Buraczek z cm. wolskiego u Mziel52 - żegnaj, Macho! [*]

Tajemniczy Wujek Z. pisze:
mziel52 pisze:pokropiłam jego tapczan

Hehe... widzę, że Ciebie też już zdążył owinąć sobie wokół pazura

Ten tapczan miał już wielu właścicieli ludzkich i kocich, teraz należy do Buraczka, ale zapewniam Cię, on migiem z niego zrezygnuje za możliwość ganiania kotek po całym domu, o znaczeniu terenu nie wspominając.

mziel52 pisze:Tu jest filmik z Burakiem (wystarczy kliknąć), jego dzisiejszy spacerek po powrocie od weta. Kocio ma do mnie coraz więcej zaufania, daje się nosić, zjadł teraz chętnie saszetkę Royala nabytą w Konstancinie, nabiera sił i ma coraz większe parcie na drzwi.

Super , że już jesteście po wizycie u dr. Neski
oraz za wiadomości takie raczej optymistyczne.
Teraz Marta musisz Buraczka utuczyć, żeby nabrał siły i oddał
swoje klejnoty i udał się na salony.

Na filmiku Burak jest bardzo ożywiony, zaciekawiony
zadowolony, że ma dużo terenu do zwiedzania.
Dziś zupełnie inaczej wyglada niż jak przedwczoraj byłam u was.

no, dzielni jesteście :kotek:

trzymam kciuki za buraczkowe nerki. :ok:

Dzieki za wiesci, moze nie bedzie zle? Trzyam kciuki za zdrowko Buraczka. :ok:

Mam wrazenie, ze ogon Buraczka nieco przytyl.. juz nie tak "olówek" jak na filmiku z cmentarza. :lol:

alysia pisze:Dzieki za wiesci, moze nie bedzie zle? Trzyam kciuki za zdrowko Buraczka. Mam wrazenie, ze ogon Buraczka nieco przytyl.. juz nie tak "olówek" jak na filmiku z cmentarza.

Przytyty ogon to podstawa! :lol:

Burak wczoraj w nocy po raz pierwszy się dłużej ze mną bawił sznurkiem na kijku, skakał i łapał radosny jak kociak. Ale kiedy rzuciłam mu małą myszkę, to zwiał. Ma to, co Żabcia, lęk przed latającymi swobodnie przedmiotami. Musieli doświadczyć w swoim życiu na wolności celowania kamieniami.

A może nie nauczony zabawy takimi zabawkami? Nasze kociaki też tak czasem reagują. A może po prostu boi się myszy???

Tajemniczy Wujek Z. pisze:A może nie nauczony zabawy takimi zabawkami? Nasze kociaki też tak czasem reagują. A może po prostu boi się myszy???

Podobnie reagują wiejskie kundle, kiedy udajesz, że schylasz się po kamień.

Kiedy nasza sunie wyrwalismy z rak oprawcow, "ksztalcacych" ja na "psa policyjnego" (choc pies byl chodzacym aniolem) miala taka traume, ze kiedy podnosilam reke, by poprawic wlosy, lub chwytalam kij od szczotki, psina robila pod siebie. Niestety, z reguly ta trauma pozostaje do konca zycia.

Ileż to się można dowiedzieć z zachowania kotów :roll:

Buraczek wczoraj podczas spaceru zlokalizował fotel Szkrabka, przysiadł tam niewinnie i zaczął lać. Zdążyłam go zdjąć i zwinąć kocyk z kałużką do prania. Trzeba niestety pilnować tego gościa.
Burakowi doskwiera ucho. Potrząsa głową i się drapie. Czyszczenie wewnątrz Otosolem nic nie wykazało, kot ma jedynie u nasady, częściowo na zewnątrz, częściowo wewnątrz strupki, jednak bez śladów krwi czy stanu zapalnego. Nie wiem, czy to nie jest rezultat bójki z Żabcią. Musi go to trochę boleć, bo nie bardzo pozwala tam dotykać. Oczyściłam, na ile to możliwe, i posmarowałam kroplami gentamycyny. Powtórzę to jeszcze parę razy i zobaczę, czy coś się poprawi.

Burak po kolejnym spacerku. Trochę niezadowolony, bo nie zależy mu specjalnie na zwiedzaniu, ale na kontaktach z kotami. A te ogląda zza szyby. Uszko też jeszcze trochę mu doskwiera, choć chyba jest nieco lepiej. Teraz kot zalega głównie na tapczanowej folii, może z powodu upału. A może dlatego, żeby lepiej kontrolować drzwi.

Obrazek

Ale ma minę :lol:

Kontakty z kotami już były. Burak wytropił Szkrabka schowanego na pralce, pogonił, wreszcie skłębili się z przedpokoju. Rozdzieliłam, Szkrabek w panice popędził skakać na regały, Burak zezłoszczony musiał wrócić do siebie. Do czasu kastracji bliskich spotkań Buraka więcej nie będzie. To dzisiejsze też nie było zaplanowane, wypuściłam jajcatego hrabiego, żeby sobie pospacerował i nie zauważyłam, że Szkrabek został w polu rażenia.
Burak wyraźnie zasmakował w starciach. Najpierw miaukoli do kotów, potem zaczyna się najeżony skradać, kiedy one warczą, a następnie, jeśli nie zainterweniuję, dochodzi do bójki. Zabawa czy zwiedzanie owszem, trochę go zajmują, ale potem usadawia się pod drzwiami, za którymi są koty, i tak tam sterczy.
Od zdarzenia minęło parę godzin, koty nadal niepewne i rozpamiętujące, Burak natomiast ogromnie zadowolony, leży na swoim tapczanie i daje brzuszek do miziania.
Od jutra czeka mnie polowanie na mocz tego ancymonka.

ot, facet z jajami.

korzysta, póki może. wysyłam do niego tęskne, wirtualne mizianki ;-)

a uwadze jego wielbicieli polecam całkiem udaną kopię - UWAGA - ciągle do wzięcia!!:

Obrazek

Buraczek z cm. wolskiego u Mziel52 - żegnaj, Macho! [*]

Kto przegląda forum