Najpierw jego króciutka historia bo tworzy się dopiero od 3 miesięcy ale tyyyle się już zdążyło wydarzyć.
Najpierw były długie namowy rodziców na kota, powiem nawet, że bardzo długie. Mama nie mogła przekonać się do tego, że kot może być mądrym stworzeniem i nie niszczyć mebli, że może być kochany, że może być dla nas odmianą dla nudnej codzienności. Pokazywałam jej i mojemu ojcu mnóstwo zdjęć, codziennie nowe, codziennie inne. Aż w końcu wpadłam na pierwsze zdjęcia Maine Coon'a. No jak je zobaczyłam pokochałam od razu! Koniecznie chciałam tej rasy i żadna inna nie wchodziła w rachubę
Wyszukiwałam różnych hodowli, miliony zdjęć i mamusia zmiękła
W końcu w tym całym gąszczu poszukiwań znaleźliśmy Bobika. I pokochałam go od razu Droga po niego długa i męcząca była, jechałam 500 km w jedną stronę, mieliśmy przeboje w pociągu bo nie mam własnego transportu i oto pojawiło się słoneczko w naszym domu. Życie odwróciło się o 180 stopni. I tak oto od 26 listopada mam w domu Bobika
To jego pierwsze zdjęcie, na dole są daty
Tak ze mną spał .. spał bo już nie śpi
I zdjęcie typu kiedyś i dziś
To na początek tyle
, a to nie ma nic wspólnego z mądrością. Kot musi ostrzyć pazurki. 
) i zachwyca mnie jego buźka i uszka i łapki 
robiłam BARFa więc się trochę spóźniłam, ale ma teraz męskiego pysia Twój kocurek, nie podskoczysz 
