Nim4..Diego umierający... Emu niewidomy-w TDT:) Sch.Łódź

honda11 pisze:Kicia już w nowym domku .
Będzie miała na imię Rozi.
Wszystko już czekało na kotkę.
Pokój był ustrojony na jej przybycie plakatami i balonami z jej imieniem.
W tym domu na pewno nie zabraknie jej miłości.

o rety, to ci powitanie

widać, ze naprawdę kitusia była tam oczekiwana :ok:

bardzo się cieszę

a będą relacje jak Wenecja - Rozi się aklimatyzuje?

magdaradek pisze:a będą relacje jak Wenecja - Rozi się aklimatyzuje?

Myślę, że Lacia się odezwie.
Dzisiaj o 20 miała wizytę u Rozi.

No to czekamy na wieści. Bardzo jestem ciekawa, jak kotunia się odnalazła w swoim domku :1luvu:

Byłam wczoraj u Rozi, myslałam ze zastane ją gdzieś za kanapą albo ukrytą w innym miejscu, a kocica rozwalona na kanapie leżała :lol:

Nie ma z nią narazie żadnych problemów, ładnie je i załatwia się do kuwety, tylko strasznie linieje (dziś mają iść po szczotkę do czesania i bedą ją czesać) Mąż tej Pani nie do końca był przekonany do kota, a już podobno po tym jednym dniu nosił Rozalkę na rękach! Ta rodzina jest ogólnie bardzo spokojna i zrównoważona, nie ma niepotrzebnych chałasów ani zamieszania więc kicia szybko się ośmieliła. Narazie ma poznany cały jeden pokój (pokój córki). tam już po tym krótkim czasie (od soboty) chodzi jakby znała wszystko. wskakuje na kanapę, nawet na parapet (oczywiście nie ma mozliwości zeby wypadła). jak wychodzi do pozostałej części mieszkania to jeszcze chodzi na ugiętych łapkach i nie czuje się pewnie ale wszystko z czasem.. Państwo są bardzo delikatni w kontaktach z kotką, nie ma zbyt częstego brania na rece, raczej póki co głaskanie z poziomu kanapy. Kicica jest mega przytulaśna i gadatliwa.. Nie lubi tylko narazie za bardzo dotykania po brzuszku (choć jak ją wzięłam na ręce i pokazywałam im jak pazury obcinać to dała mi się po brzuszku pogłaskać bez problemu), jak ją Pan raz tam pogłaskał to pokazała pazurki ale w sumie dużo kotów za tym nie przepada, szczególnie na początku znajomości. Państwo są bardzo nastawieni na wskazówki, pokazałam im jak się bawić z niewidomym kotem, jak go wołać, podnosić, ogólnie wszystko im wytłumaczyłam o kłaczkach, żywieniu, kuwecie, drapaniu (oni nigdy nie mieli żadnego kota). państwo nie mogli tylko zrozumieć jak taki kochany i piekny kot jak Rozi (kocica na żywo jest dużo ładniejsza niż na fotkach) był w schronisku.. Mówili też ze jak mówili znajomym ze będą mieli niewidomego kota to wszyscy na nich dziwnie patrzyli, ale jak przyszły do córki koleżanki i nie było widą Rozi oczek to koleżanki nie zauwazyły ze kicia nie widzi.. Ogólnie dom rewelacyjny.. Mało kiedy mam doczynienia z tak wrażliwymi ludzmi. Zycze wszystkim kotom tym niepełnosprawnym i sprawnym takiego domku!