Rudi i Pysia II :) Docieramy się! FOTKI

Pysia się nieźle zakamuflowała na tle tej kanapy :mrgreen:

Pokojowe wspólistnienie? :1luvu:

Przyznaj się - dobierałaś ją do tapicerki :mrgreen:

Bo ten fotel barwy ochronne ma, kiedyś mieliśmy psa [*], na którym stale ktoś siadał - tak wtapiał się w tło :mrgreen:

Pokojowe współistnienie bywa - nie jest jednak elementem stabilnym :wink:

Jaka morda szurpata :1luvu:

Ojej - fotel maskujący :lol:

AYO pisze:Jaka morda szurpata

No....

A to było moje ulubione zdjęcie:

Strasznie go kochałam :oops:

Teraz w lipcu minęły 3 lata jak go już az nami nie ma a dalej serce boli....

Dobrze Cię rozumiem

On taki wyżłopodobny był?

Wyżłopodobny kundelek. Kolor i kształt wyżła tylko sporo mniejszy. Podobno miks wyżła i spanielki :roll:

Wspaniały miał charakter- kraina łagodności i przyjaciel całego świata ( oprócz innych psich samców :wink:

).

Przecudny... przez lata - od urodzenia, dopóki nie poznałam Tasmanii, byłam psiarą pełną gębą...

Uwielbiam wyżły, przychodzi do sąsiadki często pan z wyżłem, nie mogę się na nią napatrzeć - grzeczna, usłuchana, zapatrzona w niego jak w obraz, śliczna :1luvu:

Pasibrzucha pisze:Przecudny... przez lata - od urodzenia, dopóki nie poznałam Tasmanii, byłam psiarą pełną gębą...

Ja też - dopóki nie poznała Rudusia - choć do końca to nie wiem czy go poznałam :mrgreen:

U mnie było ciut inaczej.
W 2006 roku odszedł mój fudel szuwarowy i przez rok nie było mowy o czymkolwiek. Koty fascynowały mnie od dziecka a mieszkając samotnie zaczęłam odczuwać coraz większą pustkę. Powoli dojrzewałam do decyzji o odwiedzeniu bidula - o psie nie mogło być mowy ze względu na to, że większość dnia spędzam poza domem. Nie nie wiedziałam wtedy o MIAU. Książe Pan trafił do mnie pocztą pantoflową z zaskoczenia - zdecydowałam się w sekundę zanim zapytałam o maść i płeć stawiając tylko warunek samodzielnego jedzenia :mrgreen:

dzis mijają 3 lata odkąd znalazłam moje larwy :mrgreen:

dodam jeszcze, że w życiu nie planowałam kota choć skrycie marzyłam no i znalazłam je na spacerze z psem

agul-la pisze:dzis mijają 3 lata odkąd znalazłam moje larwy dodam jeszcze, że w życiu nie planowałam kota choć skrycie marzyłam no i znalazłam je na spacerze z psem

Agulka opisz jeszcze raz jak to było plisssss :1luvu:

U AYO można na wącie doczytać a ciebie nie ma....

ja wciąż w wyżłach weimarskich jestem zakochana po uszy, ale to niedoscignione marzenie.
w domu tuptaja dwa kociary ktore rowniez mnie czyms urzeklym, jak dowiem sie czym to powiem.
hm.w sumei to chyba wszystkim

:)

Rudi i Pysia II :) Docieramy się! FOTKI

Kto przegląda forum