Uśpić, bo alergia. Kinia - 12 lat... Ma dom!!! :))))))))))))

hanelka pisze:kosmiczny świerzbowiec, hodowany przez wiele lat. W pysiu bagno... Połamane zęby, na wierzchu sterczą zostawione korzenie. Te zęby, które zostały, pokryte są bardzo grubą warstwą kamienia. Nigdy jej nie szczepili na wirusówki, bo była niewychodząca, ale szczepili na wściekliznę, bo zabierali na działkę. Ostatnie odrobaczanie w 2008 roku.

Oczywiście nieważne, ale ważne dla innych pacjentów. Chciałabym dowiedzieć się, co za lekarz tak szczepił, nie patrzył na zęby i uszy, nie odrobaczał wychodzącego kota

Chciałabym porozmawiać z tym lekarzem o kasie, którą zarabia i dlaczego jest lekarzem.
:evil:

Takich weciorów jest więcej niż pcheł, niestety. Poza tym lekarz nie zrobi więcej, niż opiekun się zgodzi. I to drugi smutny fakt.

hanelka pisze:Zaczęło być widać, że „opieka” jest niewystarczająca. Tak myślę. Ale może mam za dobre zdanie o tej pani. Może nawet niczego nie zauważyła, tylko po prostu...

Nieważne. Zaczynamy nowe życie. Chociaż początki nie są radosne.

Jakoś trudno mi uwierzyć, że można nie zauważyć, ze kot się ciągle drapie i nic nie je albo płacze przy jedzeniu :evil:

W sumie, to dobrze, że ją oddali, już nie ważne dlaczego. U ciebie Hanelko kicia wreszcie dojdzie do siebie, bo sama wiem, że taki stan nie pojawia się z dnia na dzień. Żałuje tylko, że nie mogę cie wspomóc finansowo, bo leczenie będzie długie i na pewno kosztowne.

Dobra nowina jest taka, że Kinia ma bardzo dobre wyniki badania krwi.

Zamknęłam ją na powrót do klatki, klatkę w małym pokoju. Jest spokój na razie. Dostaje już relanium, do uszu oridermyl (drze się przy tym, jakby ją ktoś żywcem obdzierał ze skóry, a za drzwiami słyszę walenie piąstkami i okrzyki: puść ją w tej chwili ty podła cholero, nie rób jej krzywdy, no! Bo jak wejdziemy to zobaczysz! Słyszysz?!?!?!).
Karmię ją strzykawką. Dosyć szwedzkiego stołu! Wrzeszczy, jak ją przytrzymuję, ale potem ciągnie jak smok. Wczoraj mleczną convę, dziś rano obsmyczyła całego mięsnego gerberka z kurczaka.
Zwiała mi wczoraj z klatki, jak odwróciłam się na chwilę i wlazła pod łóżko. Postanowiłam nie wyciągać jej na siłę. Zostawiłam w spokoju i wyszłam. Kiedy po kilkunastu minutach wróciłam siedziała sobie na psim posłaniu, które na dzień przerzucam przez kierownicę roweru, żeby kundel miał na czym spać.
Była taka śliczna, rozluźniona... Patrzyła na mnie przymrużonymi oczami i... mruczała. Podeszłam do niej, przytuliłam delikatnie, wtuliłam w nią twarz. Odpadła... Zaczęła tulić się z całych sił, barankować, mruczała jak traktorek, gruchała, opowiadała mi szeptem kocie opowieści... Cudny, cudny kot... :love:

Zostawiłam ją dziś raną samą w małym pokoju. Niech odpoczywa.

Ciekawa jestem, jak zareaguje reszta stada, że im tak brutalnie ograniczam powierzchnię. Kuchnię zamykam już od jakiegoś czasu ze względu na psa. Teraz powierzchnia skurczyła się do jednego pokoju i malutkiego przedpokoju. A sporo ich...
W małym pokoju Klara regularnie sikała na łóżko, część pozostałych też miała swoje miejscówki. Pies centralnie na podłogę... Ciekawe, co wymyślą mi w nagrodę, że im to odebrałam?...
Czy ktoś ma ochotę wrócić dziś za mnie do domu?... :mrgreen:

dacie radę :ok:

pewnie da sie ja polaczyc w koncu z reszta, tak mysle

moze ktos by zechcial pomoc? chociaz karma nowa kicie?

Kinia mruczy, grucha, śpiewa, ugniata łapinkami, tuli się i ociera. Zaczęła jeść, nawet suche, którego nigdy wcześniej nie miała okazji próbować. Musi być jednak do tego spełniony jeden warunek: trzeba kota głaskać, całować, przytulać i cicho do niego mówić. Trzymanie miski w ręku mile widziane.
Pokazała mi swój śliczny brzunio, ubrany w białe majtasy.

Z podawaniem Relanium nie ma żadnego problemu, ale panna robi przy tym tyle wrzasku, że za każdym razem za drzwiami zbierają się zdesperowane i gotowe na wszystko futrzane bojówki Greenpeace’u.

Bardzo się cieszę .!!

:ok:

viewtopic.php?f=13&t=127453&p=7442373#p7442373

Kinia odkryła w sobie kociątko. Bawi się jak szalona, wszystkim, co w łapki wpadnie.

Bez przerwy nawołuje, żeby ją głaskać i przytulać. Jest kotem gruchająco śpiewająco gadającym. Miodzio nie kot.
Komu takie radosne dojrzałe cudo?

A sikać nielegalnie przestała? :wink:

Przestała

Oczy się śmieją, gdy się to czyta :1luvu:

To mała szczęściara, Hanelko. Nawet nie wie jak dobrze, że na Ciebie trafiła :ok:

Wierzę, że szczęście jej nie opuści i znajdzie dobry DOM :ok:

**Adopcje: 12 >>**

JoasiaS pisze:Oczy się śmieją, gdy się to czyta
To mała szczęściara, Hanelko. Nawet nie wie jak dobrze, że na Ciebie trafiła
Wierzę, że szczęście jej nie opuści i znajdzie dobry DOM

tez w to wierzę i także uważam,ze miała wielkie szczęście :ok: