Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

co nowego u Żabci :lol:

jak idzie oswajanie :?:

Oswajanie idzie swoim powolnym rytmem. Głaszczemy, bawimy się. Żabcia dotąd raczej milcząca, zaczęła już delikatnie się odzywać, mrakać do Szkrabka. Codziennie odrobinę większy luzik przejawia. Zaczepia inne koty do biegania. Niedługo minie 4 miesiące jej domowego życia. Chyba nie tęskni za tym poprzednim, na Pigalaku.

Też myślę że nie tęskni ,co tam za życie miała.Ale nigdy bym nie pomyślała że Żabka taka towarzyska i rozrywkowa dziewczyna będzie

jak bardzo cieszą nas takie powolne kroczki do przodu

długo to już trwa
pewnie boi się zaufać znowu :cry:

Nie wiem, czy Żabcia kiedykolwiek przedtem ufała jakiemuś czlowiekowi. Chyba urodziła się jako dziki kot. Dlatego tak powoli to idzie. Jakąś wrażliwość na pieszczoty ma, bo Szkrabka wabi, przewraca się na plecki i czeka, żeby ją obejmował. Do mnie też przychodzi na głaski, kiedy jestem na kanapie, i niekoniecznie musi temu towarzyszyć zabawa. Jeszcze trochę i spróbuję wziąć ją w ręce. Niech się przekona, że złapanie nie skutkuje niczym poza wypuszczeniem kota z powrotem na podłogę. Tak jak się juz przekonała, że ręka krzywdy nie czyni, a w plecki i pod bródką przyjemnie podrapie. Przecież na początku Żabcia bała się nawet w zabawie przebiec koło mojej nogi, a teraz sypia rozwalona na tapczanie kołami do góry, nie zwracając uwagi na moje obok niej przemarsze.
Więc nie tracę nadziei, że przed latem uda mi się ją wyczesać.

Wczoraj po raz pierwszy usłyszałam Żabcię mruczącą :ok:

Działo się to na kanapie, gdzie przychodzi na głaski. Jest tam też jej ulubiona poduszka. I właśnie ją zaczęła intensywnie ugniatać i mruczeć. Ja sobie polegiwałam obok, kiedy zaczęła tę akcję. Trwało to dość długo, wreszcie skończyła i usiadła koło mnie w oczekiwaniu na głaski. Ale niestety podczas moich pieszczot ona jest cicha, nie wygina się, nie łasi, nie barankuje. Czasem tylko daje do zrozumienia, że drapanie akurat w tym, a nie innym miejscu bardziej jej odpowiada.
Nie wiem, jak interpretować to ugniatanie poduszki w moim pobliżu. Inne koty ugniatają mnie lub w łóżku kołdrę obok. Wiadomo, że takie zachowanie wyraża największy koci błogostan. Jeśli Żabcia udeptywała poduszkę z mojego powodu, antycypując perspektywę głaskania, które potem miało nastąpić, to znaczy, że ona już odczuwa przyjemność tej sytuacji, tylko przy bezpośrednim kontakcie obawia się pełnego luzu.
Może zresztą nie jest aż tak dobrze, a zachowanie Żabci skierowane było do kręcącego się tam również Szkrabka. Najważniejsze jednak - że kotka mruczy - a już myślałam, że nie potrafi.

proszę, proszę pierwszy sukces

wydaje mi się, że dzięki twojej cierpliwości, Żabcia zaczyna odczuwać przyjemność
głaskanie i nawet sam dotyk ręki sprawia, że staje się coraz bardziej ufna
i już niedługo będziesz się cieszyć z włączonego przez nią traktorka
moja znajoma od której mam Kubusia, ma jego brata
wychowywani przez nią na działce po urodzeniu w takich samych warunkach
tego samego dnia zabrani do domu a jednak
Kubuś jest miziakiem, przytula się i mruczy jest bardzo ufny
a jego brat - zupełne przeciwieństwo
z Melką wczoraj wymyśliłam nową zabawę _ złapię kota
bardzo jej się podobało jak próbowałam ją złapać
uciekała kilka kroków i wracała na kolejne głaski a przy tym tak fajnie mruczy i barankuje

Niektóre moje koty też lubią się bawić w "złapię kota", ale z Żabcią na razie ten numer nie przejdzie, bo ona to serio potraktuje.

szkoda

dla Melki to fajna zabawa
ale jeszcze wszystko przed Żabcią

Żabcia się bawi w "złapię Szkrabka" - woli gonić niż uciekać.
Coraz częściej do niego się odzywa, z zachętą do latania albo włażenia pod kapę i pacania. Albo mu się rozkłada na pleckach, żeby ją obejmował i dawał buziaczki.
Do mnie też się dziś odezwała :mrgreen:

Pierwszy otwarty gourmecik jej nie pasował, więc przyszła do kuchni upomnieć się o drugiego. Kolejny niestety także okazał się poniżej jej oczekiwań; na szczęście to cwane zwierzątko ma jeszcze trochę poczucia wstydu i odeszło udając, że w ogóle o nic nie prosiło.

proszę...proszę
panna wybredna

dobre choć tyle, że odzywa się i bawi ze Szkrabkiem :1luvu:

Niewinny pysio Żabci po tym, jak pogardziła puszeczką gourmeta :mrgreen:

Ona ma dziwny wyraz oczu, na fotografii to mniej widać niż w realu. Może to złudzenie optyczne wynikające z układu czarnych plam na mordce, jakby źrenice ciut rozjeżdżały się na boki.
Bawimy się regularnie, głaszczemy też, kicia coraz mniej spięta, dziś kuper wystawiała do drapania, tyłem do mnie, bez troski o to, czy przypadkiem za ten kuper jej nie schwycę

cudna kicia

Dziś Szkrabek popisywał się przed Żabcią , która wspinaczek jeszcze nie próbowała. Zbyt zgrabny to on nie jest w tej nadrzewnej akcji.
http://www.youtube.com/watch?v=uPhXmj-ocMA
Dla przypomnienia dodajmy, że pierwsze moje spotkanie z nieprzytomnym malutkim czarnuszkiem później nazwanym Szkrabkiem nastąpiło po jego niekontrolowanym upadku z drzewa na Marszałkowskiej. Jedyną rasową alpinistką w moim stadku jest Psota, wycierająca kurze na wszystkich szafach i regałach.

na Marszałkowskiej są jeszcze gdzieś ...drzewa

Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

Kto przegląda forum