Wstretny kot!!

[ASK@]

ja juz nie mam sily, jestem bliska wyrzucenia jej z domu albo oddania kmomus. Robi tyle szkod ze nie potrafie sobie z nia poradzic.Jest zima wiec przeczekam raczej do wiosny i jesli sie nei uspokoi to na mur beton wyleci... ehhhh a tak mi jej szkoda na sama mysl ze mam ja wyrzucic!!

sama piszesz,ze wyrzucisz ją albo znajdziesz dom. Wiec albo, albo.
Dzieci też rozrabiają. I też bedzie albo,albo?

Kup feromony do kontaktu. Uspokój sie.Pozabezpieczaj co sie da.Pochowaj co sie da. Minie powoli jak kot sie wyszumi.
Może długo siedzi sama w domu. Nudzi się, nudzi sie strasznie.
Jak pojawiają sie ludzie to energia ja rozpiera.

[Alienor]

A jeśli chodzi o telewizor - są takie "szafki" - http://czterykaty.pl/czterykaty/51,5759 ... 7.html?i=9
Wtedy jak wychodzisz to zamykasz i spokój. Tylko lepiej wcześnie dać kotu pod kontrolą i po wybawieniu obwąchać ten mebel także w środku - koty to ciekawskie stworzenia i rzecz nieznana kusi

[Gretta]

Ja jeszcze dodam, że kot może z czasem polubić głaskanie i zacząć przychodzić na kolana (jak mój Tymon, któremu zajęło to ok. 4 lat).
To właśnie był kociak-tornado. Można go było pogłaskać tylko śpiącego, bo inaczej myślał że to zabawa, rzucał się na wyciągniętą rękę, gryzł i drapał tylnymi łapkami.
Kiedyś zrzucił szklany koszyk, który rozpadł się z hukiem i musieliśmy przeszukać całe mieszkanie, żeby znaleźć kota. W ogóle, książkę by można napisać o wszystkich jego psotach. (Może nie uwierzysz, ale to są teraz piękne wspomnienia - zabawne i wzruszające.)
Zaczął się uspokajać i dał się głaskać mniej więcej w wieku 10-12 m-cy. Po 4 latach przychodził na kolana i zasypiał na nich. Był wspaniałym przyjacielem.
Myślę, że jeśli naprawdę chcesz mieszkać z kotem, to warto przeczekać i postarać się dogadać.

[Kocuria]

zaznaczam.

jestem całym sercem za tym, że żyje się z kotem, a nie ktoś dla kogoś... ale obserwując np. moją rodzinę widzę, że to rzadkie podejście. po prostu, kot ma znać swoje miejsce... tak podchodzą zwłaszcza osoby starsze. dlatego - dziewczyny, uważnie z nagonką, nie wszyscy mają tak ustawione priorytety, jak tutejsi stali bywalcy, a szkoda płoszyć nową użytkowniczkę...

luno - baw się, baw się, baw się. za rok będziesz umierała z tęsknoty za tymi obecnymi psotami, które tak cię wkurzają.

[ulvhedinn]

Stolarkę drewnianą drzwiową obgryzie, wyżre dziurę w materacu w łożu małżeńskim, wykopie i pożre system podlewania ogrodu.

Wszystko to przerabiałam z moją ukochaną ( nieżyjącą już ) sunią.

Jakoś nie przyszło nam do glowy, by ją komukolwiek oddać.
To był członek rodziny.[/quote]
Mulesia, zamiast się tym chwalić i naskakiwać na lunę, trzeba było pomyśleć o zoopsychologu, jak sunia żyła, bo ewidentnie miała problem z psychiką... [/quote]

Agabor, litości, nie każdy demolant ma "problemy z psychiką" wymagające zoopsychologa

[luna87]

Baardzo dziekuje za wszelkie porady - oczywiscie od dzisaij minimum 3 h zabaw z kotkicem - 1,5 rano no i reszta wieczorkiem Tylko ze wiadomo ciezej bedzie z tym w weekendy poniewaz zarowno ja jak i moj luby jezdzimy do szkoly, ale to jeszcze tylko do czerwca takze jakos przezyjemy i pewnie sie dogadamy z moja kotka LUNA

[pisiokot]

Luna, ja jeszcze Ci powiem, że na kocie szaleństwa patrzę zupełnie inaczej odkąd straciłam rok po roku moje dwa ukochane koty. Kiedy chorowały, słabły, kiedy jeździliśmy w tę i z powrotem do weta ratując, jak długo można było, marzyłam, żeby się wściekały, rozrabiały, niszczyły, zrzucały itp, ale żeby były zdrowe ... Niestety, nie udało się im pokonać choroby.
Teraz jak koty dają nam popalić (a mamy ich osiem, więc ma kto rozrabiać ) to zawsze sobie powtarzamy: szaleją, bo są zdrowe, szczęśliwe i energia je rozpiera. Niech wariują, byleby nie chorowały .

[Kocuria]

Luna, ja jeszcze Ci powiem, że na kocie szaleństwa patrzę zupełnie inaczej odkąd straciłam rok po roku moje dwa ukochane koty. Kiedy chorowały, słabły, kiedy jeździliśmy w tę i z powrotem do weta ratując, jak długo można było, marzyłam, żeby się wściekały, rozrabiały, niszczyły, zrzucały itp, ale żeby były zdrowe ... Niestety, nie udało się im pokonać choroby.
Teraz jak koty dają nam popalić (a mamy ich osiem, więc ma kto rozrabiać ) to zawsze sobie powtarzamy: szaleją, bo są zdrowe, szczęśliwe i energia je rozpiera. Niech wariują, byleby nie chorowały .

podpisuję się. wszystkimi łapami!

zresztą, gdy kot się już ustatkuje (a niektóre zamieniają się w poduszki z funkcją jedzenia i kłaczenia, niestety), to bardzo człowiekowi brakuje tej interakcji...

[Mulesia]

Mulesia, zamiast się tym chwalić i naskakiwać na lunę, trzeba było pomyśleć o zoopsychologu, jak sunia żyła, bo ewidentnie miała problem z psychiką...

Nie chwalę się, bo nie ma czym.
Nie naskakuję, tylko stwierdzam, że pomysł oddania mojego domownika jakoś nie przyszedł mi do głowy.

Moja sunia była pod opieką psiego terapeuty.

Edytuję:
Pomoc terapeuty niewiele dała.

Pomogło zapewnienie suni towarzystwa (bo ona w domu rozrabiała tylko wtedy, gdy byliśmy w pracy ).

Ogród, to inna historia.
Uwielbiała biegać z gumowym wężem w pyszczku.

[Agonis]

moj kotciak tez 6 mies ok. zaciecie "poluje na literki " w tv lcd ;/ niestety jedeyny sposob to spryskiwacz na kota ponoc potem mijaja im szalenstwa...

[Hańka]

Luna nie chcę Cię oceniać, ale Ty nie powinnaś mieć kota.
A czytając Twoje posty uważam że Ty NIE CHCESZ mieć kota.
Koty są właśnie takie kochane bo są niezależne,nieprzewidywalne bo mają swój charakter który Ty jako właściciel musisz
zaakceptować. Właśnie: ZAAKCEPTOWAĆ, NIE ZMIENIĆ (bo to jest niewykonalne ).
I bez względu czy to będzie: pers, dachowiec czy pościelowiec , kot to nie jest zwierzak dla Ciebie.
Jest taki słynny cytat " Psy mają właścicieli, a koty personel"
Kot nigdy nie będzie czyjś , on zawsze jest swój własny.
A tutaj dla rozładowania atmosfery:

http://www.youtube.com/watch?v=w0ffwDYo00Q&feature=fvsr

http://www.youtube.com/watch?v=s13dLaTI ... re=channel


Uwierz mi te śmieszne filmiki nie są bardzo przesadzone, ale My właśnie za to kochamy nasze kociaste.

Wybrałaś łagodne filmiki, ten to dopiero pokazuje prawdę o kociastych http://www.youtube.com/watch?v=I1qHVVbYG8Y&feature=fvw

[zunia]

Ja tylko tak wspomnę odnośnie dziecka i kota (obie istoty kochane, i jak nie rozrabiają to znaczy chore są). Nasza kotka podrapała świeżo położone tapety, ale mąż był wściekły potem urodziło nam się dziecko i w wieku trzech lat zdarło w ramach poznawczych tapetę na całej dlugości razem z tynkiem

[Hańka]

Ja tylko tak wspomnę odnośnie dziecka i kota (obie istoty kochane, i jak nie rozrabiają to znaczy chore są). Nasza kotka podrapała świeżo położone tapety, ale mąż był wściekły potem urodziło nam się dziecko i w wieku trzech lat zdarło w ramach poznawczych tapetę na całej dlugości razem z tynkiem

Uuu, ja wychowałam bliźnięta. Nie chcecie wiedzieć, jak wyglądał dom po obchodach ich 10 urodzin...Wbite na mur w dywany pierniczki alpejskie i kukurydziane chrupki, rozmazane mandarynki, wyrwane drzwi z garderoby, ech, dużo by mówić

[zunia]

No ale za to mamy co wspominać

[Hańka]

No ale za to mamy co wspominać

I koty nam niestraszne
A serio - dzieci i zwierzęta generują w domu koszty i straty, taki lajf.