Antoś i Zuzia. Nerwowo.

Boenko - futra dziękują za zachwyty

Mała - nafuczała strasznie, ale potem była już po prostu zaciekawiona. Musisz po prostu przyjść na dłużej, usiąść, wypić herbatę i dać się ufoczkowi poznać

Miałam dziś bardzo ciekawy telefon - ktoś przez FB i potem przez miau znalazł moje ogłoszenia, ale zadzwonił nie w sprawie któregoś z ogłaszanych kotów, a... Zuzi

Musiał więc trafić na ten wątek. Powiedziałam, że ona jest adoptowana przeze mnie, na zawsze i że domu nie szuka i szukać nie będzie, ale dowiedziałam się, że jeżeli szukam kotom domów, to nie powinnam odrzucać szansy dla żadnego z nich i że na jej miejsce mogłabym wziąć któregoś z ogłaszanych. Podobno jestem też bezduszna :twisted:

Bezdusznie przytulam się właśnie do Zuzinka, który śpi z wywalonym brzuszkiem obok mnie i głaszczę Antosia uwalonego na moich kolanach (zasnął jak zwykle, na rękach, trzymany jak niemowlę...), który właśnie świszczy przez sen i goni jakieś myszki w krainie Morfeusza. Uwielbiam takie momenty - tak bardzo cieszę się, że są ze mną. Nie takie były plany, ale tak chyba być musiało

Dla Zuzi ostatnie 2 dni były dość trudne. W związku z wyjazdem musiała chwilowo przeprowadzić się do "dziadków"

Antoś zniósł zmianę dość spokojnie, Zuzia natomiast była bardzo zdenerwowana.
Po jednym dniu Antoś przytulał się do tymczasowych opiekunów, przychodził na kolana, a Zuzinek - znów

zacząl fuczeć. Zdecydowanie nie życzyła sobie brania na ręcę przez "obcych", nie miała też najmniejszej ochoty na głaskanie - bo nawet lekko ugryzła i podrapała, co w stosunku do nas nigdy się jeszcze nie zdarzyło.

Zuzia jest już w domu - po przyjeździe i obchodzie mieszkania przyszła na moje kolana, zaczęła mruczeć i barankować jak szalona i od mniej więcej 4 godzin śpi na mnie jak zabita, z brzuszkiem do góry i łapeczkami wyciągniętymi na wszystkie strony :1luvu:

Zuzia jest charakterna jak widać.

Dzielnie przetrwała rozstanie, to się liczy! :ok:

Jutro Zuzia ma zaplanowaną sterylizację. Bardzo się boję. To będzie mikrochirurgia, ona jest taka drobniutka - moja kochana, mała dziewczynka...
Proszę o mocne kciuki!

Liwia_ kciuki są. Będzie dobrze na pewno. :ok:

Dziękuję serdecznie za kciuki, ale niestety - ciacha dziś nie było. Znów jest mały problem z oczkami i wet zasugerował przełożenie zabiegu. Mam wielką nadzieję, że zdążę przed pierwszą rujką.

Aż się zdziwiłam, że to już?
Będziemy więc trzymać kciuki niedługo.

Daj tylko znać kiedy :wink:

A na razie za zdrowie Zuzi :ok:

Ja też

Ty masz reksika, a ja się przypadkiem dowiaduję???

Dzięki za kciuki - zakraplanie idzie nawet-nawet, Zuza nie protestuje jakoś wyjątkowo

Czas na sterylkę nadszedł, Zuzik ma już całe pół roku

Dla mnie ciągle jest mikrokotkiem (2,6 kg

), ale pierwsza rujka lada moment (po stracie 2 kotek na raka sutka bardzo, bardzo mi zależy na tym, by zdążyć przed nią...)

Chyba nawet nieźle się stało, że ciach nie był wczoraj - w nocy dostałam takiej gorączki, że nie byłam dziś w stanie wstać z łóżka, nie zajęłabym się małą nic a nic...
Zofia - myślałam, że czytałaś :oops:

- swoją drogą Zuzę widziałaś już w innym wątku, nawet byłaś łaskawa nazwać moją królewnę "poczwarą" :twisted:

Sterylka była dziś... Zuzik będzie w domu późnym popołudniem. Teraz kciuki za dziewczynkę bardzo się przydadzą, oby mój kochany mikrokotek doszedł do siebie szybko.

Kciuki za Zuzię :ok:

Będzie dobrze :kotek:

Najmocniej!

Antoś i Zuzia. Nerwowo.

Kto przegląda forum