Cosia Czitka,Balbi,Mić-kopciuszki, wracajcie do gniazd!!!!

czitko, teoretycznie tak, natomiast moje koty usiłowały ją konsumować i w końcu zausiłowały na śmierć. Śmierć draceny, żeby nie było wątpliwości. Futrzakom nic nie było. Ale ja nie o tym...

Łysienie brzuszka może być spowodowane zupełnie czym innym. Bywa że małoszczupłe :wink:

koty, pielęgnując futerko nie są w stanie sięgnąć sobie do pupy i jej, pardon, wylizać. Niestety, często efektem niedostatecznej higieny tej części ciała jest zatkanie gruczołów okołoodbytowych. Kota tyłeczek swędzi i boli, zwierz intensywnie wylizuje dotąd, dokąd może sięgnąć -- najczęściej kończy się to ogołoceniem podbrzusza.

Małoszczupłe powiadasz.... :oops:

Słusznie jednakowoż niestety.
Ona do pupy sięga. A może nie? Ale pupa czysta...
Robali nie ma. Brzuszek tak wylizuje już chyba trzy lata i coraz bardziej łysy. No w ogóle wygląda okropnie, takie dwa cycuchy tłuste łyse

Dyndające. Żadnych zaczerwienień. Żadnych zgrubień, guzków, nic. Tylko łyse, grube cyce

Dla mnie śliczne, ale tak ogólnie, to chyba nie

Czitka, koteczka mojej córki też tak wylizuje brzuch i łapki. Miała rożne testy, dierty itp. Jest teraz (od przeszło 3 miesięcy) na diecie suchej ( je chrupki które lubi) i dostaje w ramach testowania produktu wprowadzonego do sklepu ( zwierzakowo.pl to sklep moje córki) Trixie Olej Omega. Produkt i dieta okazał się bardzo skuteczne i brzuchol oraz łapki ładnie zarastają sierścią.

Hannah12, dziękuję za radę, muszę spróbować. Ale przedtem te testy. Możesz napisać, jakie?
Mnie już ręce opadają, lekarze kombinowali i nic z tego nie wyszło. A Dorotka Sumińska mówi mi, że zna te łyse brzuszki u niektórych kotek po sterylizacji i że one tak już mają i żeby się nie przejmować, jeżeli żadnych innych objawów chorobowych nie ma. Może tak, a może nie. Ja się jednak przejmuję i szukam przyczyny. Cztery lata temu zaczęło się od małego trójkącika, a dzisiaj dwa łyse cycuszki :oops:

Wolę brzusie ofutrzone....

Zrobiłam późnowieczorny obchód ogrodu celem zapobrania Balbusi do domu, która ciepłymi wieczorami wracać nie chce :evil:

Jak się okazało mamy dwa śliczne jeże, a jakie grubaśne!
Ale to wszystko nic, mamy kuny

Na murku, na końcu ogrodu. Za murkiem, u sąsiadki jest stara komórka i tam chyba mieszkają kuny.
Jedna robiła właśnie do mnie kuku, i gdybym jej nie wypłoszyła niechcący, zapewne chciała wskoczyć do mojego ogrodu.
Mamy się bać?
Co może kuna kotom :roll:

?

Edit: znalazłam cały wątek: viewtopic.php?f=1&t=48712&start=15, chyba wiem...

Kuna kotom może skoczyć do ....d...do gardła może skoczyć. :twisted:

Choć mi się wydaje, że chyba raczej odwrotnie. Kot może Ci przynieśc kune w prezencie szczególnie małą.

Hipcia pisze:Kuna kotom może skoczyć do ....d...do gardła może skoczyć. Choć mi się wydaje, że chyba raczej odwrotnie. Kot może Ci przynieśc kune w prezencie szczególnie małą.

Wychodząca kotka mojego TŻ-ta zginęła kiedyś zagryziona, pod samym domem

Prawdopodobnie przez kunę. Fakt, że miała 11 lat i może słabszy refleks?

coś takiego

Naszego Kajtusia kilka lat temu kuna ugryzła w nogę. To zapewne był odwet za to, że zapolował na jej młode. :strach:

Potrzebna była pomoc weterynarza. Noga bolała, był stan zapalny. Musiałam podawać antybiotyk.

Ojej, czyli z kunami nie tak całkiem bezpiecznie :roll:

Z zalinkowanego wątku też to wynika niestety.
Coś muszę wymyślić, wiem, skąd przychodzić może ta kuna, albo te kuny.
Wstępny pomysł mam taki, że jak długo moje futra na dworze, tak długo robimy prysznic na ten cały murek.
A z drugiej strony, te kuny widywano w tym samym miejscu od dawna, a moje koty w różnych konfiguracjach przebywają w ogrodzie od dziesięciu lat i nic się nie stało, odpukać.
Najbardziej zaniepokoiła mnie Cosia, ona najmniejsza i o ile ją znam, to będzie chciała się z kuną zaprzyjaźnić, pobawić albo Bóg wie co jeszcze :roll:

Nie miała baba problemów ostatnio z kotami, to ma kuny.....

Widziałam je. Są dwie, pewnie parka, jedna ciut większa.
Sprytne i ciekawskie. Śliczne. Jedna kukała do mnie z dachu komórki, a jaką głupią minkę miała

Kiedy się ruszyłam, wiała jak błyskawica.
Potem na murku pojawiły się obie w pełnej krasie. Gruchają do siebie tak śmiesznie :1luvu:

Było już ciemno, koty w domu zwabione rybą, wróciłam po aparat, ale dzisiejsza sesja kiepska

Jutro się muszę zamaskować

Gałęzie na głowę, strój ochronny typu moro. Naładowany aparat, bo dzisiaj baterie już padały.
Czyli tak: jest parka i mieszka za murkiem mojego ogrodu. Tam jest taka stara komórka, zapewne mają gniazdo.
Nie są duże, trochę wieksze od wiewiórki. Poruszają się sprytnie i błyskawicznie. Oczka koralikowe, białe żaboty. Bardzo eleganckie kuny domowe.
Zapewne będą się rozmnażać, zaraz pędzę czytać o kunach, kiedy, ile i co dalej.
O, to mój dzisiejszy urobek, jutro obiecuję lepsze:

Widzicie ten szary kształt? To ona. Albo on.
Kurcze, chyba mam problem :roll:

Nooo bo one są słodkie.
Widziałaś ich pysie :1luvu:

.
Ale jednak szkodnik

Do nas dawniej kuna wieczorem przychodziła na taras po kocie chrupki. :evil:

Teraz już dawno nie udało nam się jej zobaczyć, natomiast w jesieni słyszałam ją pod naszym dachem :strach:

Kupiliśmy preparat odstraszający kuny . Póki co jest cisza.

Były!

Czyli to parka, która mieszka za murkiem, przedwczorajszy wieczór nie był przypadkiem.
Czekanie na kuny jest fascynujące. Czekaliśmy wszyscy. Ja na jednym krzesełku z aparatem w ręce, MIćMić na budce Taśtasiek, trzy dziewczyny na krzesełkach. Jak w teatrze!
Koty doskonale wiedziały na kogo czekamy. Ani drgnęły. Pełna koncentracja, cisza, wszystkie oczy wlepione w oczekiwaniu w dach komórki i murek.
Zdaje się, że moje Futra wiedzą od dawna o kunach, tylko ja zaskoczyłam z opóźnieniem.
O 21.15 przebiegło pierwsze coś, ale tak szybko, że nie zdążyliśmy się przyjrzeć. Było tylko poruszenie emocjonalne, przełożenie łapek i wspólne wzrokowe porozumienie, że zaraz się zacznie

Po około pięciu minutach zaczęły pojawiać się na zmianę. Myk myk, kuku, myk i nie ma!
Czasem przysiadywały na chwilę i jakby rozmawiały. Gruchają ślicznie.
Nie są brązowe, są szare. Takie ciemnostalowe.
Niestety trudne do uchwycenia na zdjęciu, gdy podnoszę aparat, płoszą się.
Ale jedno mi się troszkę udało. Oto nasza kuna

Dzwoniłam wczoraj do Dorotki Sumińskiej w sprawie kun i kotów. Opowiedziałam wszystko, bardzo się zmartwiła.
I mówi tak: ojej, musisz teraz bardzo uważać....
No właśnie, ogromnie się niepokoję o koty :roll:

Nie o koty, mówi Dorota, o kuny!!!!!!
Mam uważać, żeby im nie zrobiły krzywdy, prawdopodobnie w tym gnieździe mają teraz małe, to czas narodzin kuniątek!

Czyli potwierdziła moją opinię.
A kuna jest cuuuuudna :1luvu:

Od zawsze mam słabość do freciszonów a to bardzo podobne.

Cosia Czitka,Balbi,Mić-kopciuszki, wracajcie do gniazd!!!!

Kto przegląda forum