W Warszawie nie było kotka dla mnie i znalazłam kicię w Kielcach- niespodziewanie jednak dostałam propozycję przygarnięcia innego buraska i nie żałuję w żadnym razie maluszki
Dzisiaj koło 11 przyjechała do mnie Mimi [nazywam ją Kitką, nie wiem czemu, chyba zostanie jednak nowe imię...] która wbrew moim troskom okazała się kociakiem-marzeniem. Jest wyjątkowo wśbiska i odważna, już po kilku godzinach dała się wziąć na kolana i wymruczeć całe 50 minut. 
Szalała z mychą, troczkami i innymi cudami na kiju
Mam nadzieję, że dobrze będzie się u mnie czuła i że zawsze będę w stanie się nią zająć jak należy [jutro biedną męczę szczepieniem, oglądaniem przez weta uszek i reszty kota a być może chipowaniem], na razie jedna kocinka będzie u mnie, zobaczymy jak dalej się potoczą nasze losy. Jak mi się uda dostać nową pracę to kto wie
Niewiele udało mi się zrobić zdjęć - przy slabym świetle mój aparat nie dawał rady z tak żywą kotą o.o' Jak robiła sobie małe przerwy to ją "łapałam" i prosiłam chłopaka aby pstrykał albo wołał, żeby przez co najmniej 3 sekundy nieruchomo była [mam z 10 zdjęć z chmurką szarą, a nie kotem!!!]
Na chwilę obecną buraska śpi na oknie owinięta w za długą zasłonę i luksusowo z grzaniem dolnym
Wcześniej narzekałam na nieprzemyślany parapet, że za nisko i nie mogę krzesła dostawić wygodnie... 
Pozdrawiamy kociarzy
I jeszcze raz dziękuję za pomoc w znalezieniu kici drogi do mnie Niteczce1 i Alyaa'i 
