Bombilla i reszta - PUMCI JUŻ NIE MA

[mb]

Ja nie mogę też myśleć o tym wszystkim co się stało, bo bym oszalała ze zmartwienia. Straciłam 8 tymczasów(część z nich była już w domkach stałych) na FIP i mojego Miecia który umarł na serce. Nie mogę znaleźć wytłumaczenia dlaczego!

To straszne, porażające
Czy to w ogóle można zrozumieć i wytłumaczyć

[Anna61]

Marysiu, to nie jest do wytłumaczenia. Dopóki nie będzie szczepionki na Fipa to ten parszywiec jeszcze niemałe poczyni spustoszenia.

Jak reszta dziewczynek się trzyma?

[mb]

Jak reszta dziewczynek się trzyma?

One nie przepadają za innymi kotami, więc dla nich zniknięcie Pumci nie stanowi problemu. Dla Kasi jest to zupełnie bez znaczenia. Bisia odczuła ulgę, bo Bisia strasznie źle znosi wszelkie zmiany, w jej pojęciu - na gorsze, o czym jeszcze napiszę osobno. A obecność Pumci, dużego, silnego, zwinnego i żywiołowego kota, była dla Bisi silnie stresująca, tym bardziej, że Pumcia polowała sobie na Bisię dla rozrywki. Nic jej nie robiła, ale że Bisia niedowidzi, to bardzo ją denerwowało, gdy znienacka, co chwilę jakiś kot skakał jej na plecy. Jedynie biedna Kropcia, która przyzwyczaiła się do szaleńczych zabaw z Pumcią każdego ranka (o świcie lub przed świtem), nadal próbuje bawić się co rano i jest zdezorientowana, że nic z tego nie wychodzi

Niemniej wszystkie widzą, że ja jestem kompletnie załamana i cały czas starają się siedzieć lub leżeć przy mnie, przytulając się do mnie, jakby chciały mi dodać otuchy, biedactwa.

Tak moja bidusia lubiła spać, przytulona do poduszeczki (Boże, jak jest strasznie bez niej):

[grrr...]

Była taka słodziutka... Marysiu, przesyłamy dużo ciepłych myśli. Pumcia na pewno nie chciałaby, byś się smuciła.

[Zakocona]

Strasznie współczuję. ja też straciłam cudną koteczkę, bo zachorowała na FIP. To straszna choroba.

Biedna, kochana Pumcia.

[mb]

Była taka słodziutka... Marysiu, przesyłamy dużo ciepłych myśli. Pumcia na pewno nie chciałaby, byś się smuciła.

Na pewno nie chciałaby, ale na razie jestem po prostu zdruzgotana. Zupełnie się tego nie spodziewałam.

[mb]

Strasznie współczuję. ja też straciłam cudną koteczkę, bo zachorowała na FIP. To straszna choroba.

Biedna, kochana Pumcia.

Bardzo dziękuję.

Pumcia była wyjątkowa - nie wiem, czy kiedykolwiek zdołam pogodzić się z tym, co się stało.
Ale to tymczasiki kasi86 chorowały na FIP. Pumcia miała raka jelit, który rozwinął się prawie od zera do maximum w ciągu zaledwie czterech dni.

[Anna61]

Kochana, śliczna Pumcia

U mnie było bardzo podobnie jak umarł Mieciu.
Luśka odzyskała humor, bo wcześniej Mietek na nią polował a ta nieskora babcia do zabawy była
Teraz to samo mam z tymczasem Kajtkiem, bo to szczyl i bawić się chce z moimi starszakami.

Marysiu, ja myślę, że byłoby nam łatwiej znosić Ich odejście, gdybyśmy Ich tak nie kochali, ale Je kochamy...i cierpimy strasznie gdy odchodzą.

Koty żyją akurat tyle, żeby zdążyły spleść się z naszym życiem i zapaść głęboko w serce. Potem je łamią.

[mb]

Koty żyją akurat tyle, żeby zdążyły spleść się z naszym życiem i zapaść głęboko w serce. Potem je łamią.

Tak właśnie jest.

Pumcia przeżyła ze mną remonty (nasze i tarasów na zewnątrz budynku), przemeblowania, pobyt Oskara, leczenie dziąseł i pęcherza, udało mi się dograć sprawy jedzenia, bo Pumcia chciała jeść tylko Hill'sa, a Bisia tego jeść nie może, reszta kotów przyzwyczaiła się do niej i gdy w Sylwestra ostatecznie zakończyłam remont mieszkania przemalowaniem łazienki i pomyślałam sobie, że teraz wreszcie będziemy mieć trochę spokoju i będziemy mogły po prostu sobie żyć - to stało się coś tak strasznego.

[grrr...]

Była taka słodziutka... Marysiu, przesyłamy dużo ciepłych myśli. Pumcia na pewno nie chciałaby, byś się smuciła.

Na pewno nie chciałaby, ale na razie jestem po prostu zdruzgotana. Zupełnie się tego nie spodziewałam.

Czasem to dzieje się tak szybko i niespodziewanie. Podobnie było ostatnio z Beatką u nas w fundacji. Ogromny szok. Ale czy na coś tak strasznego kiedykolwiek jest się przygotowanym?
Dobrze, że nie musiała długo cierpieć - właściwie to chyba jedyna dobra myśl w tej sytuacji.

Myślimy o Was ciepło. Wygłaskaj od nas Pocieszycielki, od Tżeta szczególnie Kasię.

[mb]

Czasem to dzieje się tak szybko i niespodziewanie. Podobnie było ostatnio z Beatką u nas w fundacji. Ogromny szok. Ale czy na coś tak strasznego kiedykolwiek jest się przygotowanym?
Dobrze, że nie musiała długo cierpieć - właściwie to chyba jedyna dobra myśl w tej sytuacji.

Myślimy o Was ciepło. Wygłaskaj od nas Pocieszycielki, od Tżeta szczególnie Kasię.

To prawda, że na coś takiego nigdy nie jest się przygotowanym.
Tak było nawet w przypadku Mrusi, która przecież długo chorowała i czułam, że jest to nieuleczalne.

Wygłaszczę moje biedactwa i oczywiście szczególnie Kasię od Tżeta.
Może odwiedzicie nas znowu? Nie tylko Kasia będzie szczęśliwa

[ryśka]

Właśnie przeczytałam Bardzo, bardzo współczuję [i]

[mb]

Właśnie przeczytałam Bardzo, bardzo współczuję [i]

Dziękuję.

To straszne.
Pumcia była tak radosna i pełna życia, że byłam przekonana, że ma przed sobą jeszcze sporo dobrych lat.
Niestety, okazało się, że to 1,5 roku to było wszystko, co dostała od losu.

[grrr...]

Może odwiedzicie nas znowu? Nie tylko Kasia będzie szczęśliwa

Byłoby miło. Zobaczymy, jak będzie z czasem.

[mb]

Może odwiedzicie nas znowu? Nie tylko Kasia będzie szczęśliwa

Byłoby miło. Zobaczymy, jak będzie z czasem.

Wobec tego będziemy trzymać kciuki, aby udało Wam się znaleźć trochę wolnego czasu dla nas