H2E2 cz.III

[shalom]

Ja mam beznadziejny przypadek, sunshine wie z jakiego typu, tzn DDA, i on myśli między byciem w związku a niebyciem z nikim w ogóle. Długo by tłumaczyć. A nawet jak w zwiazku to w jakiś cholernym zastoju. A zazwyczaj wiadomo jak kobieta by chciała... nie mogę tak siedzieć i czekać na cud bo mi latka też lecą i o ile starości się nie boję to samotności już bardziej...

[sliver_87]

Ja mam beznadziejny przypadek, sunshine wie z jakiego typu, tzn DDA, i on myśli między byciem w związku a niebyciem z nikim w ogóle. Długo by tłumaczyć. A nawet jak w zwiazku to w jakiś cholernym zastoju. A zazwyczaj wiadomo jak kobieta by chciała... nie mogę tak siedzieć i czekać na cud bo mi latka też lecą i o ile starości się nie boję to samotności już bardziej...

przykre... nie wiem co Ci powiedzieć, naprawdę...

[Patmol]

ale jeśli on tak postrzega świat, to jeśli nawet dzisiaj się określi
to za tydzień to może już być nieaktualne

[shalom]

Nic nie musisz ja już obyta jestem ze swoją sytuacją i coraz rozsądniej i mniej emocjonalnie na to patrzę

Patmol-dokładnie, zreszta przerabiam to regularnie, czasem zaczynam się zastanawiać się czy to ze mną jest wszystko ok, bo może to ja mam problem to jest taki paradoks, być prawie psychologiem i nie móc pomóc najbliższej osobie, albo chociaż ją zmotywować...

[sunshine]

Shalom, Ty wiesz co ja o tym myślę, więc nie będę się powtarzać.
HSB mi się pochorował. Grypa jak nic. W nocy Erwin cały czas go ogrzewał. Biedny ten mój HSB, z gorączką, czerwonymi oczkami, obolałymi mięśniami. A musi jeszcze z Helgą do weta pojechać.

[shalom]

Uuu biedny HSB swoją drogą facet chory gorszy niż chore dziecko czy chory kot. Mój przy katarze zachowuje się jakby juz umierał, no aż mi całe współczucie przechodzi jak sie tak użala nad sobą my kobiety twarde jesteśmy, ja z grypą i gorączką prawie 40 stopni siedziałam dwa dni w pracy, 11 i 10 godzin. A on mi stęka jak go katar męczy, mięczak

[sunshine]

To mój HSB wyjątkowy- nie marudzi za bardzo, łyka leki. Przejmuje się bardziej niż ja. Ale ja to taki przypadek, że jak mnie łamie przeziębienie to panikuję, chcę do lekarza, ale jak już poważna grypa to lekceważę i łażę z gorączką. A jak już zaczyna mi dolegać coś poważnego to potrzeba by chyba zaprzęgu z wołami by mnie doprowadzić do lekarza.

[sliver_87]

ale żądne choróbsko nie jest fajne, choc fakt- my jestesmy twardzielki nie to co nasze puszki- mam na myśli facetów:)

[jozefina1970]

my kobiety twarde jesteśmy, ja z grypą i gorączką prawie 40 stopni siedziałam dwa dni w pracy, 11 i 10 godzin. A on mi stęka jak go katar męczy, mięczak

Ale wiesz, że tak twardziela zgrywać to też niedobrze? Bo to jednak w organiźmie wszystko się odkłada i nie pozostaje bez wpływu na nasze zdrowie? Dziewczyny, musimy o siebie dbać bo kto o nas zadba?

[sunshine]

Dokładnie. Dlatego coraz częściej poddaję się perswazji męża i szefowej i idę do lekarza. Ostatnio to właśnie szefowa na mnie nakrzyczała, że chora do pracy przyszłam

[jozefina1970]

Dokładnie. Dlatego coraz częściej poddaję się perswazji męża i szefowej i idę do lekarza. Ostatnio to właśnie szefowa na mnie nakrzyczała, że chora do pracy przyszłam

No właśnie! Też kiedyś byłam dzielna i lekceważyłam sobie wszystko ale teraz muszę dbać o siebie - mam przecież kota

[agnieszka1565]

a kuku

[sunshine]

Ja dobrze pamiętam, że takiego kotka miała kiedyś w podpisie Erin?

[jozefina1970]

Jutro robię Twoją zapiekankę
A powiedz mi czy ja mogę dodać musztardy takiej gruboziarnistej czy to musi być zwykła, mazista taka?

[sunshine]

Dokładnie. Dlatego coraz częściej poddaję się perswazji męża i szefowej i idę do lekarza. Ostatnio to właśnie szefowa na mnie nakrzyczała, że chora do pracy przyszłam

No właśnie! Też kiedyś byłam dzielna i lekceważyłam sobie wszystko ale teraz muszę dbać o siebie - mam przecież kota

Dokładnie Jozefino. Ja stwierdziłam, że w moim życiu nie ma nikogo tak ważnego jak ja. Bo jak nie będzie mojego życia, nie będzie mnie, nie będę mogła troszczyć się o bliskich. Zaczęłam bardziej dbać o siebie odkąd pokochałam Leszka.
A nic tak mnie nie wkurza jak podejście: nie pójdę do lekarza bo jeszcze mi coś wynajdzie. Taaa, bo lekarz ma choroby w palcach i potem specjalnie przekazuje je pacjentom. Bo przecież dopóki nie poszli do lekarza to zdrowi byli. Teraz mój szwagier ma jakiegoś guza. I już zapowiedział, ze chemii to on brać nie będzie. A może by tak najpierw dokończyć diagnostykę a potem podejmować decyzje w sprawie leczenia, hę?