A co do tego co jej było, ja myślę, że nerki też. To nie taki rzadki problem, więc moze warto wiedzieć. Dużym problemem była nadkwasota - która jest częstym powikłaniem u nerkowców (czemu wiem to dopiero teraz
) Ta pozycja, uwieczniona na zdjęciu - tak siedziała non stop, własnie nie śpiąc, tylko siedząc - przestała ją przyjmować, chwilami spała i "zwijała się w kłębuszek" jak zaczęła dostawac ranigast - ZA PÓŹNO!! Mam nadzieję, że komuś się to przyda:- brak bolesności brzuszka na obmacywanie, brak biegunki - jelita niebolesne i na początku działały, no moze poza upośledzonym wchłanianiem (chudła), ale perystaltyka była
- wyraźne problemy z żołądkiem - ta pozycja, "modlenie się" nad wodą/żarciem, obfite wymioty, na koniec mocno kwaśno smierdzące, ale wtedy było już za późno, niechęć do jedzenia
Jak zaobserwujecie takie objawy, pogadajcie z wetem o ranigaście - wystarczyło ćwierć tabletki ranigastu pro (ten słabszy) dwa razy dziennie. Gdyby dostała go tydzień wcześniej, na pewno mniej by cierpiała, a może nawet odpowiadałaby na podstawowe leczenie. Każde kolejne wymioty ją wykańczały. Była coraz słabsza i bardziej zrezygnowana.
Druga rzecz, która jej przy tym wycieńczeniu pomagała stawać na łapki, to duphalyte. Skądś musiała mieć aminokwasy, jelita nie dostarczały wystarczająco dużo, a mięśnie się po prostu skończyły
Gdybym mogła cofnąć czas, to pierwszego dnia zaobserwowanych objawów poleciałabym do hurtowni wet po duphalyte i dostawałby kroplówki codziennie z tym, aż zacznie jeść normalnie. Byłaby karmiona maleńkimi porcjami convalescence, stały monitoring czy kupy lecą (na koniec jelita jej się zatrzymały
kiedy dostała metoclopramid, była zbyt słaba, żeby wytrzymać "ruszenie" po 2 dobach przestoju), dostawałaby dwa razy dziennie ten ranigast i do tego to, co robiliśmy, czyli codziennie witaminki, nawadnianie i co drugi dzień steryd na opanowanie stanu zapalnego jelit... Może komuś te wiadomości uratują kota. Ja za nią koszmarnie tęsknię
