Georg, Gadget, Gabryś i Rustie-pies. Po egzaminie...

Inga, ale tak sobie pomyślałam, Ty już niebawem pewnie zmienisz robotę, w końcu po coś się edukujesz

No właśnie.
bo jak to jest.
Nie cierpisz tej konkretnej firmy, czy rodzaju pracy którą wykonujesz?

Inguś, doskonale rozumiem Twój stan, który wyzwala kolejne "wyczyny" :wink:

Też ostatnio mam niezłe wyniki :mrgreen:

A popos prochów, przypomniały mi się studenckie czasy. Wyjechałam na zgniły Zachód żeby w wakacje na farbki dorobić.
Sprzątałam u przemiłej Pani. Któregoś dnia wkraczam ze ścierką i wrodzonym entuzjazmem do pokoju zwanego słonecznym i słyszę jej dziki skowyt: "Uważaj na Zofię!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Rozglądam się, psa ani kota nie widzę (zresztą nosiły inne imiona), myślę sobie, że czegoś nie zrozumiałam i zarzucam zadkiem dalej. Znowu krzyk: "Nie upuść Zofii, uważaj!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Dumam przerażona o co chodzi tej, dotąd zrównoważonej, kobiecie - musi być mój angielski zawodzi (choć okrzyki nie zdawały się być skomplikowane), bo żadnej Zochy nie widzę. Zestresowana i zdezorientowana zamarłam ze złotawą szkatułką w rękach (odkurzałam właśnie). Okazało się, że dzierżę w dłoniach prochy ukochanej cioci mojej chlebodawczyni

Miałam ją z szacunkiem odstawić na półkę i nie trancać...
Mało nie zemdlałam- w owych czasach w Polsce nie kremowano zwłok, a nawet dzisiaj raczej nie przechowuje się ich na półkach.
Na sąsiedniej półce stały 3 kolejne pudełeczka z prochami skremowanych ukochanych kotów tej Pani. To jakoś łatwiej było mi zrozumieć :wink:

Ale moja przygoda do przyprawy z dziadka ma się jednak nijak :lol:

Ty naprawdę pomyśl o pamiętnikach!!! I wątku nie zaniedbuj, bo kto nam będzie humor ratował :twisted:

KUBA73 pisze:Georg-ina cały dzień czytam Twój wątek normalnie jestem rozwalony na atomy Ciepla zbiera mnie po całym mieszkaniu
na Twoim miejscu pomyślałbym może o napisaniu książki w formie pamiętnika (...)

Jestem ZA

! Inga świetnie pisze, ma bardzo fajny styl, bardzo lubię ten wątek.

Jerzykówka, akurat dziś to chyba nie nadaję się na poprawianie humoru komukolwiek. Energię mam taką, że starczyłoby mi jej ledwie na przystawienie sobie lufy do czoła :roll:

Ale historyjka z Zofią fajna

plincuję przy jednym biurku 13 lat :strach:

robiłam już tak dziwne rzeczy tu, że sama jestem w szoku. Ok 90% czynności się powtarza: ciągle i ciągle to samo. I paradoksalnie - to mi przeszkadza najmniej. Wkurzam się, że muszę zrobić coś nowego, jakieś konkretne zadanie - aktualnie powinnam doczytać papiery z Messe Frankfurt i w końcu przystąpić do szukania firmy, która nam zbuduje stoisko. Nie cierpię organizować targów, zwłaszcza zagranicą. Do tego jeden z bossów ciągle zawraca mi gitarę jakimiś tabelkami, jakby sam Excela pierwszy raz w życiu widział. Przed chwilą przyszedł kolega z warsztatu, na kartce miał napisane jedno zdanie. Akurat rozmawiałam przez telefon, rzucił mi tę kartkę i szeptem poprosił o tłumaczenie. Zanim zdążyłam go zatrzymać, nie urywając jednocześnie słuchawki, pomknął. NA JAKI JĘZYK MAM CI TO PRZETŁUMACZYĆ, PALANCIE????

Tak więc wychodzi, że nie cierpię tej roboty, nie firmy. Firma naprawdę nie jest zła - nikt mi nie strzela fochów, że się uczę i to nie w temacie działalności, zgodzili się dostosować moje godziny pracy, żeby było mi wygodnie z praktykami (w pon. robię 9 godzin, ale w czw. tylko 7) - i najważniejsze - jak na moje mikre wykształcenie i umiejętności - zarabiam nieźle

Tu jest największy szkopuł. Jeśli nawet uda mi się skończyć tę szkołę - w nowym zawodzie zarobię pewnie połowę, czyli akurat tyle, żeby zapłacić czynsz i utrzymać koty. A gdzie reszta? Wiem, że co prawda krągłości mi się powiększyły, ale jednak coś jeść chyba powinnam? Jakiś prąd też by się przydał czasem...

Myszeńk@, mnie nie stać na szukanie pracy. Żyję z miesiąca na miesiąc, nie mam żadnych oszczędności

gosiaa pisze:
Georg-inia pisze: Jak ja nienawidzę tej roboty

Ja też

Cieszcie się, że ją macie. Jakakolwiek by nie była. Przelew na konto jest, nie ma strachu o jutro, o to, że telefon nie dzwoni mimo wysyłania wielu aplikacji...

Marcelibu pisze:
gosiaa pisze:
Georg-inia pisze: Jak ja nienawidzę tej roboty

Ja też

Cieszcie się, że ją macie. Jakakolwiek by nie była. Przelew na konto jest, nie ma strachu o jutro, o to, że telefon nie dzwoni mimo wysyłania wielu aplikacji...

Podpiszę się pod tym.
Inga, mnie też nie stać. Ale nie mam wyjścia ...

Marcelibu, będzie dobrze. MUSI.

Ja jesienią, na chandrę, czytałam "Trzech panów w łódce, nie licząc psa". Ale problemów i zniechęcenia to nie zlikwiduje...

Georg-inia pisze:
KUBA73 pisze:p.s. jutro z Ciepła ruszamy na polowanie hehehehe wezme aparat to może jakiś fotoreportaż będzie

no słyszałam, słyszałam o wielkich łowach :ok:

mam nadzieję, że połapiecie wszystko, co zaplanowaliście :ok:

tylko jakoś nie doczytałam, co z tym złapanym macie zamiar zrobić???

lapanka wypadla rewelacyjnie w 100% zlapanego kota :ok:

dokladnie bylo ich 3 na stacji BP Gurba kolo Wyśmierzyc..
koty narazie do soboty zostaja u mnie,a raniutko zawozimy je do Krakowa za zwrot za benzyne i beda w fundacji "Zwierze nie jest rzecza" mialy swoj DS :ok:

Lideczka ['] 2006 - 21.04.2015

no to gratulacje i :ok:

!
Ciepła, Kuba! jesteście :aniolek:

Inga, kiedy ostatnio miałaś urlop??

dziś już nie mam chandry, mam doła aż do Chin

Śmierdziel Gadget o 6 rano przewrócił taki plastikowy regalik na kółkach, służący mi jako biurkowa szafka. Wywalił moje zeszyty, dziurkacz, zszywacz, pudełko z pierdołami typu taśma klejąca, gumki, spinacze... Matko, jak to walnęło :strach:

mało na zawał nie zeszłam.
Potem, jak już usiłowałam doprowadzić twarz do jako takiego wyglądu - wywalił chrupki ze wszystkich trzech miseczek, rozsypał po podłodze, a następnie zalał wodą z miski do picia. Ja się nie nadaję do niepełnosprawnego dziecka :crying:

Najpierw miałam ochotę go rozerwać, a potem się popłakałam, na skutek czego wysiłki w celu możliwości pokazania się ludziom - popłynęły, gustownie się rozmazując i musiałam zacząć od nowa...

kiche_wilczyca pisze:Inga, kiedy ostatnio miałaś urlop??

stosunkowo niedawno, kilka dni między świętami a Sylwestrem, ale właściwie cały przesiedziałam w Centrum, albo nad książkami. Ja chcę już wiosnę. Słońce żeby świeciło i żeby przestało być ciemno :twisted:

Czyli ogólnie, jak mam w zwyczaju się pocieszać: jestem gruba i brzydka i nikt mnie nie kocha, jest mi szaro, smutno i źle! o!

Ciepła pisze:lapanka wypadla rewelacyjnie w 100% zlapanego kota
dokladnie bylo ich 3 na stacji BP Gurba kolo Wyśmierzyc..
koty narazie do soboty zostaja u mnie,a raniutko zawozimy je do Krakowa za zwrot za benzyne i beda w fundacji "Zwierze nie jest rzecza" mialy swoj DS

no i super :ok: