę cichutkie " miau? ".
Myślicie,że była w tej szafce?Nieee,Zosia wyszła z KUCHNI!!!
Oczęta zaspane,łebek zmierzwiony,i tak patrzy tymi zaćpuskami,które pytają:"...a o co chodzi? ".
I stąd ten początek.Bo ja do tej szafki pod zlewem wsadziłam wcześniej cały łeb i wołałam Zosię.Specjalnie tam sprawdzałam,bo pierwszego dnia Plamek sie tam melinował.
Najwyraźniej i ja i moja córka jesteśmy ślepe.
A mała maupa jakby nigdy nic pomaszerowała do suchego,pojadła sobie,przeciągnęła sie parę razy i zaczęla dusić myszę,zupełnie nie zwracając uwagi na moją osłupiałą osobę.
Oj,był moment,że miałam ochotę ją wytrzepać.

siostra ma kota szukała dwa dni,okazało się,że był pod wanną,gdzie oczywiście zagladały,wychodził w nocy na jedzenie

Koty są niesamowite

.
W starciu z nimi my,ludzie,nie mielibyśmy najmniejszych szans :lol:

.
Ale mi stracha napędziła,no?
Tym bardziej,że juz widziałam oczyma wyobraźni,jak gdzieś siedzi taka biedna,malutka,wystraszona...
Akurat,gniła w najlepsze za kuchenną szafką :evil:

A ja latałam jak pomylona koło bloku,w deszczu,z włosem rozwianym,w starych spodniach od dresu i owłosionej bluzce,nękałam ludzi....pierwsze wrażenie na sąsiadach zrobione :ryk:

.

Ojej, dziewczyna poczuła się bezpiecznie, wcześniejszą nockę koncertowała, no to musiała odespać :mrgreen:

Gosiu, jak ci już przejdzie zawał serca, to ja poproszę w pierwszym poście zamieścić zdjęcia twoich kociastych z imiennymi podpisami. Bo ja cały czas nie wiem, która to Zosia :oops:

Rany nie stresujcie mnie :strach:

i dzięki, ze juz jest :dance:

Ja przeżyłam takie stresy,jak opiekowałam się ciotką. Jakimś cudem udało jej się otworzyć okno i Kocur zwiał na rusztowanie / 4 piętro tynkowanego 10-piętrowego bloku / . Ciotka była po wylewie, wszystko jej się mieszało. Wróciłam ok 20 z pracy, szukam kota / mieszkanie 24 m kw./, a ona mi serwuje, że Kocur nie zyje , leży w szafce pod zlewozmywakiem

. Mało co sama na zawał nie zeszłam :oops:

. Przeszukałam wszystko - nie ma :!:

Ciotka przysięga, że okna nie otwierała, że nigdzie nie wychodziła, a kota nie ma

. Na dworze burza jak jasna ch..... :!:

Poleciałam jednak na dwór i zaczynam wołac i słyszę, że gdzies się drze.
Co sie okazało - zeskoczył z okna na rusztowanie jakieś półtora metra niżej i polazł sobie przed siebie

. Ani wyzej, ani nizej nie potrafił, rusztowanie długie, do tego przeszła burza, więc biedak pewno koniecznie chciał wrócić, a ja nie wiedziałam co zrobic, bo mam straszny lęk wysokości. W koncu przyniosłam z dołu dużą płytę styropianu, wystawiłam przez okno i zaczęłam wabic mięskiem . Kocur zaczął wspinać się po styropianie / między ścianą a rusztowanie było jakieś pól metra / , ja wywiesiłam się z mięskiem za okno ile się dało, w koncu sięgnęłam łapkę i 6-kilogramowego kota za te jedną łapkę wciągnęłam. Była 23 :!:

Dwa tyg póżniej była powtórka z rozrywki, ale wtedy stres już mniejszy, styropian w domu leżał. Wtedy wyciągnęłam klamkę z okna :oops:

Nie wiem , jakim cudem ciotce udało się to okno otworzyć, było spaczone , ja miałam problemy z otwarciem, a ciotka była jednostronnie sparaliżowana

. Było jeszcze drugie, wysoko, gdzie kocur nie mógł się dostać, więc wietrzenie było :mrgreen:

A co przeżyłam to moje i dokładnie wiem , co czułaś Małgosiu :ok:

Plamek i inni...czyli banda Vipa - część druga ! :)

Kto przegląda forum