Zamierzałam próbować coś cyknąć dziś, niestety rano okazało się, że muszę pędem jechać do Babci (moi rodzice podobno oboje chorzy, Babcia i kocica znowu zostały bez zakupów 
).Wróciłam, posprzątałam kuwety, stoczyłam zwycięską tym razem 'bioxetinową bitwę' z Lichem
, wstawiłam pranie, odgrzałam sobie jakieś przeterminowane i to znacznie 
, a jeszcze w dodatku niechcący je przypaliłam kopytka... Powinnam jeszcze raz wyjść z domu w celu zrobienia zakupów, ale nie mam już siły, trudno. I tak na co dzień (głównie z braku czasu, ale dobrych chęci również) żywię się głównie słodyczami i zupkami 'z torebki' - skoro cały czas się trzymam, to może znaczy, że organizm jest przyzwyczajony...?Zaraz skończę jeść i pora brać się za sprzątanie.
Run Forrest, run. Dasz radę
Paluszęta nadal w nadspodziewanie dobrej formie.
Jedzą jak smoki (przy czym zdecydowanie preferują mokre. Na razie je rozpieszczam, bo coś im się chyba po tej paluchowej nędzy od życia należy - ale w najbliższych dniach zamierzam ograniczyć mokre posiłki do 1-2 dziennie. Suche też jeść umieją, oba już to zaprezentowały - więc muszą dać radę. Bo jakoś mi głupio karmić gości pachnącymi puszkami/saszetkami, kiedy pazerne Dranie sterczą dookoła klatki, niuchają i próbują wedrzeć się do środka
...), wzorowo korzystają z kuwety, natrętnie domagają się uwagi i czułości (tzn. domaga się tego głównie Doryś-Wrzaskun 
, Klarcia jest zdecydowanie cichsza i subtelniejsza), mruczą... Zmieniłam im posłanko w klatce, wymyłam i napełniłam miseczki, oboje wymiziałam...Ponieważ miewałam już u siebie w domu koty z Palucha
, jak również czytam główny forumowy wątek 'Paluszków', ciągle trudno mi uwierzyć, że te moje są w aż tak dobrej formie. Nadal drżę - i z całą pewnością drżeć będę jeszcze przynajmniej przez kilka najbliższych dni - co by u żadnego z nich nie ujawnił się przypadkiem żaden paluchowy syf, z pp na czele 
.Ale na razie żyjemy, jemy, s*amy i jest ogólnie OK
)
...?