Małgosia(chore nerki)..dziś już w niebie..[*]

Cudnie śpi, rozczulające jest to, że te koty wcześniej podwórkowce, potem śpią w betach jakby tylko do tego były stworzone.

Też sobie dziś trochę odpoczęłam. Leniwy dzionek, posprzatałam, pomyłam podłogi, wszystko na spokojnie. Pobyłam z kotami.

Uwielbiam te kocio-psio-domowe dni

mieliśmy święto trzech królowych i trzech króli my z mężem w roli usługujących naszej futrzanej arystokracji :ryk:

Wiesz kochana, Małgonia miała dom i najstraszniejsze, że na starość go straciła...nawet wiem, tzn. podejrzewam gdzie mieszkała. W Sopocie od jakiegoś czasu ludzie sprzedają mieszkania albo dogadują się inaczej z developerem i swoje futrzaki czasem porzucają...Małgoniek jest kotą mojego męża, który ją uwielbia, no i dobrze, bo cudna z niej babuszka.

Może pierwszej nocy co Wam spać nie dała, to imprezę po prostu robiła z okazji powrotu do domu

Wygląda jakby czuła się w poduszkach jak rybka w wodzie!

Fotka Małgosiowa:

Uploaded with ImageShack.us
jak widać panienka czuje się świetnie i się nam cudnie zaokrągla. Ma nowy zwyczaj budzi mnie w nocy aby jej dać miseczkę z karmą (nie zostawiam karmy w miskach ze względu na jej dietę nerkową). Więc wstaję, podaję do stołu i czekam aż królewna sobie podje... służba nie drużba jak mówią :ryk:

Zdrowy i Pogodnych Świąt Wielkiej Nocy

Obrazek

MOnika

[quote="dune"]Zdrowy i Pogodnych Świąt Wielkiej Nocy

Obrazek

MOnika

[/quot
dziękujemy :1luvu:

Dziś nastał ten okropny dzień...dzień w którym rozstać się nam przyszło...a za oknem koło nas życie płynie jak zwykle...ptaki tak cudnie śpiewały gdy Małgosia wydawała ostatnie tchnienie....Tydzień walki i porażka. Odeszła nasza iskierka, była z nami 1,5 roku, znalazł ją mój małżonek, dla którego była "najważniejsza, najukochańsza, najlepsza".
Tak jeszcze się cieszyła życiem rok temu:

Uploaded with ImageShack.us
teraz już bryka w niebie, podstępna choroba wydarła ją z naszego życia...zostawiając nas obolałych...

Beatko przytulam. (*)

[*]

Dzięki za światełka dla Małgoni. Tak dzielnie znosiła te kroplówki, na moich rękach ufnie zaglądała mi w oczy...i prosiła o całuski w czułko, częste całuski w czułko...jeździliśmy dwa razy dziennie. Byliśmy tam razem Małgonia, Scarlesia, mój mąż i ja. Siedzieliśmy razem dodając sobie nawzajem otuchy. Wydawało się, że wszystko będzie dobrze...aż do wczoraj wieczorem...już po niej dostrzegłam tą "nieobecność" całą noc spędziłyśmy razem - choć nigdy nie spała z nami w łóżku od tygodnia to robiła, łóżko opustoszało od innych kotów była tylko ona, Scarlesia i my - żegnaliśmy się. Dziś poranek powiedziałam jej wszystko, no prawie wszystko, ona wtuliła się w Scarlesię i słuchała mrużąc oczy. Teraz jej nie ma tu, jest tam. Tu w domu smutek i spokój, koty obwąchały nas z pysiami otwartymi...i już wiedzą. Małgonia nie wróciła od doktora....

Tak mi przykro :cry:

Postanowiłam wkleić jej jeszcze parę zdjęć, ze Scarlesią. Te dwie dziewczynki łączyła duża więź> jak Małgonia mieszkała u mnie w pracy to dziewczynki razem sobie chodziły, razem się doglądały, miały swoje sprawy, które tu akurat mój brat uwiecznił.

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us
Z początku nic nie zapowiadało takiej przyjaźni, bo Małgoś rzuciła się na Scarlesię z pazurkami, ale z biegiem czasu stały się nierozłączne i wydaję się tak naprawdę, że dla Małgoni to właśnie Scarlesia była najważniejsza.

Obwiniamy się. Może za mało ją obserwowaliśmy? może jakbyśmy wcześniej coś dostrzegli? Jak mogliśmy ją stracić?!
Małgoniu przepraszamy!

Małgosia(chore nerki)..dziś już w niebie..[*]

Kto przegląda forum