Z wikipedii:
ałeczka ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) – Gram-ujemna bakteria o wymiarach 0,5-0,8 µm na 1,5-3,0 µm[1], żyjąca głównie w glebie i wodzie oraz na powierzchni roślin i rzadko na skórze zwierząt. Niekiedy można ją również wyizolować ze skóry ludzi o prawidłowej czynności układu odpornościowego[1] (patrz niżej). Jedną z jej cech charakterystycznych jest zdolność do wytwarzania barwników.
Jest bakterią oportunistyczną (wywołującą zakażenie tylko u osób z obniżoną odpornością) zarówno dla ludzi jak i dla roślin[2], a także jednym z najważniejszych i najgroźniejszych drobnoustrojów powodujących zakażenia wewnątrzszpitalne. Zakażenie pałeczką ropy błękitnej stanowi szczególnie istotny problem u pacjentów chorujących na mukowiscydozę. Rozpoznanie stawia się na podstawie stwierdzenia obecności patogenów w trakcie hodowli. Leczenie zakażenia Pseudomonas aeruginosa jest trudne ze względu na dużą oporność tej bakterii na antybiotyki.
Do czynników ryzyka rozwinięcia procesu chorobowego należą:
* choroby hematologiczne
* zaburzenia odporności (m.in. AIDS, pacjenci po transplantacji)
* zwłóknienie torbielowate[6]
* narkomania
* oparzenia
* mukowiscydoza
* obecność cewników dożylnych oraz rurek intubacyjnych
* pacjenci długo przebywający na Oddziałach Intensywnej Terapii
* nowotwory
* chemioterapia
* neutropenia
* cukrzyca
Kurcze już mi niedobrze ze strachu
