Moje koty V. Dracul['] Księżyc w pościeli:)

Druidek świetnie współpracuje. Nie ma problemów z obsługą. Co nie ukrywam przynosi mi wielką ulgę. Zwłaszcza gdy sobie pomyślę, że gdyby Dracul miał inny charakter, to może żyłby dłużej bo można by było mu lepiej pomóc

Oczko już dużo lepiej, spojówka wyraźnie zbladła

no to super :ok:

Jaki grzeczny kotek :kotek:

Swietnie, ze z oczkiem lepiej

Birfanka pisze: Malykotek juz jest wiekszy od kazdego z moich, a dotad bylam przekonana, ze mam raczej duzekoty

Muszę Cie wyprowadzić z błędu co do "raczej dużych kotów" - każdy Twój jest mniejszy od prawie każdego mojego (bo tylko Sonia waży mniej) :roll:

Bo Birfanka ma koty puchate, wyglądają na cięższe niż są. Może dlatego?

A co tu tak cicho znowu? Czyżby włascicielka znowu jakieś papiery kompletowała?

A ja oblałam jazdę wczoraj :oops:

Oczywiście przez gooopi zbieg okoliczności, jeden dupek zaparkował w miejscu niedozowlonym, a ja przez to durnowato sie zachowałam :oops:

Przez cały wczorajszy dzień pamiętałam, żeby napisać o trzymaniu kciuków i o zadaniu pytrania jak poszło. No i niestety wyszło jak zwykle :oops:

Nie martw się, następnym razem musi się udać.

Ogląda ktoś Polsat? Leci "Drakula"!

Przełączyłam, niestety widzę tylko reklamy :evil:

Dlatego unikam polsatu jak ognia

edit: nie, bardzo kocham mojego kota, ale nie mogę tego oglądać :twisted:

Tak, polsat i tvn przodują :evil:

Film niezły, uwielbiam Gary'ego Oldmana - tu: nie do poznania :lol:

Włącz teraz, juz po reklamach.

Gdyby się nam udało byłby dzisiaj z nami i świętował swoje osiemnaste urodziny :cry:

Nie jestem niestety obdarzona łaską wiary, nie wierzę też w duchy, sny, proroctwa i inne nadprzyrodzone zdarzenia. A jednak czasem Go widzę. Czasem jakoś dziwacznie, w ułamku sekundy, kątem oka widzę burego kota, gdy spojrzę w to miejsce już normalnie nie ma. To nawet nie kot, tylko jakieś odbicie burego futerka, nie wiem jak to wrażenie opisać. Nijak sobie nie umiem tego wytłumaczyć, jak tylko, że On tu jest z nami. Justynowi też się tak zdarza.
Nasz kotek :1luvu:

Będzie urodzinowy komiks

Z czasem, gdy zeskanuję negatywy, wstawię zdjęcia małego Dracula, ale dzisiaj będzie Dracul królewski, Dracul książęcy. Taki, jakim był jako kot dojrzały, w całej swojej krasie a też i podłości.
Po prostu Vlad Dracul :1luvu:

2005 rok, jeszcze się nam nie śniło podłe choróbsko, które go zabrało. Jeszcze był kotem u szczytu formy. I tak, przyjechali oboje z Puti na tydzień na wykopaliska do mnie. Justyn albowiem z kumplem wyruszili sobie nad Biebrzę.
Dracul zachowywał się po swojemu, tzn okazał niezadowolenie z wyniesienia go z domu. Skrzętnie więc zasikiwał i zasrywał powierzchnię naszego domku. Ekspedycja nie była z tego powodu szczęśliwa bo można było wdepnąć, zwłaszcza porannie, w kupę, kałużę, albo pawika. Ale pawik rzadko, inne produkty regularnie i systematycznie. Zważywszy, że pracę rozpoczynaliśmy o 6 rano, poranne latanie ze ścierą i zmywanie podłóg nie było moim wymarzonym zajęciem o bladym świcie. Ale teraz gehennę sprzątania wspominam już tylko ze wzruszeniem.
I oto pierwsza seria

W wynajętym domku wiele było zakamarków i kryjówek. Zwłaszcza pudła na zabytki, w pudłach tych można się było nie tylko chować

Szczęśliwie torbie od laptopa zostało oszczędzone to, co nie zostało oszczędzone ceramice :roll:

A jak wrócę będzie fotoopowieść o tym, jak to Dracul odważny postanowił poznać świat

edit: zdjęcia w imageshacku nijak odwrócić nie potrafię :evil:

casica pisze:Gdyby się nam udało byłby dzisiaj z nami i świętował swoje osiemnaste urodziny

Nie jestem niestety obdarzona łaską wiary, nie wierzę też w duchy, sny, proroctwa i inne nadprzyrodzone zdarzenia. A jednak czasem Go widzę. Czasem jakoś dziwacznie, w ułamku sekundy, kątem oka widzę burego kota, gdy spojrzę w to miejsce już normalnie nie ma. To nawet nie kot, tylko jakieś odbicie burego futerka, nie wiem jak to wrażenie opisać. Nijak sobie nie umiem tego wytłumaczyć, jak tylko, że On tu jest z nami. Justynowi też się tak zdarza.
Nasz kotek

Ja rowniez jako czlek malej wiary, wierze w moc dloni swych spracowanych i wiem ,ze to co TU to tylko TU i Teraz. Ale czasem slysze skrzeczenie Marchewy i drobny tupot malych nozek Lulu.....

Moze chce to slyszec. A moze slysze naprawde.
Piekny Drakul.

Aaa, to juz rozumiem czemu wczoraj był ten a nie inny film. Patrzcie, nawet w polsacie słynny ten kot jest znany...A torba powinna się zwac "na lapkota".

aga9955 pisze:Moze chce to slyszec. A moze slysze naprawde.

Długo po śmierci Zbirka (pies) słyszałam stukot pazurków na parkiecie...

Hańka pisze:Aaa, to juz rozumiem czemu wczoraj był ten a nie inny film. Patrzcie, nawet w polsacie słynny ten kot jest znany...A torba powinna się zwac "na lapkota".

Nazwę torby kupuję.
Filmu zaś nijak nie mogę. Kiedyś go obejrzałam z trudem i znudził mnie, ale zapewne dlatego, że ja się nie potrafię bawić historiami o wampirach i podobnych wilkołakach, no nie i już. Albo mnie śmiertelnie nudzą albo do łez śmieszą a jeszcze dodatkowo śmiesząc nudzą (ja w ogóle nie lubię horroru jako gatunku). Oglądałam tylko te, dziewczęciem będąc, gdzie hrabiego grywał Christopher Lee, bo wzdychałam do niego szaleńczo. A jedyny, który naprawdę mi się podobał to Nosferatu Herzoga bo był estetycznie doskonały. I tak go właśnie odbierałam, nie jako opowieść, a jako obraz. No i stary dobry Murnau, ale też jako zjawisko i zabytek, nigdy jako opowieść.

A teraz wkleję, co obiecałam.

Moje koty V. Dracul['] Księżyc w pościeli:)

Kto przegląda forum