Młoda, stalowa PINKI ze złamaną łapką 27.02.11 już w DS :)

Ja już w domu. Ktoś mi koty podmienił, bo się nie gryzą ani nić

Pojadę z małą raczej w czwartek, chyba mam wolny cały.

Dobrze że Borubar i Pinki już nie gryzą się :ok:

Tak się martwiłaś a koty już się dogadały :wink:

Niestety za szybko się cieszyłam, coś tam przed chwilą powarczał, ale jest dużo lepiej.
I w ogóle takie spokojne jakieś są.

I jak tu człowiekowi dogodzić :wink:

ale ja też nie lubię jak koty są za spokojne .
Może już narozrabiali się i czas odpocząć :roll:

Wydaje mi się, że ogólnie dzisiaj taki senny dzień. Ja też nie bardzo mam ochotę na cokolwiek

Dzisiaj chociaż trochę słońce poświeciło , ale faktycznie dzień senny :wink:

Trzeba do łóżka pod kocyk z kotami i już :mrgreen:

Ja w sumie dzisiaj pól dnia z Białegostoku wracałam, ale przed 15 byłam w domu, więc super.
A teraz mi się nic nie chce...

Odpocznij wtulona w dwa koteczki

No i jak tam Pinki? Już się tak nie chowa? Już zapomniała o podróży do lekarza?

Ogólnie to wyszła z zza szafy koło 23 dopiero, po tym jak od weta wróciła. Później już było ok

Myślę, że mogła być też wystraszona, bo u Bartka koledzy byli, a ona jednak trochę nieufna jest.
Niby miziak się z niej robi ale cały czas jak wyciąga się do niej rękę, żeby pogłaskać, to pierwsze co robi to się skula jak bym chciała ją uderzyć. Dopiero jak ze dwa razy się ją pogłaska po główce to się zachowuje już normalnie. No i już łatwiej ją złapać jak chodzi po podłodze, bo na początku strasznie uciekała, teraz też ale już mniej.
No i bardzo nie lubi jak się ją na ręce bierze, od razu się wyrywa.

musi mieć złe doświadczenia

ja miałam takiego płochliwka tymczasowego. Ludwiczka. A zrobił się później z niego super miziak. W domu się rozkręcił tym bardziej.
Z Pinki też tak będzie

Afra666 pisze:Ogólnie to wyszła z zza szafy koło 23 dopiero, po tym jak od weta wróciła. Później już było ok
Myślę, że mogła być też wystraszona, bo u Bartka koledzy byli, a ona jednak trochę nieufna jest.
Niby miziak się z niej robi ale cały czas jak wyciąga się do niej rękę, żeby pogłaskać, to pierwsze co robi to się skula jak bym chciała ją uderzyć. Dopiero jak ze dwa razy się ją pogłaska po główce to się zachowuje już normalnie. No i już łatwiej ją złapać jak chodzi po podłodze, bo na początku strasznie uciekała, teraz też ale już mniej.
No i bardzo nie lubi jak się ją na ręce bierze, od razu się wyrywa.

Afra na to trzeba czasu i spokoju..
u mnie taki nieufniak jest Cycek..
jak jest ktos obcy wejdzie w szpare w parkiecie byle by go nie widac bylo..
po roku Cycek dopiero daje sie porzadnie wymiziac i wziac na rece..
predzej byl strasznie spiety..

Ogólnie to i tak jest dużo lepiej, niż na początku. Postępy są i to duże. Ale jednak widać, że się mała jeszcze boi czasem zaufać tak do końca.
Ale czasami są takie chwile, że mała podbiega do nas i jest tylko 'miau' 'miau' 'miauuu', na co mój Bartek zawsze z paniką reaguje "o boże co jej jest? coś ją boli'' itp. A wystarczy pogłaskać i już szczęśliwa się całą ociera, barankuje i mruczy

I jak tam Pinkusia? Jak ta łapeczka? Nie przeszkadza jej?

Na razie bez zmian. Chociaż chyba bardziej używa tej łapki, niż w pierwsze dni. Może w czwartek uda mi się pojechać, żeby jej tą łapkę usztywnić.

Młoda, stalowa PINKI ze złamaną łapką 27.02.11 już w DS :)

Kto przegląda forum