wspólne życie - wątek optymistyczny :-)

a jeszcze to ich rozczulające spojrzenie, jak coś zrzucą lub nabroją ;P i oczywiście to "miau-przecież to nie jaaa" :twisted:

Ja uwielbiam czynność zrzucania. Bardzo delikatnie i powolutku popycha się przedmiocik w stronę krawędzi, po czym szybkim wykanczajacym uderzeniem zrzuca się przedmiot na podłogę. Dalej nastepuje zdziwione spojrzenie w dół: "ooo, spadlo" :mrgreen:

jedna nasza kotka, puchata bardzo, jest tak fajtłapowata,że jak wskakuje na cokolwiek-parapet, szafka, stół, to i tak spada. zawsze. i wtedy jest takie rozpaczliwe a zarazem wściekłe miałkniecie, które interpretuję jako-o kurka-znowu mi podłoże spadło ;P :ryk:

kamari pisze:Ja uwielbiam czynność zrzucania. Bardzo delikatnie i powolutku popycha się przedmiocik w stronę krawędzi, po czym szybkim wykanczajacym uderzeniem zrzuca się przedmiot na podłogę. Dalej nastepuje zdziwione spojrzenie w dół: "ooo, spadlo"

To dlatego, że koty są Strażnikami Grawitacji. Muszą stale pilnować, czy działa bez zarzutu :mrgreen:

A to wymaga starannie przeprowadzanych eksperymentów. Szczególnie imponujące jest to, że Strażnicy zaczynają pełnić obowiązki w tak młodym wieku

i szczególnie imponujące, że testują niejednokrotnie na baardzo ciężkich doniczkach lub wartościowych wazonikach :kotek:

Strażnicy grawitacji, to piękne określenie, kupuję :ok:

U nas nie ma nic wartościowego na wierzchu. Kwiatów miałam kiedyś dużo, a im więcej przybywało kotów, tym mniej było roslinek. Teraz niegdys ukwiecony barkon robi za wystawę kotów. U nas koty wychodzą na balkon cały rok, pchają się tam w największe mrozy (może dlatego mają takie grube futra i praktycznie nie chorują :?:

) Tak wiec przez cały rok na balkonie jest i tak kolorowo

A zamiask bibelotow ma szafkach i połkach są porozkładane myszki, kulki z folii aluminiowej i ulubione pomponiki z pasmanterii - mogą więc ćwiczyć zrzucanie do woli.
Zrzucanie i współpracę. Niusia nie może nigdzie wskoczyć, a ma swoje ulubione koraliki do turlania (duże lekkie i churgocące). Koraliki podaje jej więc z góry Pysiu. Jest ewidentna wspołpraca, a nie przypadkowe zrzucanie :ok:

to jest faktyczna współpraca. u mnie raczej przeganianie się, kto prędzej dobiegnie do kulki lub rzuconej myszki ;P a najszybszy wyścig jest do miski, jak tylko zbliżam się do karmy. wtedy jest potrójna zgoda i pokazywanie mi zadków i ogonków w górze

To jest bardzo smutny wieczór, nasz znajomy Januszek http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=13&t=123941&start=0 jest bardzo chory, lekarze nie dają mu szans, ale wiele osób liczy na cud.
Dołączcie proszę swoje pozytywne myśli.

Obrazek

biedny Januszek

kamari pisze:To jest bardzo smutny wieczór, nasz znajomy Januszek http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=13&t=123941&start=0 jest bardzo chory, lekarze nie dają mu szans, ale wiele osób liczy na cud.
Dołączcie proszę swoje pozytywne myśli.

Trzymamy mocne kciuki.
Za Januszka i za Twoją ferajnę.

od wczoraj o niczym innym nie mogę myśleć, tylko o zdrowiu Januszka... :cry:

- to taki słodziak, wreszcie znalazł dobry dom, co przy białaczkowcach nie jest wcale takie łatwe..... - dlaczego życie jest takie niesprawiedliwe... :crying:

z Januszkiem już na szczęście trochę lepiej :piwa:

- ale tutaj za to coś cicho, jak nigdy....? mam nadzieję, że tylko odpoczywacie i wygrzewacie się na słonku? :ok:

Januszkowi się polepszyło i mam nadzieję, że długotrwale. Czasem wbrew logice człowiek ma nadzieję na cud. I czasem ten cud się zdarza. Cóż, cuda nie wiedzą, że są wbrew logice.

Dzisiaj wreszcie wrócił z wojaży nasz doktor i dostal od razu zakaz wyjazdów póki ja mam koty. Zmartwił się, że do końca życia nigdzie nie pojedzie. No trudno.

Jasiu dostał dzisiaj duża dawkę nawodnienia, bo troszkę wysechł :roll:

Ale ogólnie ma się zdecydowanie lepiej, od wczoraj pięknie je mięsko i pije mleko od mamy, musi tylko sporo nadrobić. Oczka znowu szeroko otwarte, ale się jeszcze trochę pozakraplamy.

Ominia jest bardzo zadowolona z pogody i z przyjemnością wygrzewa dupinkę na słońcu. Tym razem szybko przestało z niej kapać, antybiotyki plus słońce okazały się świetną kuracją.

Poprzestawiałam dzisiaj znowu pracownię - to takie nieszkodliwe hobby, przemeblowanie raz w miesiącu :mrgreen:

Tym razem chciałam wpuścić więcej słońca do wnętrza. Skorzystała z tego Ominia, wynalazla wejście na najwyższą półkę, pół metra pod sufitem. Pozwalała zbędne stacze i zorganizowala sobie świetne legowisko :ok:

Zadziwia mnie, jak bardzo koty lubią przemeblowania. Zawsze znajdą nowe dziury do spenetrowania i jeszcze lepsze schowanka i spanka. Gorzej, że uwielbiają asystować przy przesuwaniu mebli :roll:

cieszę się, że u Was także same dobre wieści! :1luvu:

słonko nam wszystkim zdecydowanie dobrze robi, chociaż przyznam, że osobiście nie miałabym akurat teraz siły na przemeblowania... :roll:

- jakiś wirus mnie chyba od wczoraj łamie (wirusy chyba też lepiej się czują na słonku niestety :mrgreen:

)

Joluka, mam dobre zastrzyki na wiruski :ok:

I świetne cieniutkie igiełki, nic nie boli, słowo :twisted:

wspólne życie - wątek optymistyczny :-)

Kto przegląda forum