KOTka z KOTłowni- Lalunia odeszła - minęły trzy lata

pozytywka pisze:Laluniu, minął tydzień.
Myślę

Laluniu tak bardzo bym chciała oglądać twoje nowe zdjęcia i czytać radosne wiadomości jak szalejecie razem z Lokusiem.Okrutny los zrządził inaczej.W mojej pamięci zostaniesz na zawsze.

Lideczka ['] 2006 - 21.04.2015

Laluniu

Laluniu

Laluniu, ja też cały czas o Tobie pamiętam

Pewnie to będzie kiepskie pocieszenie. Za ok. 10-80 lat nas też nie będzie. Ktoś tam może o nas pomyśli, albo i nie. Cokolwiek byśmy nie robili i tak tam skończymy. Jak miliardy ludzi czy zwierząt przed nami. Nie chce mi się wierzyć, że tam nic nie ma, lub że tam jest źle. Wiem, że nie jest to łatwy proces, ale życie stopniowo uodparnia, przyzwyczaja .....

to nie jest w ogóle żadne pocieszenie
Jak dla mnie, po drugiej stronie jest wielkie NIC i to jest dla mnie uspokająjaca wiadomość, zasnąć i już się nie obudzić - to właściwa nagroda za to że się człowiek/zwierz namęczył za życia.
Ale kiedy ktoś odchodzi zawsze zostaje pustka i smutek.
Taki brak kogoś to dziura w osnowie rzeczywistości.
Trochę ją łatamy wspominając tego, kto odszedł, a kiedy już nie ma kto wspominać, rana sama się zabliźnia (chyba).

Oczywiście to piękny symbol, że za TM spotkamy się z naszymi zwierzakami i bliskimi.

Dziś rano mi się przypomniało, że pani weterynarz pocałowała Lalunię, zanim zrobiła zastrzyk :cry:

Pozytwka, zaglądam i myślami jestem przy Was

Dziękuję Aniu, na co dzień życie wróciło do normy, ale poniedziałki źle mi się kojarzą, w tym tygodniu przeszło i na wtorek - znowu rozpamiętuję, że może gdybym nie podała interferonu, to organizm Laluni sam by się dźwignął, w końcu nie miała żadnych objawów chorobowych, a ta ogromna anemia mogła być wynikiem strasznych warunków, w jakich przyszło jej życ nie wiadomo od kiedy.
No wiem, wiem, była chora, ale ja widziałam, jak zdrowieje w oczach.
I wbrew temu co mówiła wetka widziałam, że źle się czuła po pierwszej serii interferonu. I wbrew własnej ituicji, po konsultacji z wetką podałam drugą serię

Wiem, bez tego cholernego interferonu też mogło się tak skończyć - rozumowo wiem to wszystko, ale emocje nie chcą się podporządkować.

Ja wiem, człowiek tak myśli co by było gdyby...
ale Ty chciałaś ją ratować, zaufałaś wetowi, nie chciałaś czegoś przeoczyć czy zaniedbać.
Widocznie tak musiało być

a może Lalunia wróci do Ciebie niedługo w innym futerku?
:ok:

magdaradek pisze: a może Lalunia wróci do Ciebie niedługo w innym futerku?

Nie byłam dość odważna i spóźniłam się

Papillon ma już super domek (a mnie znowu smutno) - więc cieszę się ze względu na nią

No, może to tak ma być.
Może najwyższy czas zrobic przegląd generalny Lokiemu, żeby sobie niczego nie wyrzucać w przyszłości, a potem dopiero rozgladać się za innymi futerkami

KOTka z KOTłowni- Lalunia odeszła - minęły trzy lata

Kto przegląda forum