Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

WESOŁEGO ALLELUJA, SMACZNEGO JAJKA
MOKREGO DYNGUSA

Wesołych Świąt!!!

Obrazek

Dziękujemy wszystkim za życzenia.

Ciekawych powiadamiam, że Żabci zaglądanie na stół podczas moich posiłków już weszło w zwyczaj. :mrgreen:

I mruczy podczas głaskania.

jaka cudowna przemiana :1luvu:

a będzie coraz lepiej
potem już sama będzie domagać się pieszczot
i więcej, coraz więcej
mądra kiciunia Żabunia

Skoro jesteśmy przy temacie stołowym dla chętnych do przeczytania moje ulubione stronice z listów Odyńca, opisujące wizytę Mickiewicza u włoskiego arcybiskupa-kociarza, którego ulubieńcy jadali przy stole z gośćmi, obsługiwani przez lokaja

http://193.59.172.16/szzz/ImageDownloader.do?id=9626393
http://193.59.172.16/szzz/ImageDownloader.do?id=9626398
http://193.59.172.16/szzz/ImageDownloader.do?id=9626423
http://193.59.172.16/szzz/ImageDownloader.do?id=9626428

to było życie

Super wątek! Miałam właśnie zakładać nowy i zadać forumowiczom "sto pytań do..." bo w środę przyjeżdża do mnie dzikuska na dokocenie, ale po przeczytaniu tych stron już mniej więcej wiem na co się nastawiać i jak się zachowywać. Dziękuję

Żabcia już codziennie przy posiłkach rezyduje na stole i sprawdza, co jem. Ostatnio raczyła się bitą śmietaną prosto z ceraty.

spodobało jej się :1luvu:

i jedzonko też inne...niż w miseczce
a przede wszystkim... towarzystwo

Żabcia wczoraj dała się pogłaskać w nowej sytuacji. Normalnie, to ona podchodziła do mnie, a tym razem ja się podsunęłam do niej, kiedy leżała obok na kanapie. I spoko. Wygłaskałam bez żadnych obaw z jej strony. Po czym podeszła do mnie za chwilę po następne głaski.

Przyznam, że aż takiego postępu się nie spodziewałem!
Bardzo się cieszę i pozdrawiam!

VVu pisze:Przyznam, że aż takiego postępu się nie spodziewałem!
Bardzo się cieszę i pozdrawiam!

Do pełni szczęścia - czyli całkowicie ufnego kota - brakuje nieco. Codziennie cierpliwie po kawałku do przodu. Utrwalamy nowe osiągnięcia i zapoznajemy Żabcię z kolejnymi etapami domowej obsługi futrzaka. Dziś w trakcie głaskania udało mi się trochę uczesać kicię na grzbiecie zawczasu przygotowaną szczotką. Zmiana ręki na inne narzędzie Żabci nie spłoszyła, a nawet się to jej spodobało, bo metalowa kocia szczoteczka lepiej ją podrapała po pleckach. W przerwach tych czynności wyluzowana łapała sobie zabawkę.
Na stół włazi już za każdym razem kiedy jem, sprawdzić, co mam ciekawego. Wczoraj - chyba przez grzeczność - skonsumowała kawałeczek skórki od chleba - może jej się resztki ze szkolnej stołówki przypomniały.

Na pierwszej fotce Żabcia sprawdza, co jem, w tle Szkrabek śpiący na telewizorze otworzył oczy zdziwiony, że ktoś poza nim ma czelność pakować się na stół. Druga fotka pokazuje pogardę, z jaką Żabcia się wykręciła na widok spodeczka z twarożkiem, tymczasem Szkrabek podejmuje decyzję, by samemu sprawdzić sytuację na stole.

Wczoraj mogłam już pogłaskać Żabcię, stojąc obok kanapy, na której się bawiła. Czyli znów odrobinę do przodu jesteśmy.

Miło się czyta ten wątek :mrgreen:

Jak to dobrze, że zechciałaś wziąć Żabcię, ma dziewczyna szczęście :mrgreen:

Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

Kto przegląda forum