H&M+L.Meo umarł. Proszę o zamknięcie wątku.

Cześć Słoneczka!

Jak noc minęła? Jak Meonik?

Wczoraj padłam. Meonik ze mną przykryty kołdrą, bo musiałam go dogrzewać. Kocisko melduje się w kuchni. coś by zjadł, choć jeszcze cienki jest. Widać, że coś w pysiu nie halo, bo po próbie zjedzenia majstrował łapką w pysiu. Teraz lecę na chwilę do pracy i zaraz wracam, bo chcę pójść z nim na kroplówkę i go obserwować.

Wielbłądziu, to ja Ciebie przepraszam, to nie o to chodzi, że coś złego zrobiłaś, tylko ja po prostu tak przeżyłam tę śmierć. Przecież ja też nie byłam z Tadźką emocjonalnie mocno związana, tylko wiesz, ta noc, to ratowanie, pogarszanie się, bieganina z zastrzykami, aż w końcu wyłączenie sprężarki tlenu medycznego.... Ostatnio tyle było smutku, tyle myśli człowiek wysyła do Was, kiedy dzieje się coś złego, myśli o tym, tak by chciał, żeby było dobrze. Bardzo niefajnie było u Aga9955, umarła Boluś, umarła Bidzia, choruje Promyczek, teraz Tadźka... :cry:

. Takie rzeczy po prostu się przeżywa - każdy inaczej. Ja tak mam.

Kochani, ściskam Was mocno, lecę na chwilę do roboty.

Trzymajcie się Słoneczka! :1luvu:

Kciuki za Meosia :ok:

No, no, będzie sławny, jak go profesor opisze :wink:

Bry, doczytałam.. :ok:

Marcelibu pisze:Kochani, nie ma tracheostomii, jest zrobiona docelowa operacja!!!!!! Profesorem powiedział, że zrobił operację na zwłokach i.... cała sprawa działa. Podjęliśmy ryzyko, operacja trwała 2 godziny. Okazało się, że te chrząstki nalewkowe są u Meo bardzo wiotkie w ogóle, a do tego nie do końca wykształcone. Ale jakoś udało się to zrobić, choć w ogóle cala krtań jest wiotka, nie jest sprężysta, jędrna. Meo ma zrobioną tracheostomię i ma rurkę, ale tylko do czas wygojenia się krtani, zdjęcia szwów (profesor dobierał się do chrząstek od zewnątrz - czyli są szwy na szyi, szyja została przecięta).

Była to pierwsza taka operacja na kocie w Polsce. I profesor się odgrażał, że opisze ją w "Przeglądzie wet". Wiecie, ile zapłaciłam za taką pierwszą w Polsce operację krtani? 65 zł. Zostałam policzona tylko po KOSZCIE leków. Z antybiotykami i p/bólowymi w strzykawkach do domu.

Po moich przeżyciach z ostatniej doby padam na twarz, jestem tak potwornie zmęczona (chyba bardziej psychicznie, ale i fizycznie - bardzo śpiąca, bo spałam chyba 2 godziny po ratowaniu i śmierci Tadźki. ), że ledwo co siedzę nawet. A nocka dziś będzie z pilnowaniem Meo.

no, to teraz dopiero zaczniemy zadzierać nosa, w końcu kot, że wypowiem się w wyścigowym języku, z naszej stajni :wink:

A tak serio, to Monia uściskaj od nas Profesora, dobry człowiek, należy mu się.
Cieszę się, że zdecydowałaś się na ten zabieg, a Meo jest super dzielnym kotem

czy to na pewno ten sam kot co tutaj?
Obrazek

Jestem po cichutku od początku, trzymałam i trzymam kciuki i bardzo się cieszę, że wszystko się udało :ok:

Jesteście dzielni !

Było niefajnie, bo leciałam z pracy na sygnale - Meo zatkała się rurka. Jest ona inaczej (niżej) założona, bo nie można dziabać w tym samym miejscu, a szwy rany, przez którą prof. operował są powyżej i krew z wysiękiem spłynęła do rurki. Wetka mówiła, że całe szczęście, że bliziutko mieszkam. Sama bym sobie nie dała rady z oczyszczeniem, bo "gluty" były już w rurce, a nie można ich wepchnąć do tchawicy. Co chwila rany zalewają się wysiękiem i trzeba oczyszczać. Kroplówka dożylna przy okazji podana. Podałam antybiotyk, p/bólowy Biovetaligin podałam rano. Meo nie chce jeść, ale profesor mówi, że on ma w krtani pościągane i może go boleć. Nawet języczek ma czasem wysunięty i wetka mówi, że w ogóle to jeszcze jest "naćpany". Nie ukrywam, brzuch mnie boli ze strachu, ale już jestem bardziej oblatana w temacie. Teraz się boję o nerki, no ale specjalnego wyjścia z sytuacji nie było. Meonika przepłuczę dożylnie, i będę nadal do kiedy wytrzyma wenflon. Dobrze, że zaraz weekend. Jutro pójdę do roboty na kilka godzin.

mocne kciuki nadal.. :ok:

Tweety pisze:
Marcelibu pisze:Kochani, nie ma tracheostomii, jest zrobiona docelowa operacja!!!!!! Profesorem powiedział, że zrobił operację na zwłokach i.... cała sprawa działa. Podjęliśmy ryzyko, operacja trwała 2 godziny. Okazało się, że te chrząstki nalewkowe są u Meo bardzo wiotkie w ogóle, a do tego nie do końca wykształcone. Ale jakoś udało się to zrobić, choć w ogóle cala krtań jest wiotka, nie jest sprężysta, jędrna. Meo ma zrobioną tracheostomię i ma rurkę, ale tylko do czas wygojenia się krtani, zdjęcia szwów (profesor dobierał się do chrząstek od zewnątrz - czyli są szwy na szyi, szyja została przecięta).

Była to pierwsza taka operacja na kocie w Polsce. I profesor się odgrażał, że opisze ją w "Przeglądzie wet". Wiecie, ile zapłaciłam za taką pierwszą w Polsce operację krtani? 65 zł. Zostałam policzona tylko po KOSZCIE leków. Z antybiotykami i p/bólowymi w strzykawkach do domu.

Po moich przeżyciach z ostatniej doby padam na twarz, jestem tak potwornie zmęczona (chyba bardziej psychicznie, ale i fizycznie - bardzo śpiąca, bo spałam chyba 2 godziny po ratowaniu i śmierci Tadźki. ), że ledwo co siedzę nawet. A nocka dziś będzie z pilnowaniem Meo.

no, to teraz dopiero zaczniemy zadzierać nosa, w końcu kot, że wypowiem się w wyścigowym języku, z naszej stajni
A tak serio, to Monia uściskaj od nas Profesora, dobry człowiek, należy mu się.
Cieszę się, że zdecydowałaś się na ten zabieg, a Meo jest super dzielnym kotem

czy to na pewno ten sam kot co tutaj?

Kocham te fote :oops:

Monia, spięłam się strasznie z niepokoju czytając ostatnie posty. Wcale nie żartobliwie to piszę, ale emocje okołooperacyjne jak w filmie Hitchocka.

Całuję Meonika w główkę. Jaki on dzielny jest. Kot najdzielniejszy z dzielnych :ok:

Zdrówka Wam życzę i żeby szybciutko załapał jedzonko i nic się nie zatykało.
Fajny ten profesor, złoty człowiek.

ps: to fakt, ten miesiąc dla kiciów jest okropny. Choroby, śmierć...